Dlaczego warto? REJESTRACJA

Elizabeth Wurtzel - cytaty

Nigdy nie musiałam się lękać katastrofy przy lądowaniu, ponieważ nigdy nie oderwałam się od ziemi.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Taka właśnie jest depresja.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Nikt nigdy nie pojmie potęgi moich wspomnień, które są tak niewzruszone i żywe, że nie potrzebuję psychiatry, by mi powiedział, że doprowadzają mnie do szaleństwa.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
W życiu jest jest miejsce na smutek, ból i rozpacz, które to stany - w stosownym natężeniu i w stosownej fazie życia - są normalne, nieprzyjemne, ale normalne. Depresja jest zjawiskiem zupełnie odmiennym, wywołuje kompletną pustkę bez uczuć, bez reakcji, bez zainteresowań. Ból, jaki odczuwasz, jest wynikiem prób podejmowanych przez naturę wypełnienia czarnej dziury. Tak czy owak człowiek dotknięty depresją pozostaje żywym trupem.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Nieunikniony schemat rozwoju i regresu, z którego składa się życie, jest dla mnie zbyt absurdalny, by mu się dalej poddawać.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Depresja nie jest nagłą katastrofą. Przypomina raczej nowotwór. Początkowo obca, wroga masa jest niedostrzegalna nawet dla uważnego obserwatora, aż tu nagle - trach! - okazuje się, że masz wielką, siedmiofuntową bulwę w mózgu, w brzuchu, w wątrobie i to coś, co twoje ciało wyprodukowało, naprawdę próbuje cię zabić.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Może w dzisiejszych czasach rozdarcie rodzin nie jest już czymś tak potwornym jak mi się zdawało, może wszyscy ojcowie znikają i po latach przesyłają córkom sentymentalne kartki, zatytułowane: Moja maleńka.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Nigdy nie przestanę wystrzegać się depresji, ale nie doświadczam już druzgocącego uczucia, że życie jest czymś, co przytrafia się innym ludziom.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Nie chciałam wracać do domu, ponieważ bałam się być sama. Nie chciałam zostać w kinie, ponieważ bałam się ciemności, nie chciałam być z matką, ponieważ jej też się bałam. Poszłam więc do domu starego znajomego, ale w progu uświadomiłam sobie, że nie zniosę towarzystwa ludzi, że naprawdę chcę być sama. Na ulicy zrozumiałam, że jednak nie chcę być sama, zrozumiałam, że nie chcę być nikim, nigdzie.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Czuję się jak wybrakowany towar, jakbym zeszła z linii montażowej kompletnie schrzaniona i rodzice musieli oddać mnie do naprawy zanim upłynie termin gwarancji. A przecież rozpadłam się już tak dawno temu!
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Czy nie jestem przypadkiem jedną z tych kobiet, jak Anne Sexton czy Sylvia Plath, dla których byłoby o wiele lepiej, gdyby umarły zaraz po urodzeniu? Kobiety te mogą przetrwać kilka czy kilkanaście lat żyjąc w ubogi, zminimalizowany sposób, mogą nawet wyjść za mąż i urodzić dzieci, mogą pozostawić po sobie dziedzictwo artystyczne, mogą być piękne i chwilami urocze, jak Sexton i Plath. Ale koniec końców żadne dobro, żadna wartość nie może zrównoważyć tego rozkosznego samobójczego bólu. Może ja też umrę młodo i w godny politowa
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Zawsze tęsknię za kimś lub za czymś. Zawsze usiłuję wrócić do jakiegoś wyimaginowanego miejsca. Moje życie jest jedną długą tęsknotą.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Byłam jedynym człowiekiem szukającym prawdziwej miłości w burdelu.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Chcę wymazać wszystko, co było przed Zacharym i odrzucam myśl, że może być coś po nim.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
Łzy spadają, nie jak deszcz, lecz jak ciosy.
Autor: Elizabeth Wurtzel
0
←pierwsza poprzednia 4 5 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy