Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Virginia Woolf
Virginia Woolf - cytaty
Wszystko się odmienia. I miłość, i młodość.
Autor:
Virginia Woolf
0
To dziwne, myślała, że gdy się przebywa w samotności, lgnie się do natury: drzew, strumieni, kwiatów, i czuje się, że one nas wyrażają, że stają się nami, że nas znają i - w pewnym sensie - są nami; ma się dla nich taką czułość, jak dla siebie samego (patrzyła na to długie, równe światło). Trzymając druty bezczynnie patrzyła i patrzyła, w głębi jej umysłu z jeziora istnienia wstawała mgła, jak oblubienica na spotkanie ukochanego.
Autor:
Virginia Woolf
0
Jesteśmy niby muchy usiłujące wypełznąć ze spodka na jego krawędź" - pomyślała i powtórzyła to zdanie tak, jakby robiła znak krzyża, jak gdyby starała się znaleźć jakiś czar, który ukoiłby jej ból, sprawił, żeby ta męka stała się znośna. Urywki Szekspira, zdania z książek czytanych przed laty nagle wróciły do niej, kiedy przeżywała tę udrękę, i powtarzała je raz po raz. ,,Muchy usiłujące wypełznąć" - powtórzyła. Gdyby udało jej się powtarzać to wystarczająco często i wyobrazić sobie te owady, stałaby się nieczuła, chłodna, zmrożo
Autor:
Virginia Woolf
0
Niemniej jednak życie jest przyjemne, życie jest znośne. Wtorek następuje po poniedziałku, potem jest środa. Umysł obrasta w słoje. tożsamość krzepnie. Proces wzrastania łagodzi ból. Wdech i wydech, wydech i wdech, przy narastającym pomruku i energii pośpiech i zapalczywość młodości wprzęgane są w służbę, aż całe istnienie zdaje się kurczyć i rozszerzać jak główna sprężyna zegara. Jak prędko płynie strumień od stycznia do grudnia! Porywa nas nurt spraw tak dobrze znanych, że nie rzucają już cienia. Płyniemy, płyniemy...
Autor:
Virginia Woolf
0
Lecz czymże jest jedna noc? Krótką przestrzenią czasu, zwłaszcza gdy ciemność przeciera się tak szybko, kogut pieje, ptaki zaczynają śpiewać, a ledwie dostrzegalna zieleń nabiera koloru liścia obracanego przez grzebień fali. Jednakże dziś noc jest zwycięska. Zima ma ich w zapasie całą talię i rozdaje je równo, gładko - niezmordowanymi palcami; a one stają się coraz dłuższe i coraz ciemniejsze.
Autor:
Virginia Woolf
0
Zachowała jednak równowagę, co jej się nie udało w Londynie, gdy zegar wybił dziesiątą (była bowiem teraz jedna i cała, więc być może wstrząsy czasu miały do poruszenia większą powierzchnię).
Autor:
Virginia Woolf
0
Nie mam twarzy. Inni ludzie mają twarze (...). Przedmioty, które podnoszą mają ciężar, mówią ,,tak", mówią ,,nie", podczas gdy ja przeobrażam się i zmieniam i można mnie przejrzeć w ciągu sekundy.
Autor:
Virginia Woolf
0
Człowiek, który potrafi druzgotać iluzje jest zarazem bestią i powodzią. Iluzje są tym dla duszy, czym atmosfera dla planety.
Autor:
Virginia Woolf
0
Dziewczyny były jak róże, ich pora kwitnienia równie krótka. Nim nastanie noc, trzeba zerwać kwiaty.
Autor:
Virginia Woolf
0
Jakżeście mi wydzierali białe przestrzenie oddzielające cyfry na tarczy zegara i gnietli je w brudne kule, i wrzucali zatłuszczonymi łapami do kosza na śmieci. A one były moim życiem.
Autor:
Virginia Woolf
0
Była w tym podobna do przewodniczącego zebrania, który, chcąc doprowadzić do zgody, a widząc, że języki zaczynają nadmiernie szermować, proponuje, by wszyscy mówili po francusku. Może będą mówili kiepską francuszczyzną, może nawet w języku tym nie ma odpowiednich słów dla wyrażenia ich myśli, jednakże z natury swej mówienie po francusku narzuca pewien porządek i sposób prowadzenia dyskusji.
Autor:
Virginia Woolf
0
Iluzje są tym dla duszy, czym atmosfera dla planety.
Autor:
Virginia Woolf
0
Znów owinęłam się szczelnie w swoją własną osobowość.
Autor:
Virginia Woolf
0
Teraz już nie musiała myśleć o nikim. Mogła być sobą i sama dla siebie. Tego właśnie często ostatnio pragnęła - móc myśleć, a może nawet nie tyle myśleć, co siedzieć samotnie w ciszy. Powłoczka istnienia - chłonna, hałaśliwa, lśniąca - odpadała i człowiek kurczył się do własnych rozmiarów; z nabożnym skupieniem zwracał się w głąb siebie, ku klinowatemu trzonowi ciemności, niewidocznemu dla innych
Autor:
Virginia Woolf
0
Nagle powiedział: - Teraz się zabijemy.
Autor:
Virginia Woolf
0
←
pierwsza
poprzednia
7
8
9
10
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy