Jak powstało piekło?

Już 15 marca 2011 nakładem Wydawnictwa Papierowy Motyl ukaże się tomik poezji Mirosława Łukowicza, zatytułowany "Jak powstało piekło?". 

,,Jak powstało piekło” to spostrzeżenia, ostrzeżenia, wnioski i odczucia obserwatora i uczestnika życia, pozostające do dyspozycji czytelnika, sięgające głównie człowieka i jego form przestrzennych. Rozbierają  go z ciała to znów z duszy. Wyróżniają, analizują, dają mu miejsce do przekonywania siebie ale też ironizują, a czasem wręcz kpią z jego osobistego niedopowiedzenia. W bezpośredni sposób, a niektóre ścieżką między wierszami wyślą czytelnika  do jego własnego  piekła by mógł się zastanowić jak ono powstało. Autor nie zapomina o sobie i udaje się tam razem z czytelnikiem.

Każdy z Nas jest częścią skorupy i jej Jedności. Człowiek powstał jako narzędzie do pozostawiania śladów i informacji dla tych ''mini-dusz'', które dopiero natrafią na ślady skorupy.

Wtedy zrozumieją, że Jedność została rozproszona. Człowiek jako narzędzie został zbudowany z odnalezionych elementów skorupy. Człowiek powstawał kilka razy na nowo oraz kilka razy równocześnie jako podobna forma. Podobna ponieważ była tworzona niezależnie przez różne (ale takie same) ''Wielkie Dusze''. Kluczowym elementem dla duszy jest rozum, który jest po to by dusza mogła tam przekazywać swoją pierwotną  wiedzę i wizualizować ją w czynach widzialnych( coś w rodzaju kodu, systemu binarnego). Jest on dla tych , którzy dopiero znajdą podstawowe znaki i będą dociekać tego co się wydarzyło. Te obrazy ( wynalazki, matematyka, fizyka, kultura, nieskażone prawdy religijne, muzyka i wszystko to co zostało zwizualizowane) są po to, by naprowadzać i prowadzić do poznania prawdy oraz rozwijać te informacje dla kolejnych przybywających (natrafiających). Miejsc w których się to dzieje jest wiele ale nie za dużo. Skupiają się one tam gdzie obecna jest największa liczba ''Wielkich Dusz''. Są jednak od siebie znacznie oddalone. Stąd dążenie do podboju , marne ale wciąż rozwijające się wraz z powiększającą się liczbą dociekających dusz. Wszystko  po to by się zjednoczyć. Piekło istnieje i jest tam gdzie niezrozumienie i zapomnienie siebie samego.

Mirosław Łukowicz, urodził się w 1976 r. w Czechowicach-Dziedzicach. Miejscowość rodzinna Jawiszowice. Saksofonista, wokalista, kompozytor,  garażowy menel słowa czyli poeta niezrzeszony, artysta malarz amator. Wybrane wiersze poety ukazywały się na stronach literackich w Internecie , były przekładane na języki słoweński(Franjo Franćić) i serbski(Olga Lalić) oraz publikowane m.in. w Kwartalniku literacko-artystycznym sZAFa.  Autor  blogu społecznego pt.  ,,zKulturą Bez Wazeliny (miros.bloog.pl) o charakterze filozoficznym, psychologicznym ,polityczno wychowawczym, stawiającym nacisk na genezę.