Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Wojciech Kuczok
Wojciech Kuczok - cytaty
Tak też patrzyłam teraz na ludzi na przystanku, w autobusach i tramwajach, w samochodach, na rowerach, wciąż w tę i we w tę , biegiem, symetrycznie, nienaturalnie, w panice życia, które tłamsi i każe im z dnia na dzień stawać się n i k i m ś, widziałam te anonimowe tabuny i miałam przemożne poczucie, że jeśli tylko do któregoś się odezwę, rozłoży bezradnie ręce i będzie szukał nerwowym wzrokiem reżysera, niemo pytając go "czego ona chce, przecież ja tylko statystuję...".
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Dopiero nad grobami okazuje się, żeśmy kochali rodziców za niespełnienia, za to, co się nam wspólnie nie udało, ich gafy wystają z grobu najrzewniej i nie dają się wepchnąć do środka. Ech, dopiero nad grobami okazuje się.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Czemu cierpienie, a nie szczęście? Komedię Pan napisz, panie, ludzie są śmiechu spragnieni, a pan gnębisz wciąż, przygnębiasz, defetyzm pan rozsiewasz, fe. Przekaz winien być dodatni, pozytywny, niechże pan pamięta o pozytywnym przekazie..." itd. "Przyparty do muru, szczerze musiałbym odpowiedzieć, że ilekroć zabieram się do pisania rzeczy optymistycznej, psują mi nastrój podobni 'pozytywiści', pyknicy na permanentnym rauszu stymulowanym pełną kabzą i łatwo zaspokajanym apetytem na życie. Dla tych nadzorców pozytywności chętnie
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Rozpacz osamotnienia to jest odpowiedź duszy okradzionej z konkretnej, jedynej i niezastąpionej współobecności".
Autor:
Wojciech Kuczok
0
(...)hipotermia mnie tylko liznęła, dała wyobrażenie o tym jak człowiek umiera z zimna. Umiera, by tak rzec, niepostrzeżenie. Mózg się wycisza łagodnie, stopniowo, jak obraz w starych telewizorach, kiedy je wyłączano. Na koniec zostawia pośrodku tylko kropeczka, a potem i ona znikała.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
(...) ze współmałżonkiem się spało nie po to, żeby o nim śnić. Śni się tylko o kimś, z kim się być nie może; chyba że śni się o kimś, z kim się rozstało.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Zastanawiałem się, czy On słyszy słowa wypowiedane w głębi ziemi; czy Bóg ma pod ziemią zasięg?
Autor:
Wojciech Kuczok
0
(...)bo choć stary K umiał wyznawać miłość,niestety,nie bardzo wiedział,jak kochać.Kochał więc intuicyjnie przez szyderstwo,kochał przeklinając,kochał obrażając.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
- Panie doktorze... Czyt o jest normalne, kiedy ktoś ma sen, który się powtarza, ciągle ten sam, chociaż się go nie chce?... I wszystko jest w nim takie... realne.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Rosół we troje. Siedzą przy rosole. Jak świat światem na czas rosołu wszystkie swary, działania frontowe, nadchodzące kataklizmy, domniemane choroby, kryzysy małżeńskie ulegają zawieszeniu, rosół jest poza rzeczywistością, rosół, nawet jeśli nie brata, nawet kiedy nie jedna, każe wziąć w cudzysłów wszystko to, co się powiedziało w gniewie, wszystko, ku czemu się pędziło na złamanie karku, wszelkie pochopności, które się uczyniło, rosół potrzebuje spokoju, wymaga pełnego skupienia na sobie, stworzenia wspólnoty ciszy rosołowej,
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Synu musisz być wielki i silny, bo cię zdmuchną, pamiętaj, słabych ludzi się zdmuchuje, potem chodzą tacy zdmuchnięci po dworchach i żebrzą.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Umiał wyznawać miłość, niestety, nie bardzo wiedział jak kochać.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Nagłość, przeraźliwa nagłość śmierci. Oszczędza cierpień choremu, ale przysparza ich żałobnikom.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Słuchaj i zapamiętaj: siedem jest grzechów głównych, a najcięższym z nich lenistwo. Pod wieloma imionami będzie się ono przed tobą maskować; jako posępnica albo melancholia będzie występować najłacniej. Nie poddawaj się gnuśności, jak raz cię dopadnie, nigdy nie odpuści.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
(...) czuł, że szczęście polega na tym właśnie, żeby się w życiu raz na zawsze poczuć bezpiecznie, żeby się znaleźć w punkcie, który już nie wymaga podjęcia żadnego ryzyka, żeby sobie znaleźć schron przed światem, a zwłaszcza przed sobą samym.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
←
pierwsza
poprzednia
2
3
4
5
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(185)
ludzie(134)
miłość(125)
smierc(124)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(71)
dzieci(69)
kobiety(65)
prawda(59)
Reklamy