Dlaczego warto? REJESTRACJA

Nicholas Roerich - cytaty

(...) nauczyciel polecił kandydatowi na ucznia opisać pokój. A pokój był pusty i tylko w szklanym naczyniu pływała jedna jedyna maleńka rybka. W przeciągu trzech godzin młodzieniec zapisał trzy stronice. Ale nauczyciel nie chciał takiego ucznia, uważał bowiem, że na temat jednej rybki można by pisać całe życie.
Autor: Nicholas Roerich
0
Ale widzieliśmy również oznaki czasów minionych - skalne rysunki przedstawiające jelenie, górskie kozły o zakręconych rogach i konie. Gdzie to już oglądaliśmy? Na skałach Ameryki Północnej, na Syberii. Ta sama technika, ta sama stylizacja i taki sam szacunek do zwierząt. Mało jest wizerunków ludzi. Dostrzegliśmy tylko jednego łucznika z grupką współplemieńców, co być może miało związek z jakimś rytuałem. Za pośrednictwem tych rysunków Ameryka i Azja podają sobie ręce. Na ścianie groty, gdzie zatrzymaliśmy się na odpoczynek, ró
Autor: Nicholas Roerich
0
Zadziwiające, jak bez udziału poczty rozchodzą się wieści. I potem te ognie karawan, jak nocne świetliki, skupiają wokół siebie nieoczekiwanych słuchaczy. Szybciej od gońców rozlatują się skrzydlate wieści po bazarach i słychać szepty w dymie długich fajek...
Autor: Nicholas Roerich
0
Spoglądamy na niezmierzone bogactwo kształtów skał. Widzimy już, jak i gdzie powstawały wzorce symbolicznych wizerunków. Przyroda podyktowała epos i jego wszystkie rozliczne atrybuty. Zwróćcie uwagę, jak formy znanych wizerunków wtapiają się w górski pejzaż. Właśnie te formy, sztuczne na Zachodzie, tutaj zaczynają żyć i stają się w pełni przekonywający. To wy oczekujecie teraz nadejścia Kuan-in, oto niszczycielski żywioł godny IHa-mo, oto oblicze Mahakali może wychynąć z masywu skał. I jakże wielu zaklętych kamiennych rycerzy
Autor: Nicholas Roerich
0
Skąd się bierze to dążenie, by wszystko, co cudze, przedstawić jako szczególnie dzikie? Oczerniając innych nie można siebie wybielić.
Autor: Nicholas Roerich
0
Znów przyszedł jakiś człowiek. Chce z nami mówić.
Autor: Nicholas Roerich
0
Leh to miejsce szczególne. Właśnie tutaj, zgodnie z legendą, skrzyżowały się drogi Buddy i Chrystusa. Budda szedł przez Leh na północ. Isa rozmawiał tu z ludźmi wracając z Tybetu. Tajemnicze, starannie ukrywane podania. Trudno wpaść na ich ślad, gdyż lamowie umieją milczeć lepiej niż ktokolwiek inny. Dopiero po znalezieniu wspólnego języka - nie tylko w sensie fizycznym, ale również w sensie kontaktu duchowego - można zbliżyć się do ich tajemnic.
Autor: Nicholas Roerich
0
1
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy