Dlaczego warto? REJESTRACJA

Czesław Miłosz - cytaty

Kiedy przetnie się więź pomiędzy intencją i czynem, szlachetne słowa, przyjacielskie uściski, łzy szczerych wyznań i cała urocza wylewność rosyjska są wycieczką w krainę wolną od przymusu ziemskich praw, krainę, gdzie człowiek człowiekowi jest bratem. Głębia przeżyć autentyczna, przyzwolenie dane sobie pełne - choć równocześnie jakaś warstwa w nas nie łudzi się, że to tylko przyzwolenie. Nie będzie niekonsekwencją, jeżeli zaraz potem zadenuncjuje się albo zabije przyjaciela, ponieważ nie my jesteśmy winni, ale zły świat. Dopiero
Autor: Czesław Miłosz
0
Rzeźby Michała Anioła są dokonanym czynem, który trwa. Był moment, kiedy nie istniały. Pomiędzy ich nieistnieniem i istnieniem znajduje się akt twórczy, który jest niemożliwy do pojęcia jako uleganie ,,fali historycznej"; gdyż aktowi twórczemu towarzyszy poczucie wolności, a to z kolei rodzi się z przezwyciężania oporu, który przedstawia się jako opór absolutny. Kto naprawdę tworzy, jest sam. A kiedy uda mu się stworzyć, pojawia się wielu naśladowców i zwolenników, okazuje się też, że dzieło potwierdza jakąś,,falę historyczną". Ni
Autor: Czesław Miłosz
0
Pamięć wewnętrzna przechowuje wszystko czego doznaliśmy i co myśleliśmy w ciągu całego życia, nie brakuje tam żadnej sekundy. Tylko że nie mamy do tego dostępu, z wyjątkiem chwili krótkich jak mgnienie. Wiara, że ze śmiercią człowiek ginie na zawsze równa się przyjęciu, że ta nadczuła taśma jest nagrywana dla nikogo. Wydaje mi się to nieprawdopodobne, ale kiedy tylko pomyślę, że ktoś ją odczyta, natychmiast rysuje się obraz Sądu.
Autor: Czesław Miłosz
0
Żyjesz tu,teraz. Hic et nunc.
Autor: Czesław Miłosz
0
I chyba tylko eremita,/Co w wieży Augustyna czyta,/Sądzi, że umknąć mu się uda./Wątpliwa jednak to zasługa
Autor: Czesław Miłosz
0
Obawiam się,że jeżeli chodzi o katolicyzm polski,byłem zbyt optymistyczny,dlatego że obcowałem z Sadzikiem,który pod każdym względem był wyjątkiem.
Autor: Czesław Miłosz
0
Myślę, że katolicyzm, nawet przy znacznie zmniejszonej liczbie wiernych, będzie w Polsce gruntem albo przynajmniej tłem wszelkich umysłowych przedsięwzięć i że w nim zawiera się obietnica polskiej kulturalnej oryginalności.
Autor: Czesław Miłosz
0
Rosja znów miała zupełnie inny ustrój niż Zachód. Czy jednak ta podejrzliwość wobec Zachodu nie stanowiła zawsze wielkiej siły Rosji i czy nawet carscy historycy nie pracowali pośrednio dla rewolucji, kultywując u Rosjan pewność siebie i wiarę w szczególne powołanie narodu? Przyglądanie się Zachodowi z ukosa i z drwiną nie okazało się złą zaprawą. Dzięki niej powstał typ człowieka ziemskiego, surowego, niecofającego się przed żadną konsekwencją, w przeciwieństwie do człowieka Zachodu, na którym zbytnio ciążyła przeszłość pętając
Autor: Czesław Miłosz
0
Jeżeli się jest otoczonym przez ogólną życzliwość,wtedy człowiek jest szczęśliwy.
Autor: Czesław Miłosz
0
Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.
Autor: Czesław Miłosz
0
A poza tym mój seksualizm, zwierzęcy. Ten nie jest ani ciepły, ani, wbrew treści słowa ,,zwierzę", naturalny. Wynika zwykle z zahamowania czy nawet zemsty nad uczuciami, tak że popęd działa samodzielnie, nie obejmując całej naszej istoty. Czystość manichejską stosowałem przez związki miłosne, które były tylko wymianą fizjologicznych przysług, szukając kobiet podobnie jak ja rozdwojonych, gotowych przewracać się ze mną na łóżko czy na trawę i potem wracać do przerwanej rozmowy, jakby intermedium było bez znaczenia. Im większy dyst
Autor: Czesław Miłosz
0
Simone Weil powiedziała,że dystans jest duszą piękna.Zdaje mi się,że wszystkie naprawdę wybitne dzieła mają ten dystans.
Autor: Czesław Miłosz
0
Zwierzątka z rysunkówek dla dzieci, mówiące króliczki, pieski, wiewiórki, jak też biedronki, pszczółki, pasikoniki. Tyle mają wspólnego z prawdziwymi zwierzętami i owadami, ile nasze wyobrażenia o świecie z prawdziwym światem. Pomyślmy o tym i zadrżyjmy.
Autor: Czesław Miłosz
0
Ale książki będą na półkach, prawdziwe istoty, / Które zjawiły się raz, świeże, jeszcze wilgotne, / Niby lśniące kasztany pod drzewem w jesieni, / I dotykane, pieszczone, trwać zaczęły / Mimo łun na horyzoncie, zamków wylatujących w powietrze, / Plemion w pochodzie, planet w ruchu. / Jesteśmy - mówiły, nawet kiedy wydzierano z nich karty / Albo litery zlizywał buszujący płomień. / O ileż teraz trwalsze od nas, których ułomne ciepło / Stygnie razem z pamięcią, rozprasza się, ginie. / Wyobrażam sobie ziemię, kiedy mnie nie będzie,
Autor: Czesław Miłosz
0
←pierwsza poprzednia 11
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy