Dlaczego warto? REJESTRACJA

Hermann Hesse - cytaty

Mogę kochać kamień, Gowindo, i drzewo, i kawałek kory. To wszystko są rzeczy, a rzeczy można kochać. Nie umiem tylko kochać słów. Dlatego nauki to nie dla mnie, nauki nie mają konsystencji, nie mają barwy, smaku, mają tylko słowa.
Autor: Hermann Hesse
0
Był sobie raz ktoś, imieniem Harry, zwany wilkiem stepowym. Chodził na dwóch nogach, nosił ubranie i był człowiekiem, ale naprawdę był to wilk stepowy. Nabył sporo wiedzy, jakiej mogą nabyć ludzie z dobrą głową, i był wcale mądrym człowiekiem. Nie nauczył się jednak zadowolenia z samego siebie i ze swojego życia. Tego nie potrafił, był człowiekiem niezadowolonym, a pochodziło to prawdopodobnie stąd, że w głębi serca zawsze wiedział (lub zdawało mu się, że wie), iż właściwie nie jest człowiekiem, lecz wilkiem ze stepu.
Autor: Hermann Hesse
0
Człowiek nie jest wszak jakimś mocnym i trwałym kształtem [...], jest raczej próbą i stanem przejściowym, jest niczym innym jak wąskim, niebezpiecznym mostem między naturą i duchem. Najgłębsze przeznaczenie popycha go ku duchowi, ku Bogu - najgorętsza tęsknota ciągnie go z powrotem ku naturze, ku matce; między obiema potęgami drżąc lękliwie, balansuje jego życie.
Autor: Hermann Hesse
0
Szczęście ma niewiele wspólnego ze ziszczeniem realnych marzeń.
Autor: Hermann Hesse
0
Przeważnie ludzie są jak liść, co leci z wiatrem to tu, to tam, kręci się i wiruje, aż spadnie na ziemię. Inni zaś, nieliczni, są jak gwiazdy, które poruszają się stałym torem, nie dosięgnie ich żaden wiatr, w samych sobie znajdują prawo i drogę.
Autor: Hermann Hesse
0
Mój Boże, wszystko jest tak fałszywe, tak piekielnie głupie i złe! Jestem bydlęciem (...), głupim, złym bydlęciem, chorym i zepsutym.
Autor: Hermann Hesse
0
Tęsknię za innym nieszczęściem, innego potrzebuję; powinno być takie, które pozwoli mi cierpieć i umierać z rozkoszą. Oto jest nieszczęście czy może szczęście, na które czekam.
Autor: Hermann Hesse
0
I zdumiewałem się, jak bogate w miłosne przygody, okazje i pokusy było moje na pozór tak ubogie i pozbawione miłości życie wilka stepowego. Prawie wszystkie sposobności zaniedbałem i uciekałem od nich, potykając się o nie, prędko o nich zapominałem - ale tu przechowały się wszystkie bez wyjątku, całe ich setki. A teraz zobaczyłem je, poddawałem się im, byłem gotów na ich przyjęcie, pogrążałem się w ich różowe, mroczne podziemia.
Autor: Hermann Hesse
0
Z mroczną rozkoszą czuł, jak ból pali mu serce, dziki i nie do zniesienia, ale czysty i majestatyczny, jak nigdy dotąd, i widział, jak wobec tego boskiego płomienia jego małe, posępne, nieszczere i nieudane życie kurczy się i rozpada, niewarte, by je rozpamiętywać czy zgoła ganić.
Autor: Hermann Hesse
0
Nie w mówieniu, nie w myśleniu widzę wielkość, tylko w uczynkach, w życiu.
Autor: Hermann Hesse
0
Każda epoka, każda kultura, każdy obyczaj i tradycja mają swój styl, swoją specyfikę, swoje subtelności i ostrości, uroki i okrucieństwa, każda epoka uważa pewne niedomogi za oczywiste, a inne zło znosi cierpliwie. Prawdziwym cierpieniem, piekłem staje się życie ludzkie tylko tam, gdzie krzyżują się dwie epoki, dwie kultury i religie.
Autor: Hermann Hesse
0
(...)ktoś, kto naprawdę szuka, kto naprawdę chce znaleźć, nie może przyjąć żadnej nauki. Ten zaś, kto znalazł, mógł uznać każdą naukę, każdą drogę, każdy cel, nic go nie dzieliło od tysięcy innych, którzy żyli w wieczności, oddychali boskim tchnieniem.
Autor: Hermann Hesse
0
Spośród wszystkich wizji czystej błogości, wyśnionych przez lud i poetów, dla mnie najwyższą i najbardziej tkliwą była zawsze ta pochodząca z nasłuchiwania harmonii sfer. O nią ocierały się moje najgłębsze i najzłocistsze marzenia - między jednym i drugim uderzeniem serca słyszeć, jak rozbrzmiewa kosmiczna budowla i wszelkie życie w swej tajemnicy, przyrodzonej harmonii. Ach, jak to możliwe, by życie było tak chaotyczne, rozstrojone i zakłamane, by wśród ludzi panowało kłamstwo, zło, zazdrość i nienawiść, gdy przecież każda najdr
Autor: Hermann Hesse
0
Dusze wszystkich dzieci, póki jeszcze mają te swoją tajemnicę, są nieustannie zaprzątnięte tym, co jedynie ważne: samymi sobą i zagadkowym związkiem swojej własnej osoby ze światem dookoła. Poszukiwacze i mędrcy wracają w dojrzałym wieku do tych zajęć, ale większość ludzi zapomina i bardzo wcześnie opuszcza na zawsze ów wewnętrzny świat spraw prawdziwie ważnych, błąkając się przez całe życie wśród barwnych labiryntów trosk, pragnień i celów, z których żaden nie mieszka w głębi ich duszy i z których żaden nie wiedzie z powrotem w
Autor: Hermann Hesse
0
To, co dla mnie jest radością, rozkoszą, przeżyciem, ekstazą i podźwignięciem to świat zna i szuka chyba tylko w poezji, w życiu zaś uważa za obłęd.
Autor: Hermann Hesse
0
←pierwsza poprzednia 6 7 8 9 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy