Dlaczego warto? REJESTRACJA

Andrzej Sapkowski - cytaty

Rzecz nie w tym, że znosi się cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.
Autor: Andrzej Sapkowski
0
Elaine blath, Feainnewedd
Autor: Andrzej Sapkowski
0
Wyjątek jak zwykle stanowiły dzieci. Zwolniona z nakazu ciszy obowiązującego w czasie występu barda, smarkateria z dzikim wrzaskiem pomknęła ku lasowi, by tam z zapałem oddać się grze, której reguły były nie do pojęcia dla kogoś, kto pożegnał się już ze szczęśliwymi latami dzieciństwa. Mali ludzie, elfy, krasnoludki, niziołki, gnomy, półelfy, ćwierćelfy i berbecie zagadkowej proweniencji nie znały i nie uznawały podziałów rasowych i społecznych. Na razie.
Autor: Andrzej Sapkowski
0
Ty krokodylu stary! - ryszał Szarlej, czerwieniejąc. - Bazyliszku zdychający, koczkodanie obsrany! Ty nadęta ropucho, ty kulawy ośle ze zbitym zadem (...). Ty capie ze spuchniętymi jajcami! (...) Wynijdź z tego ciała! - zaryczał Szarlej. - Ty w rzyć jebany katamito!
Autor: Andrzej Sapkowski
0
- (...) Czyżby w naszej przytomności powstawał poemat? Rapsod? Epos? Romanca? Kancona?
Autor: Andrzej Sapkowski
0
- Już po przebudzeniu... Gdy ją podniosłem... Wyszeptała: "Zapomnij o nim. Nie torturuj go."
Autor: Andrzej Sapkowski
0
Później mówiono, że człowiek ten nadszedł od północy; od Bramy Powroźniczej. Szedł pieszo, a objuczonego konia prowadził za uzdę. Było późne popołudnie i kramy powroźników i rymarzy były już zamknięte, a uliczka pusta".
Autor: Andrzej Sapkowski
0
- Coś się skończyło - powiedział zmienionym głosem Jaskier.
Autor: Andrzej Sapkowski
0
Wiejskie wieszczki wywodzą się z tego samego pnia co druidzi. A taki druid, gdy giez ssie z niego krew, to mu jeszcze życzy smacznego.
Autor: Andrzej Sapkowski
0
Życie, człowieku, to współzawodnictwo. Wygrywa lepszy.
Autor: Andrzej Sapkowski
0
- Miecz. Na plecach. Dlaczego masz na plecach miecz?
Autor: Andrzej Sapkowski
0
Kochaliśmy się. I mówiliśmy. A nasze kłamstwa były coraz piękniejsze. I co raz bardziej kłamliwe.
Autor: Andrzej Sapkowski
0
Niekiedy coś łamało chrust wśród opętańczego wrzasku - były to dzieci, pociechy drwali i węglarzy, uzbrojone w łuki z patyków i sznurków. Zadziwiało, ile szkód za pomocą tak prymitywnego sprzętu pociechy zdolne były wyrządzić przyrodzie. Przerażała myśl, że kiedyś pociechy podrosną i sięgną po sprzęt profesjonalny.
Autor: Andrzej Sapkowski
0
- Oj - powiedział po chwili Zawisza. - Nie umrzesz chłopaczku, śmiercią naturalną.
Autor: Andrzej Sapkowski
0
- Za pomyślność sprawy słusznej! - A na pohybel skurwysynom! - odpowiedział krasnolud, stukając kuflem o jego kufel. - Miło napić się z kimś, kto zna obyczaj i protokół.
Autor: Andrzej Sapkowski
0
←pierwsza poprzednia 41 42 43 44 81 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy