Dlaczego warto? REJESTRACJA

Wit Szostak - cytaty

Na fotografiach pana Zygmunta jest cały świat, na skraju tego świata znajduje się stara suka Aza. Aza należała do wszystkich, czyli do nikogo. Znalazłem w albumie mojego dziadka zdjęcie, na którym jest podwórko naszej kamienicy, stary jesion i pusta ławka. Zdjęcie jest bardzo smutne, bo na innych fotografiach zawsze ktoś na ławce siedzi. Ale jak się uważnie przyjrzeć, to widać pod ławką ciemny kłębek. Ten kłębek to właśnie stara suka Aza. Kiedy to odkryłem, zdjęcie przestało być smutne i się uśmiechnąłem.
Autor: Wit Szostak
0
Gdzie tu podają maskonury po finnegańsku?
Autor: Wit Szostak
0
Nudzą się ci, co myślą, że już wszystko znają i wszystko widzieli.
Autor: Wit Szostak
0
Nie byłem gotowy na życie, na spotkania z ludźmi, zawsze uważałem, że powinienem mieć trochę więcej czasu, żeby się właśnie przygotować, żeby wypełnić czymś tę niezręczną pustkę drążącą moje wnętrze. Pustka mnie wypełniała, żałosny oksymoron, pustka pęczniała we mnie, jeszcze gorzej, zżerała mnie cicho i powoli. Nie byłem gotowy, może nie tym razem, może za rok to już na pewno, wszystko sobie przemyślę, wszystko poukładam, pójdę na pasterkę z ufnością, z nadzieją, jeszcze nie teraz. Byłem zawsze o krok za miejscem, które, jak mi si
Autor: Wit Szostak
0
(...)na babę nie ma żadnej mądrości. Choćbyś żył i trzysta lat, i tak baby nie zrozumiesz. Tak ten świat pomyślany i już.
Autor: Wit Szostak
0
Tylko aniołowie przychodzą znienacka, bez imion, i zmieniają nasze życie, po czym znikają, by więcej nie powrócić. Aniołowie zawsze przynoszą jakąś zmianę, są obietnicą i nadzieją obietnicy.
Autor: Wit Szostak
0
Chodzisz po świecie i czujesz, że ci czegoś brak. Jakbyś nie był cały, jakbyś był taki wybrakowany. A to się bierze stąd, że twoja dusza jest niedopełniona. Jak się człek rodzi, to tylko pół duszy dostaje w posiadanie i ona mu musi starczyć. Czasem uda ci się tę dziurę załatać, jak spotkasz kogoś, kogo szczerze kochasz. I te wasze pęknięcia w duszach się jakby zabliźniają. Ale to rzadko jest.
Autor: Wit Szostak
0
Nic specjalnie nie zrobił, tylko Kozieratce, jednemu z chłopów, w czerep zapity wionął.
Autor: Wit Szostak
0
I choćbyś sto lat myślał, nie zrozumiesz świata.
Autor: Wit Szostak
0
Są spotkania, które potrafią odmienić cały świat, nastrój oświetla w nowy sposób całe życie człowieka, wszystko wokół nabiera kolorów albo traci wszelkie barwy i zapachy. To nastrój ustala tonację, a wszystko inne dostraja się do niego, ludzie, miejsca, zderzające się ze sobą nasze małe światy. Te same budynki wyglądają inaczej, człowiek ze zdziwieniem odkrywa nowe błyski w tych samych oczach, nowe twarze w oglądanych od lat obliczach. Zmieniają się prywatne topografie, wewnętrzne mapy przeorientowują swoje róże wiatrów, horyzonty
Autor: Wit Szostak
0
Nie można dać niczego tym co mają wszystko. A już na pewno nie może dać czegoś ten, co nic nie ma.
Autor: Wit Szostak
0
Dlaczego opowieść ma nie boleć, ma uspokoić i wyjaśnić, skoro opowiada o tym, co pali do dziś?
Autor: Wit Szostak
0
I hołd by mu oddali, ale przegrzebki jedli.
Autor: Wit Szostak
0
- Długo tak sami w Kierpcach pomieszkujecie? - Berda skracał rozmową marsz.
Autor: Wit Szostak
0
Trzeszczowiecki w błyskotliwy sposób przedstawił życie środowiska poetyckiego Krakowa w latach dwudziestych i trzydziestych XIX wieku, opatrując swój referat tajemniczym tytułem ,,Fenomen poetów niepiszących". Zauważył on, że w tamtym okresie w Krakowie funkcjonowała nieformalna grupa poetycka, która programowo nie pozostawiła po sobie niemal żadnych utworów. Byli oni (...) ,,poetami potencjalnymi", którzy z niepisania poezji uczynili swój sposób istnienia w literaturze.
Autor: Wit Szostak
0
1 2 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy