Dlaczego warto? REJESTRACJA

Hermann Hesse - cytaty

Jakiś tylko cień pozostał w jego duszy, niby delikatny cierń tkwił w niej nikły, utajony ból; tak boli bezsilne współczucie i najmniejsze nawet, niezaspokojone pragnienie, jakie potrafi dręczyć nas w snach, póki wreszcie nie spotkamy tego kogoś, komu w skrytości serca chcielibyśmy okazać miłość, dzielić z nim szczęście i widzieć jego uśmiech.
Autor: Hermann Hesse
0
Oto jest historia mojej młodości. Gdy ją rozpamiętuję, wydaje mi się krótka jak noc letnia. Odrobina muzyki, nieco intelektu, trochę miłości, próżności - a przecież była piękna, bogata i barwna niczym eleuzyjskie święto. I zgasła szybko i biednie jak światełko na wietrze.
Autor: Hermann Hesse
0
Zapewne, życie jest zawsze straszne. Nie jesteśmy winni, a mimo to jesteśmy odpowiedzialni. Z chwilą kiedy się rodzimy, już jesteśmy winni.
Autor: Hermann Hesse
0
Jest w człowieku coś dzikiego, nierównego, niekulturalnego, co trzeba złamać, jakiś niebezpieczny płomień, który trzeba zagasić i zadeptać. Człowiek taki, jakim go stwarza natura, jest czymś nieobliczalnym, nieprzejrzystym, niebezpiecznym. Jest on rzeką wypadającą z nieznanych gór, puszczą bezdrożną i bezładną. I tak jak puszczę trzeba przetrzebić, ujarzmić i wytyczyć jej granice, tak szkoła musi człowieka naturalnego złamać, pokonać i włożyć go w jakieś ramy. Jej zadaniem jest przekształcić go w pożytecznego członka społeczeństw
Autor: Hermann Hesse
0
Obojętne mi było, co ze mnie wyrośnie. Na swój, bynajmniej nie piękny, sposób, przesiadując po knajpach i uprawiając najdziksze wyskoki, kłóciłem się ze światem, to była forma mojego protestu. Zżerało mnie to, niekiedy zaś cała sprawa przedstawiała mi się mniej więcej tak: jeśli świat nie potrzebował ludzi takich jak ja, jeśli nie miał dla nich lepszego miejsca ani szczytniejszych zadań, to ludzie do mnie podobni musieli po prostu zmarnieć. I niechby sobie świat ponosił wskutek tego straty.
Autor: Hermann Hesse
0
Samotność jest niezależnością, życzyłem jej sobie i zdobyłem ją po długich latach. Była ona zimna, o tak, ale była też cicha, prawdziwie cicha i wielka, podobnie jak zimne, ciche przestworza, po których wędrują gwiazdy.
Autor: Hermann Hesse
0
(...) i przeniknęło go poczucie, że oto wszystko dzieje się teraz i jednocześnie, poczucie wieczności. Czuł w tym momencie głęboko, głębiej niż kiedykolwiek, że wszelkie życie jest niezniszczalne, że każda chwila jest wiecznością.
Autor: Hermann Hesse
0
I głębokimi haustami napawał się cierpkim powietrzem sztuki, surową radością twórcy, który musi oddać się do granic unicestwienia, który święte szczęście wolności odnajduje tylko w żelaznym poskromieniu wszelkiej samowoli, a spełnienia zaznaje tylko w ascetycznym posłuszeństwie wobec poczucia prawdy.
Autor: Hermann Hesse
0
Przychodziła do mnie od czasu do czasu albo ja jeździłem do niej, a ponieważ oboje jesteśmy ludźmi samotnymi i trudnymi, o pokrewnych duszach i chorobach duszy, więc mimo wszystko utrzymała się między nami jakaś więź.
Autor: Hermann Hesse
0
A jeśli w szczególnie uzdolnionych i subtelnie ukształtowanych duszach ludzkich zaświta przeczucie ich złożoności, jeśli one, jak każdy geniusz, przełamią urojenia swojej jedyności i poczują się wiązką złożoną z wielu jaźni, wystarczy, aby to ujawniły, a natychmiast zamknie je jedność, przywoła na pomoc naukę, stwierdzi schizofrenię i uchroni ludzkość przed wysłuchaniem od tych nieszczęśliwców głosu prawdy.
Autor: Hermann Hesse
0
Wszystko, co ma postać myśli i daje się wyrazić słowami, jest jednostronne, jest połowiczne, brakuje mu całości, dopełnienia, jedności.
Autor: Hermann Hesse
0
Niech sobie to będzie wyższą mądrością, albo najprostszą naiwnością: ale kto tak umie żyć bieżącą chwilą i kto tak przyjaźnie i troskliwie potrafi doceniać każdy przydrożny kwiatek, każdy, nawet najdrobniejszy, zabawny moment, temu życie już nic złego zrobić nie może.
Autor: Hermann Hesse
0
Knulp znał to dobrze: gdy ktoś szyci się i chełpi własnym szczęściem albo cnotą, na ogół rzeczywistość zadaje temu kłam (...) Można było tę ludzką głupotę wyraźnie dostrzegać, można było się z ludzi śmiać albo im współczuć, ale trzeba było pozwolić im iść własną drogą.
Autor: Hermann Hesse
0
Jako ciało każdy człowiek jest jednością, jako dusza nigdy.
Autor: Hermann Hesse
0
Niestety ze mną jest tak, że źle znoszę uczucie zadowolenia, szybko staje mi się ono nienawistne i wstrętne i pełen rozpaczy muszę szukać innych temperatur, o ile to możliwe, w rozkoszy, a w razie konieczności - również i w cierpieniu.
Autor: Hermann Hesse
0
←pierwsza poprzednia 7 8 9 10 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy