Dlaczego warto? REJESTRACJA

Hermann Hesse - cytaty

Nagle pojąłem znowu, że śmierć jest naszym mądrym i dobrym bratem, który zna swój czas i którego możemy oczekiwać z całą ufnością.
Autor: Hermann Hesse
0
Intelekt jest bowiem dobroczynny i szlachetny jedynie wtedy, gdy posłuszeństwo wobec prawdy zachowuje; z chwilą, kiedy je zdradzi, gdy odrzuci szacunek, gdy stanie się przekupny i do dowolnych granic elastyczny, w potencjalne diabelstwo się przekształca, znacznie gorsze od zwierzęcego, instynktownego bestialstwa, które zawsze jeszcze ślad naturalnej niewinności zachowuje.
Autor: Hermann Hesse
0
Dziś wiedziałem, że żaden pogromca, żaden minister, generał czy obłąkany nie jest w stanie wyhodować w swoim mózgu myśli i obrazów, które nie drzemałyby także we mnie, i to w formie równie ohydnej, dzikiej i złej, równie okrutnej i głupiej.
Autor: Hermann Hesse
0
Świat, przyjacielu, nie jest niedoskonały, ani też nie zbliża się powoli do doskonałości, nie: jest doskonały w każdej chwili, wszelki grzech zawiera w sobie już łaskę, każde dziecko nosi w sobie starca, każdy noworodek śmierć, każdy umierający wieczne życie.
Autor: Hermann Hesse
0
{...} przyszedł mi na myśl ohydny gliniasty dół na cmentarzu, do którego dziś spuszczono na sznurach nieznajomego, i wykrzywione twarze znudzonych /braci w Chrystusie/, i jakoś nawet nie mogłem się z tego śmiać. Tam, myślałem, kończyło się wszystko, przy owym wstrętnym glinianym dole, przy głupich, zakłopotanych słowach kaznodziei, w obecności głupich, zakłopotanych min zebranych żałobników, w obliczu beznadziejnego widoku wszystkich tych krzyży i tablic z blachy i marmuru, w otoczeniu tych wszystkich sztucznych kwiatów z drutu i
Autor: Hermann Hesse
0
Nie ma niczego takiego,co byłoby nirwaną, jest tylko słowo nirwana.
Autor: Hermann Hesse
0
Miłość nie powinna prosić- mówiła- ani żądać. Miłość musi posiadać siłę, dzięki której dojdzie sama w sobie do pewności. I wtedy nie ją cokolwiek ciągnąć będzie, lecz ona będzie przyciągać.
Autor: Hermann Hesse
0
..pragnąłem w utworze większych rozmiarów przybliżyć dzisiejszym ludziom wielkie, nieme życie przyrody i zachęcić do pokochania go. Chciałem nauczyć ich wsłuchiwać się w tętno ziemi, brać udział w życiu całej przyrody, aby w natłoku swych małych losów nie zapomnieli, że nie jesteśmy bogami stworzonymi przez nas samych, tylko dziećmi i cząstkami ziemi i całego kosmosu (...) Ale chciałem też nauczyć ludzi szukania źródeł radości i życia w bratniej miłości do przyrody; chciałem głosić sztukę patrzenia, wędrowania, rozkoszowania się
Autor: Hermann Hesse
0
Na własnym ciele i duszy doświadczyłem, że potrzeba mi było grzechów, potrzebna mi była rozpusta, chciwość, próżność i najstraszniejsze zwątpienie, aby nauczyć się uległości, aby pokochać świat, aby nie porównywać go z jakimś przez siebie wymarzonym, wyobrażonym światem, z wymyślonym jakimś rodzajem doskonałości, tylko zostawić go takim, jakim jest, i kochać go i cieszyć się, że do niego należę.
Autor: Hermann Hesse
0
Jeśliby to mogło mnie usprawiedliwić, to chciałbym dodać, że w mojej naturze było wiele z dziecka, wiele z ciekawości, chęci do zabawy i wiele zamiłowania do marnotrawienia czasu. Przyznaję, że trwało to nieco długo, zanim zrozumiałem, że kiedyś zabawa musi się skończyć.
Autor: Hermann Hesse
0
Każde zjawisko na ziemi jest alegorią, a każda alegoria otwartą bramą, przez którą dusza, jeśli jest gotowa, może wejść do wnętrza świata, gdzie ja, ty, dzień i noc stanowią jedno.
Autor: Hermann Hesse
0
Humor jest zawsze humorem wisielczym, a w razie potrzeby nauczy się go pan właśnie na szubienicy.
Autor: Hermann Hesse
0
(...)kochankom po miłosnym święcie nie wolno rozstać się nie okazawszy sobie nawzajem podziwu, nie uznawszy się na równi za zwycięzców i zwyciężonych, tak iżby żadne nie czuło przesytu ani pustki, ani nie miało przykrego poczucia, że wykorzystało to drugie lub samo zostało wykorzystane.
Autor: Hermann Hesse
0
Ludzie garną się ku sobie, ponieważ wzajemnie siebie się obawiają.
Autor: Hermann Hesse
0
Czy to ja owo przeżycie tworzę, czy też wywodzi się ono z obiektywnej rzeczywistości? Czy mistrz czuje to samo, co ja, czy też uśmiecha się patrząc na mnie? Czy myśli moje podczas tego przeżycia są nowe, jedyne, własne, czy także i mistrz i niejeden przed nim jeszcze całkiem to samo przeżywali i myśleli?
Autor: Hermann Hesse
0
←pierwsza poprzednia 2 3 4 5 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy