JacoMJacaM

w jednym ciele czworo oczu

inaczej czuje głód ze wspólnego żołądka

dotykając wspomnień dotykamy jutra

niebo odbija się w dnie

a morze odwrotnie

czytany jestem poetą

tylko wtedy gdy słowa

napiszą cudze emocje

na parnas wkopie mnie łza

wyciśnięta bezwiednie 

cierpienie uszlachetnia

tych co o nim mówią

łatwo je afirmować

wiara w brak wiary

zostaje jak pewnik

niepodważalna

przecież Bóg jest

a przynajmniej potrzeba

Boga

Pan proszę Pana

miał talent od Boga

który poruszał kamienie

w cudzych duszach

dzięki Panu proszę Pana

z braku czasu

sekundy cięższe od dni

oddalone jak woda od wina

na jutra zostawiły słowa

śmiertelnie nieśmiertelne

Halinie Poświatowskiej

w wielopiętrowych kałużach

światła naplute przez okna

udają utopione gwiazdy

na rogu stoi sucha pizda

ma oczy mokre jak popiół

tam podobno wierzą bardziej
o tym co z tego wynika
kobiety z Juarez milczą
nie ocaliła ich wiara oprawców
z ustami pełnymi piachu
czekają własnych krzyży