Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Nikos Kazantzakis
Nikos Kazantzakis - cytaty
Moje życie potoczyło się fałszywą drogą, a kontakt z ludźmi wywoływał tylko wewnętrzny monolog. Upadłem już tak nisko, że gdybym miał do wyboru rzeczywistą miłość lub przeczytanie dobrego romansu, wybrałbym książkę.
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Ja często widzę śmierć, w każdej chwili mogę spojrzeć śmierci w oczy i nie przestraszę się. Ale nigdy, przenigdy nie powiem: "To mi się podoba". Nie, nie podoba mi się wcale! Czyż nie jestem wolny? Nie zgadzam się na nią. Protestuję!
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Tak, to prawda, człowiek jest potworem - mówił sobie. - Czyni tak, jak mu się podoba. Obiera drogę, jaką chce. Brama piekieł i brama raju stykają się ze sobą, człowiek przekracza tę, która mu się podoba...Szatan może wejść tylko do piekła, anioł może wejść tylko do raju; człowiek zaś może wybierać.
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Twarz jak uśmiechnięta, nieruchoma maska. Co dzieje się pod tą maską - to nasza sprawa.
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Widzisz, nie śmiej się ze mnie, ale ja przypuszczam, że Bóg podobny jest do mnie, tylko wyższy, silniejszy, nieco szalony, i do tego nieśmeirtelny. Siedzi wygodnie na miękkich jagnięcych skórkach, a jego barak - niebo- nie jest sklecony za starych kanistrów jak nasz, tylko z obłoków. W prawej dłoni nie trzyma miecza ani wagi - to dobre dla rzezimieszków i sklepikarzy. On dzierży wielką gąbkę nasyconą wodą jak chura deszczem. Po jego prawej stronie znajduje się raj, po lewej piekło. Przychodzi biedna dusza - nagusieńka, bo nie
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Widzisz, jak dziwną maszyną jest człowiek? Pakujesz w nią chleb, wino, ryby, rzodkiewki, a wychodzą z niej westchnienia, śmiech, sny; cała fabryka! W naszych głowach mieści się zapewne także kino, co gada!
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
My, ludzie wykształceni, jesteśmy jak nierozumne ptaki na wietrze.
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Prorok to ten, który, gdy wszyscy naokoło rozpaczają, ma nadzieję. A gdy wszyscy mają nadzieję, on rozpacza.
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Nie wstydzę się płakać, ale tylko wobec mężczyzn. My, mężczyźni, stanowimy rodzaj klanu...Dlatego nie wstydzę się. Ale wobec kobiet musimy być zawsze dzielni. Skoro my zaczniemy ronić łzy, co się stanie z tymi biedaczkami? To byłby koniec świata.
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Dusza człowieka - powtarzałem sobie - powinna być twarda jak stal, wykuta z brązu, a nie utkana z wiatru.
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Jakiś dziewięćdziesięcioletni dziadunio sadził drzewo migdałowe. "Hej dziadku! - wołam. - Sadzisz drzewo migdałowe?". A on, zgarbiony, odwrócił się i powiedział: "Tak, mój synu, ja postępuję tak, jakbym nigdy nie miał umrzeć!". "A ja - odparłem - postępuję tak, jakbym miał umrzeć w każdej chwili". Kto z nas dwóch miał rację, szefie?
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
W momencie, kiedy wszystko dzieje się na opak, wielkim szczęściem jest sprawdzenie, iż własne serce - wystawione na próbę - ma hart i wytrzymałość. Gdy wydaje się, że jakiś niewidzialny, wszechmocny wróg, którego jedni nazywają Bogiem, inni diabłem, dopada nas, usiłuje powalić, a my trwamy nieugięci, mając wewnętrzną świadomość odniesionego zwycięstwa, odczuwamy radość i dumę w pełnym znaczeniu tego słowa, mimo iż pozornie los nas powalił. Poniesiona obiektywnie klęska staje się wtedy źródłem wielkiej, choć niełatwej satysfak
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Każdy człowiek wybiera swoją drogę, a ludzie różnią się między sobą jak drzewa. Czy miałeś kiedyś pretensje do figowca, że nie rodzi czereśni?
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
(...) jaką okrutną zagadką jest życie. Ludzie spotykają się i rozstają ze sobą niby jesienne liście pędzone wiatrem.
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
Słuchaj, kiedyś przechodziłem przez wioskę. Jakiś dziewięćdziesięcioletni dziadunio sadził drzewo migdałowe. ,,Hej, dziadku! - wołam. - Sadzisz drzewo migdałowe?" A on, zgarbiony, odwrócił się i powiedział: ,,Tak, mój synu, ja postępuję tak, jakbym nigdy nie miał umrzeć!" ,,A ja - odparłem - postępuję tak, jakbym miał umrzeć w każdej chwili". Kto z nas dwóch miał rację, szefie? - Spojrzał na mnie triumfalnie. - Tu cię mam! - powiedział.
Autor:
Nikos Kazantzakis
0
←
pierwsza
poprzednia
4
5
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy