Dlaczego warto? REJESTRACJA

Gustave Flaubert - cytaty

Pieniądze nie są celem, nie trzeba się nimi przejmować. Nie są także prawdziwą miarą sukcesu, bo wiele rzeczy głupich bądź złych przynosi duże dochody.
Autor: Gustave Flaubert
0
Szlachectwo - Gardzić i zazdrościć.
Autor: Gustave Flaubert
0
Jej życie było zimne jak poddasze, którego okienko wychodzi na północ.
Autor: Gustave Flaubert
0
Rzucała na siebie przekleństwo za to, że go kochała, odczuwała nieprzeparte pragnienie jego warg. Brała ją chęć pobiec za nim, rzucić się w jego objęcia, powiedzieć mu: "To ja - jestem Twoja!". Lecz już wcześniej przerażały ją komplikacje związane z tak szalonym krokiem...
Autor: Gustave Flaubert
0
Z całej polityki rozumiem tylko zamieszki.
Autor: Gustave Flaubert
0
Miłość powinna spaść wśród gromów i błyskawic jak huragan, który z niebios wtargnąwszy nagle w życie tratuje wszystko, porywa ludzkie postanowienia, jak liście, i serce pociąga za sobą w otchłań.
Autor: Gustave Flaubert
0
Oh, why, dear God, did I marry him?
Autor: Gustave Flaubert
0
Czym jest równość, jak nie zaprzeczeniem wszelkiej wolności. Równość jest niewolą.
Autor: Gustave Flaubert
0
Tak, zaiste! Tylu rzeczy byłem pozbawiony! Sam, zawsze sam! Ach! Gdybym był miał cel w życiu, gdybym był spotkał jedno serce życzliwe... gdybym był znalazł kogoś... O! Jakbym spożytkował całą energię, do jakiej jestem zdolny! Byłbym wszystko pokonał, wszystko przełamał!
Autor: Gustave Flaubert
0
On odjechał! A razem z nim znikł jedyny powab jej życia, jedyna możliwa nadzieja radości. Dlaczegóż nie pochwyciła tego szczęścia, kiedy jej się samo narzucało? Czemu nie przytrzymała go obiema rękami, choćby na klęczkach, gdy poczęło uciekać? Rzucała na siebie przekleństwa za to, że go nie kochała, odczuwała nieprzeparte pragnienie jego warg, brała ją chęć pobiec za nim, rzucić się w jego objęcia.
Autor: Gustave Flaubert
0
Zdania są przygodami i nie zbieram innych kwiatów prócz metafor.
Autor: Gustave Flaubert
0
Być może, iż pragnęła zwierzyć się komuś z tych wszystkich marzeń. Lecz jak wyrazić nieokreśloną tęsknotę, która się zmienia jak kształt obłoków pędzonych wiatrem? Brakowało jej słów, sposobności, śmiałości.
Autor: Gustave Flaubert
0
Człowiek jest tworem nietrwałym, a ziemia dość nędzną planetą.
Autor: Gustave Flaubert
0
Ale najnieznośniejsze były posiłki. W tej małej jadalni na parterze, z dymiącym piecem, ze skrzypiącymi drzwiami, ze ścianami ociekającymi wilgociąi z wiecznie wilgotną, kamienną podłogą, miała wrażenie, że podają jej na talerzu całą gorycz istnienia i wraz z oparami unoszącymi się z potraw unosiły się z głębi jej duszy mdłe wyziewy nudy i obrzydzenia.
Autor: Gustave Flaubert
0
Łgarstwo stało się jej potrzebą, manią, rozkoszą; kiedy opisywała, co też widziała wczoraj, idąc prawą stroną ulicy, można było mieć pewność, że akurat szła lewą.
Autor: Gustave Flaubert
0
←pierwsza poprzednia 5 6 7 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy