Dlaczego warto? REJESTRACJA

Ugo Foscolo - cytaty

Kalumnia, zdrada tajemnicy, uwiedzenie, złość, czarna niewdzięczność, czyż to nie są ohydne przestępstwa, a nie grozi za nie żadna kara? A iluż ludziom właśnie przestępstwa przyniosły bogactwo i zaszczyty! Prawodawcy, sędziowie - karajcie; ale zajrzyjcie także do nędznych ruder na peryferiach wszystkich wielkich miast, a przekonacie się, że czwarta część ich mieszkańców budzi się co rano, nie wiedząc, w jaki sposób zaspokoić najbardziej elementarne potrzeby życia. Wiem, że społeczeństwa nie da się całkowicie przemienić; że nędza, p
Autor: Ugo Foscolo
0
To prawda, Italia ma księży i mnichów, ale nie kapłanów. Bo tam, gdzie religia nie przeniknęła ani do praw, ani do obyczajów narodu, administracja kultu jest jedynie sklepikiem.
Autor: Ugo Foscolo
0
Nie ty jeden jesteś nieszczęśliwy. Niestety! Czyż taka pociecha nie zawiera w sobie potajemnej zawiści, która każdy człowiek odczuwa wobec cudzego powodzenia? Cudza niedola nie umniejsza mojej.
Autor: Ugo Foscolo
0
Od czasu do czasu przez mgłę przedzierał się promyk słońca i choć wnet pochłaniała go znowu ponura ciemność, przypominał jednak, że tylko dzięki słońcu świat nie jest w mocy wiecznej, głębokiej ciemności. I ja, zwrócony ku tej stronie nieba, gdzie przebłyskiwał jeszcze ślad słonecznego blasku, mówiłem - O Słońce, wszystko się zmienia tu w dole! Przyjdzie dzień, kiedy Bóg odwróci oczy i od ciebie, i ty także zostaniesz przemienione; nie będą już obłoki kłaniały się twoim promieniom, a jutrzenka uwieńczona niebiańskimi różami i przep
Autor: Ugo Foscolo
0
O miłości! Sztuki piękne są twoimi córkami. Ty pierwsza przywiodłaś na ziemię świętą poezję, jedyne pożywienie wspaniałych duchów snujących w samotności wzniosłe pieśni i przekazujących je późniejszym pokoleniom, aby głosem i myślą przez niebo natchnioną pobudzać je do szlachetnego działania; ty rozniecasz w naszej piersi jedyną prawdziwą cnotę ludziom użyteczną - miłość bliźniego, wywołującą czasem uśmiech na usta nieszczęśliwych, skazanych na wieczne wzdychanie.
Autor: Ugo Foscolo
0
Zerwijmy maskę tej larwie, która chce nas przerażać. Widziałem kiedyś dzieci kryjące się ze strachem na widok ich własnej karmicielki w przebraniu. O śmierci! patrzę na ciebie i myślę, że nie tyle rzeczy same w sobie, ile ich wygląd czy nazwa budzą w nas niepokój; iluż jest ludzi, którzy boją się ciebie nazwać, a jednak nieustraszenie stawiają ci czoło!
Autor: Ugo Foscolo
0
Oto, Lorenzo, wyznałem ową zbrodnię, za którą Bóg odwrócił ode mnie spojrzenie. Nie wielbiłem Go nigdy tak, jak wielbię Teresę. Bluźnierstwo! Stawiam na równi z Bogiem ją, która każdej chwili może stać się szkieletem i niczym? Widzisz człowieka głęboko upokorzonego. Miałbym przekładać Teresę ponad Boga? Wokół niej roztacza się piękno niebiańskie i bezkresne, piękno wszechmocne. Mierzę wszechświat spojrzeniem; zdumionymi oczami kontempluję wieczność; wszystko jest chaosem, wszystko roztapia się, unicestwia; Bóg jest dla mnie niepoję
Autor: Ugo Foscolo
0
Znalazłem się na wzgórku w sąsiedztwie kościoła: dzwony biły żałobnie i przeczucie śmierci skierowało mój wzrok na cmentarz, gdzie w porośniętych trawą mogiłach śpią dawni tutejsi zakonnicy. Śpijcie w spokoju, nagie relikwie: materia powróciła do materii, nic nie zanika, nic się nie rozrasta, nic nie ginie na tym świecie; wszystko się przeistacza i ożywia - taki jest ludzki los! A kto się nie lęka, mniej jest od innych nieszczęśliwy.
Autor: Ugo Foscolo
0
Ludzie, nie mogąc własnymi siłami zdobyć szacunku dla siebie ani ze strony innych, ani ze swojej własnej, usiłują dźwigać się w górę porównując wady, których przypadkowo nie mają, z wadami swoich bliźnich. Ale czyż ten, kto nie upija się dlatego, że nie znosi wina, zasługuje przez to na miano powściągliwego?
Autor: Ugo Foscolo
0
Nawet osoby o dobrym sercu znużą się w końcu dobroczynnością; nędzarzy jest tak wielu!
Autor: Ugo Foscolo
0
Może nie tyle umiłowanie cnoty, ile obawa upodlenia powstrzymywała mnie wielekroć od tych występków, które u możnych są szanowane, u większości ludzi tolerowane, ale karane u biedaków, aby posągu sprawiedliwości nie pozostawiać bez należnych mu ofiar.
Autor: Ugo Foscolo
0
Słońce rozdziera nareszcie chmury i aby rozweselić posmutniałą Naturę, rzuca swoje promienie na jej oblicze. Piszę ten list siedząc na wprost balkonu i podziwiając odwieczne światło, które zaczyna już zapadać za rozpłomieniony widnokrąg. W powietrzu spokój. Pola, choć zmoczone niedawnym deszczem, z drzewami już bezlistnymi, zarzucone zielskiem, wyglądają weselej niż przed tą nawałnicą. Tak to, mój Lorenzo, człowiek dotknięty nieszczęściem otrząsa z siebie troski przy pierwszym przebłysku nadziei, oszukuje swoją żałosną dolę radości
Autor: Ugo Foscolo
0
Doprawdy, choć do nikogo na świecie nie czuję nienawiści, to jednak niektóre osoby wolałbym widzieć raczej z daleka. Wczoraj wieczór jego przyszły teść wygłosił mi długą jego pochwałę, niby listy polecający: "poczciwy - akuratny - cierpliwy". I nic więcej? Gdyby te zalety posiadał nawet w postaci anielsko doskonałej, nie zmieni to faktu, że jego serce jest martwe, jego twarzy pedantycznego nauczyciela nigdy nie ożywia ani wesoły uśmiech, ani łagodne, milczące współczucie i dla mnie zawsze twarz ta będzie jak krzak różany bez kwiató
Autor: Ugo Foscolo
0
Cóż znaczy odwaga pozbawiona siły? Nie musi być tchórzem człowiek porwany gwałtownym nurtem powodzi, ale tchórzem jest, kto ma dość sił, by się ratować, a nie użyje ich. A gdzież jest mędrzec, który mógłby stać się sędzią naszych wewnętrznych sił? Kto może wymierzać efekty namiętności przy tak różnorodnych ludzkich charakterach i wobec nieobliczalnych okoliczności, kto może ustalać normy i wyrokować? Ten jest tchórzem, gdyż uległ; a tamten, który się oparł, czy jest bohaterem? Tak przemożne jest pragnienie życia, że może ten pierws
Autor: Ugo Foscolo
0
A ja wszak zawsze stoję po stronie nieszczęśliwych; w człowieku, któremu się dobrze wiedzie, mimo woli dopatruję się zawsze jakiegoś zła.
Autor: Ugo Foscolo
0
←pierwsza poprzednia 2 3 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy