Dlaczego warto? REJESTRACJA

Stefan Żeromski - cytaty

Wtedy uczuła na swych wargach niby rozżarzone węgle. Szczęście jak ciepła krew wpłynęło do jej serca falą powolną. Słyszała jakieś pytania, słowa ciche, święte, spod serca. W ustach swych wyrazów znaleźć nie mogła. Mówiła pocałunkami o głębokim szczęściu swym, o dobrowolnej ofierze, którą witała...
Autor: Stefan Żeromski
0
Otrzymałem wszystko, co potrzeba... Muszę to oddać, com wziął. Ten dług przeklęty... Nie mogę mieć ani ojca, ani matki, ani żony, ani jednej rzeczy, którą bym przycisnął do serca z miłością, dopóki z oblicza ziemi nie znikną te podłe zmory. Muszę wyrzec się szczęścia. Muszę być sam jeden. Żeby obok mnie nikt nie był, nikt mię nie trzymał.
Autor: Stefan Żeromski
0
Tortura czynu narzucona niedołężnej bierności.
Autor: Stefan Żeromski
0
Myślałem o tobie dniami i nocami. Wszędzie, zawsze! W prosektorium, w ciągu pracy, przy pisaniu cyfr u pewnego urzędnika, na ulicy, w domu, przy muzyce, w knajpie, w teatrze, przy stole, w rozmowach, w dysputach, w awanturach, wszędzie, gdzie tylko byłem. Stałaś przy mnie. Czułem cię, tuż za ramionami.
Autor: Stefan Żeromski
0
Człowiek, który utożsamił się prawdą, musi czuć radość, rozkosz, wtedy nawet, gdy został pobity.
Autor: Stefan Żeromski
0
Dawniej myślałam, że złą jest nienawiść. Gniewać się, mieć urazę - to inna rzecz, ale nienawiść. Przecie to jest pragnienie krzywdy.
Autor: Stefan Żeromski
0
żal - stan podobny do wszechwładnej gorączki, która poraża organizm zdrowy.
Autor: Stefan Żeromski
0
Nie myślał także o ideologii najeźdźców ze wschodu. Nie widać jej było w ruinie, w zniszczeniu, tratowaniu, w śladach rabunków, rzezi i gwałtów.
Autor: Stefan Żeromski
0
Potęga zbawienia nie leżała w cierpieniu, lecz w nauce.
Autor: Stefan Żeromski
0
Skoro to, coś powiedział, nie jest niegrzecznością, więc eo ipso jest grzeczną uwagą. Uczymy się, mój mały, do starości. Ja na przykład dowiaduję się oto w tej chwili, jak wygląda grzeczność młodych rewolucjonistów.
Autor: Stefan Żeromski
0
Od dawna wiedziała, że musi umrzeć z tej niezrozumiałej choroby, którą się zaraziła na widok tego obcego pana.
Autor: Stefan Żeromski
0
Wyrzucałem spod cugowych nawóz, ewentualnie gnój.
Autor: Stefan Żeromski
0
-(...) będą tacy jak ty, których należy oświecić i wziąć w rękę.
Autor: Stefan Żeromski
0
Gdzież są twoje szklane domy? - rozmyślał brnąc dalej. - Gdzież są twoje szklane domy?
Autor: Stefan Żeromski
0
(...) chciałbym posiadać wszystkie oczy na ziemi, żeby patrzeć na Ciebie.
Autor: Stefan Żeromski
0
←pierwsza poprzednia 3 4 5 6 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy