Dlaczego warto? REJESTRACJA

Swietłana Aleksijewicz - cytaty

Ale też każdy fałsz stopniowo sam się unicestwia, nie wytrzymuje sąsiedztwa obnażonej prawdy. W takim środowisku ten wirus nie przeżyje.
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
W sumie spod ognia wyniosłam czterystu osiemdziesięciu jeden rannych... Ktoś z dziennikarzy policzył: cały batalion piechoty... Dźwigałam na sobie mężczyzn, którzy byli dwa do trzech razy ciężsi ode mnie.
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
W każdym z nas jest naczynie miłości; jeśli nie napełni się go w dzieciństwie, człowiek całe życie się męczy, niesyty uczucia. I nic go nie uratuje, nie uchroni.
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Wspomnienia nie są namiętnym, czy też beznamiętnym przekazem rzeczywistości, która zniknęła, ale powtórnymi narodzinami przeszłości; czas zaczyna wówczas biec z powrotem. Są przede wszystkim twórczością. Opowiadając, ludzie tworzą, piszą swoje życie. Czasem piszą ,,na nowo" albo coś ,,dopisują". Tutaj trzeba uważać. Mieć się na baczności. Ale też każdy fałsz stopniowo sam się unicestwia, nie wytrzymuje sąsiedztwa obnażonej prawdy. W takim środowisku ten wirus nie przeżyje.
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Miłość... To kategoria nieziemska...
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Dla mnie najstraszniejsze na wojnie było... noszenie męskich gaci. To właśnie było straszne. I to mi jakoś... Nie umiem tego wyrazić... No, po pierwsze, bardzo brzydkie... Jestem na wojnie, gotowa jestem polec za Ojczyznę, a na sobie mam męskie gacie. Wygląda się w tym śmiesznie. Niezgrabnie. Wtedy mężczyźni nosili długie kalesony. Szerokie. Satynowe. Było w naszej ziemiance dziesięć dziewczyn i wszystkie - w męskich majtach. O Boże! Zimą i latem. Przez cztery lata.
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Dlaczego kiedy mówimy prawdę, niezmiennie brzmi ona jak kłamstwo? Dlaczego głosząc nowe życie, musimy zasłać ziemię trupami? Dlaczego rozmowy o świetlanej przyszłości zawsze przeplatamy groźbami?
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Jesteśmy metafizykami. Żyjemy nie na ziemi, ale w marzeniach, w rozmowach. W słowach... Do zwykłego życia musimy coś dodać, żeby je zrozumieć. Nawet jeśli tuż obok jest śmierć.
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
O czym marzyłyśmy? Po pierwsze, oczywiście o zwycięstwie, po drugie -- żeby przeżyć. Jedna marzy: <>, druga: <>, a jeszcze inna: <>. Albo: <>. No i przyszedł ten czas. Nagle wszystkie ucichły...
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Zdarzenie sprzed wojny...
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Krzyknięto do nas: "Zwycięstwo!" (...) Pamiętam swoje pierwsze uczucie - radość. I od razu, w tej samej chwili - strach! Panika! Panika! Jak tu dalej żyć? (...) Przedtem bałyśmy się śmierci, a teraz życia - to było jednakowo straszne. (s. 272)
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Zapomnienie jest także formą kłamstwa.
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Ile jest siedem razy siedem?.
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Nad rozkazami się nie dyskutuje; gdy zaczniemy o nich dyskutować, to już nie będzie wojsko.
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
Na wojnie nie ma kobiecych zapachów, wszystkie są męskie. Wojna pachnie po męsku.
Autor: Swietłana Aleksijewicz
0
←pierwsza poprzednia 4 5 6 7 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy