Dlaczego warto? REJESTRACJA

Paweł Skrobanek - cytaty

Dopiero teraz Somya zwróciła baczniejszą uwagę na otoczenie. Jej też wydały się jakieś znajome. Otaczał ich las drzew podobnych do amerykańskich sekwoi, tylko dwa razy wyższych i o bujniejszych liściach... Drzewa rosły na tyle rzadko, że mimo ogromu ich rozmiarów, co pewien czas prześwitywały promienie zachodzącej gwiazdy. Było raczej ciepło, zapewne dwadzieścia kilka stopni, a poszycie składało się w dużej mierze z mchu i zielonej trawy...
Autor: Paweł Skrobanek
0
Kolejnego dnia pracy w kopalni było podobnie, choć trochę udało jej się przywyknąć do zachowania obcych. Przekazano jej informacje, że w innych miastach wszyscy wiedzą i są gotowi. Zdawała sobie sprawę, że nie maj już odwrotu. Wcześniej czy później Narranie i tak się od kogoś dowiedzą podczas sprawdzenia, ale najwyraźniej nie miało to już dla Pretendentów znaczenia. Zdawało jej się, że czują ulgę, jakby wieki ich trudu, poświęcenia i tułaczki, tak czy inaczej, miały się skończyć. Widziała, że lawiny, którą nieświadomie uruchomi
Autor: Paweł Skrobanek
0
Był już późny wieczór i panował półmrok. Szła nabrzeżem stacji Orbitium, wzdłuż stalowoszarych hangarów okalających ją pierścieniem. Znajdowała się w części przeznaczonej dla mniejszych statków kosmicznych. Po swojej prawej stronie miała krawędź. Jeżeli ktoś spojrzałby w dół, o ile można tutaj było mówić o górze i dole, zobaczyłby lekko drgające gwiazdy. Drgania wywoływało pole energii stanowiącego granice lokalnej ekosfery - dalej była już tylko próżnia. Stacja Orbitium nie była duża - miała wielkość małego, kilkutysięcznego m
Autor: Paweł Skrobanek
0
1
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy