Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Vladimir Nabokov
Vladimir Nabokov - cytaty
(...) istnieją dwa typy tytułów. Jeden typ to tytuł znaleziony przez tępego autora albo sprytnego wydawcę, kiedy książka została już napisana. Coś takiego równa się etykietce naklejonej i przybitej pięścią. Większość naszych najgorszych, ale najlepiej idących książek ma tego rodzaju tytuł.Istnieje jednak i drugi rodzaj - tytuł, który przebija przez książkę jak znak wodny , tytuł, który urodził się wraz z książką, tytuł, do którego autor tak się przywiązał w ciągu lat gromadzenia zapisanych stronic, że stał się częścią każdej z
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Wszystkie drzewa na świecie dokądś wędrują. Wieczni pielgrzymi. Pamiętasz, jak jechaliśmy tu, do tego miasta, a za oknami wagonu podróżowały drzewa? Pamiętasz tych dwanaście topoli, które naradzały się, jak przebyć rzekę? A jeszcze wcześniej, na Krymie, widziałem cyprys, pochylony nad kwitnącym migdałowcem. Cyprys był niegdyś rosłym, wysokim kominiarzem ze szczotką na drucie i drabiną pod pachą. Zakochał się biedak po uszy w małej praczce, różowej jak kwiaty migdału. No i w końcu się spotkali i razem dokądś zdążają. Lekki wiet
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Jak szybko sny nadążają za modą?
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Przez chwilę stałem z dłońmi na biodrach, niewzruszony, opanowany, patrząc z progu na zgwałcony stoliczek, otwartą szufladkę, klucz zwisający z zamku, cztery inne domowe klucze na blacie.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
On złamał mi serce. Ty złamałeś mi tylko życie.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Myślę jak geniusz, piszę jak wybitny autor, a mówię jak dziecko. Kiedy na przyjęciach usiłuję zabawić ludzi dobrą historyjką, powtarzam co drugie zdanie poddając je ustnym skreśleniom i rozszerzeniom. Nawet sny, które opowiadam żonie przy śniadaniu, są tylko pierwszymi szkicami.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
(...) świat jest wystarczająco wielki, by spokojny mężczyzna z brodą znalazł na nim schronienie. (s.137).
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Gdybym wiedział, że mnie za to powieszą - pomyślał - to też patrzyłbym na nią.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Jestem otoczony nędznymi widziadłami, nie ludźmi. Dręczą mnie one tak, jak mogą dręczyć tylko bezsensowne przywidzenia, złe sny, resztki maligny, męty koszmarów - i wszystko, co uchodzi u nas za życie. Teoretycznie - chciałby się człowiek obudzić. Ale bez pomocy z zewnątrz obudzić się nie mogę, a tej pomocy nieprzytomnie się boję, poza tym moja dusza rozleniwiła się, przywykła do swoich ciasnych powijaków.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Książka ma mniej 'białogwardyjskiego' posmaku niż inne moje emigranckie powieści, będzie więc mniej kłopotliwa i irytująca dla czytelników wychowanych na lewicowej propagandzie lat trzydziestych. [Przedmowa do wydania amerykańskiego, 1966]
Autor:
Vladimir Nabokov
0
(...) często powtarzała, że prawdziwy mężczyzna musi być nienagannie ubrany, ale nie powinien się zbyt często kąpać. Męski zapach z gousset bywa, mawiała, bardzo pociągający w pewnych sytuacjach, a dezodorantów powinny używać tylko damy i pokojówki.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Co za różnica, czy była głupia, czy mądra, jakie miała dzieciństwo, jakie książki czytała lub co sądziła o świecie? W gruncie rzeczy nic o niej nie wiedziałem, zaślepiony owym płomiennym czarem, który usuwa wszystko inne i wszystko usprawiedliwia, a także którym, w odróżnieniu od duszy ludzkiej (często dostępnej i dającej się posiąść), nie da się w żaden sposób zawładnąć, tak jak nie można włączyć do swojego mienia barw strzępiastych chmur zachodu słońca nad czarnymi domami ani woni kwiatu wąchanego bez końca napiętymi nozdrza
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Odkryłem również, ze uważała się za koneserkę sztuki współczesnej. Aż kipiała gniewem, kiedy powątpiewałem, czy uwielbienie zielonego paska na niebieskim tle ma jakikolwiek związek z jego definicją w błyszczącym katalogu, która głosiła, że "kreuje iście orientalny nastrój bezkresnego czasu i wiecznej przestrzeni".
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Samobójstwo jest najgorszą formą pobłażania samemu sobie. (s.124).
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Nie da się postawić człowieka w absurdalnej sytuacji, jeśli cały świat, w którym żyje jest absurdalny; niepodobna tego uczynić, jeśli przez absurd rozumie się coś skłaniającego do chichotu lub wzruszenia ramion.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
←
pierwsza
poprzednia
14
15
16
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy