Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Patricia McCormick
Patricia McCormick - cytaty
Czerwoni Khmerzy zrobią wszystko, by utrzymać się przy życiu. Tak samo zresztą jak my. Zawsze trzeba umieć wyczuć, z której strony wieje wiatr.
Autor:
Patricia McCormick
0
- Każdy dzień jest jak święto- śpiewamy.
Autor:
Patricia McCormick
0
Krew. Pamiętam krew. jej zapach, którym się upajałem, zapach, który sprawiał, że chciałem jej wciąż więcej i więcej.
Autor:
Patricia McCormick
0
Niepozorny dźwięk, pękająca czaszka, ale słychać go wszędzie. Słychać go trzy razy dziennie. Nawet zabijanie jest podporządkowane rozkładowi dnia.
Autor:
Patricia McCormick
0
Pytam nowego nauczyciela, jak ma na imię. Patrzy na mnie jak na wariata. Nikt już nie używa imion. Jesteśmy po prostu towarzyszami, robotnikami, wszyscy tacy sami, bezimienni, bezosobowi.
Autor:
Patricia McCormick
0
Wieczorami często gram na khimie (...). W te noce mogę zatracić się w muzyce, nie śpiewam bowiem ani słowa. Nie ma pól czerwonych od krwi i chwały Organizacji. Są tylko nuty. A w nutach nie ma nienawiści, są po prostu nutami. Cała nienawiść tkwi w słowach.
Autor:
Patricia McCormick
0
Może śmierć przyjdzie sama, wystarczy, że będę tu leżał i zaproszę ją do siebie. Nie będę się ruszał, przestanę oddychać. Może będzie łagodna- nie od kuli, nie od ciosu siekierą ani z głodu. Będzie przychodzić powoli, z każdą chwilą coraz bardziej, aż w końcu nawet nie zauważę, kiedy nastanie.
Autor:
Patricia McCormick
0
Kiedy walczysz, myślisz tylko o tym, żeby przeżyć. A kiedy w końcu uda ci się przeżyć, wciąż się zastanawiasz, czemu nie zginąłeś.
Autor:
Patricia McCormick
0
I imagine you working on me as an algebra problem, reducing me to fractions, crossing out common denominators, until there's nothing left on the page but a line that says x = whatever it is that is wrong with me.
Autor:
Patricia McCormick
0
Nikt nie może zdobyć jedzenia na własna rękę. Jedzenie samemu jest oznaką złego charakteru, świadectwem tego, że kocha się siebie samego bardziej niż Organizację. (...) żaden chłopak nie może się zakochać w dziewczynie. I żadnej dziewczynie nie wolno zakochać się w chłopaku. Kochać można tylko Organizację.
Autor:
Patricia McCormick
0
Tej nocy kolejna wielka bitwa, ginie wiele dzieci. Biegną też przede mną i umierają. Wydaje ci się, że nigdy nie przyzwyczaisz się do tak smutnej rzeczy jak śmierć dzieci. Ale w końcu się przyzwyczajasz. Wydaje ci się, że też chciałbyś umrzeć. Ale nie umierasz.
Autor:
Patricia McCormick
0
Grając, często zamykam oczy. Kiedy patrzysz przez okno, możesz zobaczyć inne dzieciaki pracujące w polu, wymęczone, wygłodniałe, na wpół żywe. Widzisz je i myślisz sobie, że powinno ci być ich żal. Ale nie czujesz żalu. Tylko ulgę, ze możesz być tutaj w środku i grać, zamiast pracować w polu.
Autor:
Patricia McCormick
0
Dziwna rzecz ta śmierć. Czuję paskudny smak w ustach. Cały świat jest ciemny, ale nie tak jak w nocy, raczej tak, jakby spowiły go cienie, jakby nadciągnęły czarne chmury. Wszystko jest brudne. I jakoś ciężko się oddycha. (...) I wtedy do mnie dociera, że wciąż żyję.Pół twarzy mam zanurzone w błocie, leżę. Ale żywy. Nawet kiedy myślę, że już umieram, nie umieram.
Autor:
Patricia McCormick
0
Wielka bitwa. Ginie mnóstwo dzieciaków. Żołnierzy zresztą też. W pewnym momencie prostuję się i czekam, aż dosięgnie mnie kula. Nie mam pojęcia, dlaczego żadna mnie nie trafia. Nawet jak chcę umrzeć, nie jestem w stanie. Przeżyć. To jedyne, co mi pozostało.
Autor:
Patricia McCormick
0
W obozie boisz się cały czas, bo wiesz, że w każdej chwili możesz umrzeć. Z głodu, od biegunki, od uderzenia siekierą. Ale ja nauczyłem się, w jaki sposób przeżyć. (...) I jakoś udało mi się przeżyć dzięki odrobinie szczęścia, odrobinie główkowania i może odrobinie sprytu.
Autor:
Patricia McCormick
0
1
2
3
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy