Dlaczego warto? REJESTRACJA

Zofia Nałkowska - cytaty

Kto wie - myślała - czy rozpacz ludzi, którzy tracą ukochanych, nie płynie stąd, że czegoś zaniedbali, że czegoś ważnego nie zdążyli powiedzieć i nie mogą tego odżałować.
Autor: Zofia Nałkowska
0
Dla pani Cecylii starość była rzeczą najdziwniejszą, jaka się może przytrafić. Młodość stanowiła jej najdawniejsze przyzwyczajenie. To niedbałe codzienne szczęście wydawało się nieodjęte, było stanem naturalnym, jedynym właściwym czasem życia. Starość istniała i dawniej, ale gdzieś daleko, należała do innych ludzi, była cudza, skazana na rychłe przeminienie i śmierć. Niepodobieństwem było teraz na to przystać. Przez całe życie oczekiwała jakiejś zmiany, z dnia na dzień liczyła, że wreszcie wszystko się wyjaśni, usprawiedliwi, n
Autor: Zofia Nałkowska
0
Do licha, jest już przecież Polska, to jedno jest pewne, że jest. Nie taka jakiejście pragnęli? No właśnie, jest taka, jaka może być. I to jest nawet cudowne"!
Autor: Zofia Nałkowska
0
I czuł mściwą rozkosz przewagi nad tymi, którym na czymś zależy.
Autor: Zofia Nałkowska
0
Dawniej odgradzała się od niego drwiną i złością, jak trzaśnięciem drzwiami.
Autor: Zofia Nałkowska
0
Mam teraz trudne rzeczy do przeżycia ze sobą samą. Tu mi nikt nie pomoże, nikt tu za mną nie pójdzie. Lepiej mnie tak zostawić.
Autor: Zofia Nałkowska
0
Tak, dusza Gondziłła pozbawiona była wszelkiej zawiści. samo pobliże, sama możliwość triumfu i szczęścia cudzego była dla niego radością.
Autor: Zofia Nałkowska
0
Ojciec się nie boi. Już on będzie wiedział, co robić, on się z tym strasznym rozprawi, to jego rzecz. On się na pewno nie boi. Bo gdyby i on się bał, jakże można by znieść noc i ciemność. Musi być ten ktoś jeden, kto się nie boi, kto może osłonić przed ciemnoscią, w której jest wszystko strasznei niepojęte, przed całą nocą świata. Czy nie dlatego Bóg nazywa sie Ojcem?
Autor: Zofia Nałkowska
0
Elżbieta myślała o nim z zachwytem, w którym był smutek nie mający jakby żadnej przyczyny. Bo nie marzyła, kochając, o wzajemności, wcale jej nie pragnęła. Właśnie jedyny ratunek był w tym, że on jej nie kochał.
Autor: Zofia Nałkowska
0
Wciąż z bliska ocieram się o życie, przez fale idę spienione, burzowe i próżno zanurzyć się pragnę, próżno chcę zwilżyć usta pożądające. Jakbym szła przez morza żywego srebra, co na suche krople rozpryskuje się za dotknięciem. ... Ciągle jeszcze czekać - czekać - czekać - czegoś takiego czarownego i słonecznego jak wiosna - czekać cudu - cudu - cudu".
Autor: Zofia Nałkowska
0
Głaskał jej rękę i znowu uczuła, że dzieje się to najważniejsze, że środek życia jest tu, gdzie oni. Ale drobna rzecz wystarczyła, żeby to zmącić. Życie cudze, opływające ich zewsząd, ruch, człowiek, słowo. Nawet niechciana myśl.
Autor: Zofia Nałkowska
0
Ale - dodała zaraz - w tym jest wstrętny, dziecinny egoizm. Bo nie liczymy się wcale z tym, ile innych może kosztować to, co się nam wydaje naszym tak naturalnym prawem.(...) Strach pomyśleć, z ilu cudzych cierpień i poniżeń składa się czasami takie "szczęśliwe dzieciństwo".
Autor: Zofia Nałkowska
0
Była to niedobra miłość, pełna ciężkich scen, które nic nie zmieniały i najgorętszych pieszczot, które nic nie mogły okupić.
Autor: Zofia Nałkowska
0
Czasami w nocy wyobrażałam sobie, jak by to było, gdybym nagle zaczęła być inna. Gdybym powiedziała jej, że ją kocham, gdybym choć raz w życiu przyznała jej rację. Ale na to trzeba było ustąpić, trzeba było stanąć po jej stronie, kiedy była niesprawiedliwa. Teraz wiem, że nie mogła być inna, że to było zbyt trudno. (...) To na tym łóżku płakałam z czułości, marząc o tym, jakie by to było szczęście dla niej. I nigdy tego nie zrobiłam.
Autor: Zofia Nałkowska
0
Młodość Zenona jest ciężka i gorzka, jest niezgodą na świat i niezgodą na siebie, jest od początku zmaganiem się z czułością i cierpieniem.
Autor: Zofia Nałkowska
0
←pierwsza poprzednia 6 7 8 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy