Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Tadeusz Makowski
Tadeusz Makowski - cytaty
Rażą mnie często te spojrzenia od głowy do stóp, które w mgnieniu oka stanowią o decyzji, czy warto z tym człowiekiem kilka słów zamienić.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Są rzeczy, które się gubią w oddaleniu dla oczu, a sercu stają się bliższe.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Są listy, które odbieram z drżeniem serca. Poznaje je zwykle po kopercie podłużnej lub prostej. Podobnej do innych. I zawartość zwykle jest mi ich wiadoma. Drogie listy i kochane słowa. Choć niczym nieróżne od innych. Gdzieś z daleka. Chwile urojonego smutku, oddalonej tęsknoty. Listy, w których pewne przekreślono słowa. Może najważniejsze. Marzenia dziecinne. Krótkie. Pieczęcie różowe. To złote. Wszędzie za nimi ukryte małe pieszczotliwe ręce.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Indywidualność malarza polega na pewnym odrębnym rozwiązaniu zagadnień ściśle malarskich, dotyczących form, świateł, cieni, barw, wykreśleń i kompozycji całości. W tym wyraża się to, co niektórzy nazywają "duszą".
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Indywidualność malarza polega na pewnym odrębnym rozwiązaniu zagadnień ściśle malarskich, dotyczących form, świateł, cieni, barw, wykreśleń i kompozycji całości. W tym wyraża się to, co niektórzy nazywają "duszą".
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Życie jest nic niewarte. Smutek i miłość -dwie skrajne osłody. Chwile czarne mają swój urok. Straciłem ochotę do pracy. Gubię się w myślach najgorszych. Drażni mnie myśl o malarstwie.Wszystko pochłania rozpacz. Jedyne zakończenie, które prowadzi do... Na dnie samym mej duszy mam zamkniętą istotną myśl o mej wartości. Dziś gaśnie to jedyne ognisko życia. Sztuce służyć znaczy służyć jakiemuś bogu. Walczyć ze słońcem, które stwarza bez trudu. Walka z sobą, z ludźmi i wszystkim, co otacza i broni się przed gwałceniem - czy nie pro
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Przeciętny człowiek jest bliższy artyście, kiedy cierpi.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Kwiaty i artyści mają podobne dusze.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Dziś się oswajam z sobą, w umyśle, który dojrzewa, dojrzewają smutki. Poznanie prawd i konieczności rządzących światem i długa litania nieuchwytnych w linii, a przeżytych wypadków zostawiają ślady na wewnętrznej powłoce wrażliwości ijej delikatnej zdolności oddźwięku. Może dlatego coś ciągnie mnie nad morze. Skojarzenie wypadków - białe ptaki zmieniają się w czarne widma nad ciemną zatoką, kiedy oczy ze smutkiem nocą będę miał zwrócone w stronę bladych świateł na oceanie.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Mniej pracuję. Jeszcze jestem niezdrów. Dnia przybywa, obiecuję sobie wiele, skoro będzie widniej i cieplej. Chcę zapomnieć o rzeczach smutnych i bolesnych. Mam wrażliwe serce.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Nie widuję nikogo. Czasem szukam ludzi. Dziś potrzebuję samotności. Czy daleko jeszcze do drugiego brzegu? Smutne dni. Długie. życie musi obejmować wszystko, by dawać trochę. Przepalone cierpienia i bóle, tylko te istotne, co odbijają przejrzyste promienie twórcze. Iskry niedopalonych płomieni. Poza tym wszystkie inne socjalne potrzeby duszy - przemijające.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
W obliczu przyrody wiele się rzeczy narzuca swą siłą i urokiem. Jedyna prawda jest więc gdzieś poza mną. W rzeczywistości psychologia wypadków jest obojętna. Wszelki wynik góruje ponad przyczyną, która go tworzy. Wszelkie kontemplacje nad wnętrzem (systemem) gwiazd nikną wobec ich blasku. Jedna z tych, którą lubię witać wieczorem pozdrowieniem, zagląda w moje samotne okno(ileż takich okien na świecie).
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Najgłębsze przekonanie nie zdoła zastąpić doświadczenia, a doświadczenie zdobywa się przekreślaniem rzeczy nieudałych. Wszelkie rozmowy o sztuce i malowaniu utwierdzając mnie jedynie we własnym zdaniu. Najlepsze jest słońce, które odwiedza codziennie moje okna nie próbując rozmowy ze mną, ono przebiega dalekie kraje i wraca zawsze milczące, podobne moim smutnym zamyśleniom. Ludzie nie lubią odrębności wokół siebie. Artyści powinni unikać ludzi.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Rano wstaje wcześnie, budzi mnie słońce letnie. Mało wychodzę z pracowni. Mimo to dzień się zniża ku wieczorowi szybko. Zmęczenie mija dopiero nocą. Tam wszędzie poza mną tyle życia.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
Wolę wszystko niż przeciętność. Tej na szczęście, nikt mi nie zarzuca.
Autor:
Tadeusz Makowski
0
1
2
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy