Dlaczego warto? REJESTRACJA

Roland Barthes - cytaty

Uczucie rozsądne: wszystko się układa - lecz nic nie trwa. Uczucie miłosne: nic się nie układa - a jednak trwa.
Autor: Roland Barthes
0
Taki, powie zakochany: taki jesteś, właśnie taki. Oznaczając cię jako takiego, pozwalam ci się wymknąć ze śmiertelnej klasyfikacji, wyrywam cię z Inności, z języka, chcę twojej nieśmiertelności. Taka, jaka jest, ukochana osoba nie przyjmuje już żadnego sensu, ani ode mnie, ani od systemu, w którym tkwi; jest już tylko tekstem bez kontekstu; nie potrzebuję już, ani nie czuję chęci jej odszyfrowania; jest ona niejako dodatkiem do własnego miejsca. Gdyby była tylko miejscem, mógłbym pewnego dnia zamienić ją na inne miejsce, lecz ni
Autor: Roland Barthes
0
Spełnienia: tych się nie wypowiada - przeto związek miłosny niesłusznie zdaje się sprowadzać do długiej skargi. O ile bowiem niekonsekwencją jest złe wyrażanie nieszczęścia, o tyle w przypadku szczecią winą wydawać się może niszczenie jego wyrazu: ,,ja" wypowiada się tylko zranione; kiedy jestem spełniony lub o spełnieniu sobie przypominam, język zdaje mi się małoduszny: wpadam w uniesienie, wypadam poza język, to znaczy poza przeciętność, poza ogólność: ,,Zdarza się spotkanie; które z powodu radości jest nie do wytrzymania, i czł
Autor: Roland Barthes
0
Są tacy zakochani, co nie popełniają samobójstwa: możliwie jest, że wyjdę z tego ,,tunelu", który następuje po miłosnym spotkaniu: znowu widzę światło, ponieważ umiem znaleźć dla nieszczęśliwej miłości wyjście dialektyczne (zachowując miłość, lecz otrząsając się z hipnozy) albo też dlatego, że porzucam tę miłość i powracam do biegu, starając się, by już z innymi ponowić spotkanie, którego blask wciąż we mnie tkwi: bo należy ono do porządku ,,pierwszej przyjemności" i nie spocznę, póki nie powróci: potwierdzam potwierdzenie, zaczyn
Autor: Roland Barthes
0
A jeśli Nie-chęć-posiadania to myśl taktyczna (wreszcie jakaś!)? A jeśli zawsze (choć potajemnie) chciałem zdobywać innego, udając, że z niego rezygnuję? Jeśli oddalałem się po to, by tym pewniej go posiąść? Reversis (gra, w której wygrywa ten, kto zbierze najmniej lew) opiera się na dobrze znanym wybiegu mędrców (,,Moja siła tkwi w mojej słabości"). Myśl ta jest podstępem, gdyż wciska się w samo wnętrze namiętności, której obsesje i lęki pozostawia w stenie nienaruszonym.
Autor: Roland Barthes
0
Kocham-cię jako wygłoszenie jest po stronie wydatku. Ci, którzy chcą wygłoszenia słowa (lirycy, kłamcy, zbłąkani), podlegają Wydatkowi: wydatkują słowo, tak jakby impertynencją (nikczemnością) było to, że zostało ono skądś odebrane: znajdują się na samej granicy języka, tam, gdzie język (bo kto inny mógłby to zrobić zamiast niego?) przyznaje, że jest bez gwarancji, że pracuje bez siatki ubezpieczającej.
Autor: Roland Barthes
0
Czas przeszły niedokonany to czas urzeczenia: wygląda na żywy, a zarazem się nie porusza: obecność niedokonana, śmierć niedokonana; ani zapomnienie, ani zmartwychwstanie, lecz tylko wyczerpujące ułudę pamięci. Sceny, od początku żądne odegrać jakąś rolę, wystawiają się na wspomnienie: często czuję, przewiduję je w tej samej chwili, w której powstają. Ten teatr czasu jest dokładnym przeciwieństwem poszukiwania czasu utraconego; albowiem wspominam patetycznie, okolicznościowo, a nie filozoficznie, dyskursywnie: wspominam, aby być
Autor: Roland Barthes
0
Chęć posiadania musi ustać - ale też nie-chęć-posiadania nie może być widoczna: żadnej ofiary. Nie chcę zastępować gorącego uniesienia namiętności ,, życiem zubożałym, pragnieniem śmierci, wielkim znużeniem". Nie-chęć-posiadania nie jest po stronie dobroci, Nie-chęć-posiadania jest żywe, suche: z jednej strony nie przeciwstawiam się światu zmysłowemu, pozwalam pragnieniu krążyć we mnie; z drugiej strony opieram je na ,,mojej prawdzie": moją prawdą jest kochać absolutnie: w przeciwnym razie wycofuję się, rozpraszam niczym oddział,
Autor: Roland Barthes
0
←pierwsza poprzednia 11
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy