Dlaczego warto? REJESTRACJA

Vladimir Nabokov - cytaty

(...) skądinąd inteligentny recenzent przejrzawszy część pierwszą podsumował "Lolitę" jako "Uwiedzenie młodej Ameryki przez starą Europę" (Nabokov o Lolicie)
Autor: Vladimir Nabokov
0
Miałem bzika na punkcie stania na bramce. W Rosji i w krajach łacińskich tę rycerską sztukę zawsze otaczał nimb szczególnej chwały. Za powściągliwym, samotnym, niewzruszonym mistrzem bramki biegną ulicami zauroczeni chłopcy. Jako obiekt rozemocjonowanej adoracji może on rywalizować z matadorem i asem pilotażu. Jego sweter, czapka z daszkiem, nakolanniki, rękawice sterczące z bocznej kieszeni szortów odróżniają go od reszty drużyny. Jest samotnym orłem, człowiekiem zagadką, ostatnią deską ratunku.
Autor: Vladimir Nabokov
0
Jak wiele przekwitających, lecz wciąż przystojnych pań, które zajmują się sztuką, sprawiała wrażenie nieświadomej, iż wielki biust, pomarszczona szyja i woń stęchłej kobiecości na podkładzie z wody kolońskiej może odstręczyć nerwowego samca.
Autor: Vladimir Nabokov
0
Do tej pory w ciągu niecałych trzech lat umarłem aż po pępek jakichś piętnaście razy i piętnaście moich zmartwychwstań udowodniło, że objęte procesem organy nie ponoszą uszczerbku, jeśli w odpowiednim czasie wyrwać się z transu.
Autor: Vladimir Nabokov
0
Bo przecież ja nie istnieję: istnieją tysiące luster, które mnie odbijają. Z każdą zawartą znajomością rośnie zbiór zjaw na mój wzór.
Autor: Vladimir Nabokov
0
Liczy się nie książka, którą piszemy, lecz problem, jaki ona stawia - i rozwiązuje.
Autor: Vladimir Nabokov
0
Artysta nie może żyć bez miłosnych kaprysów ani bez cyprysów, jak gdzieś powiedział albo powinien był powiedzieć Puszkin. (s.112).
Autor: Vladimir Nabokov
0
Kolejną rzeczą, której nie powinniśmy robić, jest tłumaczenie niewytłumaczalnego. Człowiek nauczył się żyć z tym czarnym balastem, z tym olbrzymim, bolesnym garbem - podejrzeniem, że "jawa" to może tylko "sen". O ileż straszniejsza byłaby sytuacja, w której świadomość bycia świadomym sennej natury jawy okazałaby się również snem, przyrodzoną nam halucynacją! Niemniej jednak należy pamiętać, ze każdy miraż gdzieś się kończy, tak jak każde jezioro tkwi w zamkniętym kręgu stałego lądu.
Autor: Vladimir Nabokov
0
Pospiech rzeczą jest wskazaną - wołał stary pan Iwanow, kiedy wkładał, niezbyt modnie, na ramiona swoje spodnie. (s.149).
Autor: Vladimir Nabokov
0
Lodówka szczeknęła i strzeliła drzwiami. Wszedłem do jadalni, niosąc szklanki, i powiedziałem przez szparkę w drzwiach salonu - za wąską, żebym mógł wsunąć łokieć: - Nalałem ci szkockiej. Nie odpowiedziała, wściekła suka, postawiłem więc szklanki na kredensie obok telefonu, który właśnie zaczął dzwonić. - Mówi Leslie. Leslie Tomson - rzekł Leslie, co lubił o świcie popływać w lesie. - Pan tu idzie, bo panią Humbert właśnie przejechało. Odparłem trochę może zniecierpliwionym tonem, że moja żona jest cała i zdrowa, nie odkładają
Autor: Vladimir Nabokov
0
Przyjmuje się powszechnie, że gdyby człowiek zdołał udowodnić fakt istnienia życia po śmierci, rozwiązałby zarazem, lub zbliżył się do rozwiązania, zagadki Bytu. Niestety, te dwa zagadnienia niekoniecznie nakładają się na siebie, czy choćby łączą."
Autor: Vladimir Nabokov
0
- Czy jesteś absolutnie pewna, że... oczywiście nie jutro ani nie pojutrze, ale... no, kiedyś, kiedykolwiek, nie przyjdziesz ze mną żyć? Stworzę całkiem nowego Boga i będę mu dziękował przeszywającymi okrzykami, jeśli dasz mi tę mikroskopijną nadzieję.
Autor: Vladimir Nabokov
0
Wolałbym nie rozmawiać o moim talencie, bo zna się pan na sztuce, jak kastrat na... (tu następowało nieprzyzwoite porównanie, w którym nie było mowy o śpiewie). (s.113).
Autor: Vladimir Nabokov
0
Jej miłość przekraczała niemal granice, w których zamykał się świat jej uczuć.
Autor: Vladimir Nabokov
0
[...] książka próbowała wionąć falistym wirem, ale zatknięty ołówek powstrzymał kartki.
Autor: Vladimir Nabokov
0
←pierwsza poprzednia 15 16 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy