Dlaczego warto? REJESTRACJA

Andrzej Stasiuk - cytaty

I jeszcze ta podarta fotografia papieża pod łóżkiem w katolickim hotelu. Zawsze sobie obiecywałem, że powrócę do tej historii i spróbuję poszukać jej sensu i dalszego ciągu.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Zostaw psiutom z gazet strony świata. One muszą żyć w tyranii kierunków. W lęku przed Wschodem i w pożądaniu Zachodu. (...) one wiedzą tylko tyle, ile gdzieś przeczytały albo ktoś im powiedział. (str. 56).
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Bo jednak trzeba mieć trochę nekrofilii we krwi, by puścić z dymem kawał własnego półwyspu. Coś było na rzeczy z tym całopaleniem kraju. Przecież nikt tu nie jest takim idiotą, by sądzić, że wygra. Jakaś bezinteresowność tkwiła w tej rzezi. Jakaś sztuka dla sztuki. Europa się przyglądała, a oni mówili: "Patrzcie jak to się robi. Przypomnijcie sobie, bo powoli już chyba zapominacie. Tak to się robi". To jest mememnto i za to powinniśmy być im wdzięczni. Znalazł się ktoś kto przypomniał sobie stare umiejętności.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Nasze zdrady są jednocześnie naszymi stratami, ale bez nich nas nie ma.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Rudy sierżant okrążał powoli rynek, lecz nie działo się nic. Pod sklepem siedziało dwóch i czekało na trzeciego, który miał mieć jakiś grosz. Dzień przelewał się z południa na zachód i tam gęstniał jak podgrzany na blasze kisiel.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
(...) W Europie byłoby to nie do pomyślenia. W Europie w ogóle mało rzeczy da się już pomyśleć,ponieważ większość została pomyślana i, co gorsza, wykonana (s.167).
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Czas teraźniejszy dokonany. Historie, które trwają tak długo, jak są opowiadane, i rzeczy, które istnieją tylko wtedy, gdy ktoś na nie patrzy.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Kim byśmy byli, gdybyśmy mieli tylko jednego sąsiada, a z drugiej strony morze albo Wielskie Księstwo Luksemburg? Bylibyśmy nikim. Co najwyżej jeszcze jedną umierającą z nudów zachodnią demokracją, jeszcze jedną postmodernistyczną republiką, w której głównym problemem jest wynajdowanie sposobów spędzania wolnego czasu, przeszczepy narządów oraz nieśmiertelność.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Człowiek, który ma honor, nie wymusza na innych, by go nieustająco i za wszystko przepraszali. To jest gówniarstwo, nie honor.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Brodziłem, nurzałem się w tych obfitościach nicości i wyobrażałem sobie swoje przyszłe życie, w którym nieustannie czegoś dotykam, a to się rozpada, więc muszę zdobyć następne i następne i wciąż pojawia się coś nowego, coś czego jeszcze nie było, więc biorę, próbuję, zużywa się właściwie samo, bez mojego udziału, bo zużycie ma już wmontowane na etapie produkcji, więc znów następne i następne, i Chiny muszą nadążyć, bo za mną tłoczą się kolejni, moi rodacy z Gorlic, z małopolskiego, z podkarpackiego, a potem cały wyklęty lud zie
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Świat dawał im znaki, ale oni, jak wszystkie zagubione dusze, widzieli tylko siebie, ponieważ w prostocie swoich serc sądzili, że piękno jest jedynie ich udziałem.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Dobrze jest żyć w krainach nieoczywistych, ponieważ ich granice zawierają w sobie więcej przestrzeni, niż wskazuje geografia. To są otchłanie nieznanego, to jest nieskończona dal domysłów, uciekający horyzont wyobrażeń i fatamorgana słodkich przesądów, którym nigdy nie sprosta rzeczywistość.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Spojrzenia wygładzają rzeczy i krajobrazy. Zniszczenie i rozpad nadejdą z tej właśnie strony. Świat zużyje się i wytrze jak stara mapa od nadmiaru spojrzeń.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Nostalgia to specyfika lat dziewięćdziesiątych. Umysł się cofa przed ścianą dwutysięcznego roku. Wtedy nikt nie wierzył, że kiedyś będzie jakiś dwutysięczny. Nie bardzo nawet wierzyliśmy w dziewięćdziesiąty. W komunizmie czas, podobnie jak pieniądz, miał wartość umowną. Jedno i drugie się po prostu przepuszczało.
Autor: Andrzej Stasiuk
0
Księża w czarnych sutannach nie rozumieli nic. Zamykali kościoły i nie czekając, aż odjadą ostatnie auta, zmykali na plebanie, by siedzieć tam jak robaki w serze. Nic nie rozumieli. Święcili stada samochodów. Święcili motocykle. Święcili telewizory. Święcili nicość. Nic nie rozumieli. Nie rozumieli, że świat zmienia się w majak, w złudzenie, i święcili przywidzenia. Opowiadali bajędy sprzed stu lat, wiedząc, że nikt w nie nie wierzy, ale przecież nieważne jest, czy się wierzy, ważne, że się słucha. Ważne, że się gromadzi i stoi
Autor: Andrzej Stasiuk
0
←pierwsza poprzednia 4 5 6 7 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy