Dlaczego warto? REJESTRACJA

Bohumil Hrabal - cytaty

Ja zawsze na to cierpiałem, na głęboką melancholię, ale ta melancholia jest, o czym dowiadujemy się od pana Jaspersa, kategorią graniczną. Ten nastrój to coś niezmiernie płodnego, bo wprawdzie jest się samemu, ale to taka euforyczna samotność, można nawet powiedzieć, że jest to stan pożądany i często wywoływany sztucznie za pomocą alkoholu - ten spleen, melancholia, ponieważ w tym stanie jest się najbliższym dostąpienia czegoś, co nazywa się objawieniem. (s.54).
Autor: Bohumil Hrabal
0
(...) z książką w palcach otwieram wylęknione oczy na inny świat niż ten, w którym akurat przebywałem, bo ja, gdy się zaczytam, to jestem całkiem gdzie indziej, jestem w tekście, samego mnie to dziwi i muszę z poczuciem winy przyznać, że rzeczywiście tkwię we śnie, w świecie piękniejszym (...)
Autor: Bohumil Hrabal
0
Lepiej być idiotą - człowiek z uniwersyteckim wykształceniem zawsze w małżeństwie przegrywa. (s.103).
Autor: Bohumil Hrabal
0
(o Jezusie) Oto los pięknego mężczyzny, który wyuczył się rzemiosła, umiał ciosać belki ideski i nagle wszystko porzucił, postanawiając nauczać ludzi, że czynna miłość bliźniego to nie znaczy tarzać się z dziewuchą po kanapie, ale bez zwłoki służyć pomocą temu, kto jej właśnie potrzebuje".
Autor: Bohumil Hrabal
0
rzeczywistość sprzęgła się dzisiaj przeciwko mnie, tak że w pełni pojęłam, dlaczego dawni Scytowie urodziny czcili płaczem, a śmierć weselem
Autor: Bohumil Hrabal
0
Szedłem tak i przypomniałem sobie, co powiedział mi palacz z uniwersyteckim wykształceniem, że Europa Wschodnia nie zaczyna się za Bramą Porzeczną, ale dopiero tam, gdzie kończą się stare austriackie dworce w stylu empire, gdzieś tam w Galicji, dokąd dotarł grecki tympanon, i że Praga jest taka pełna greckiego ducha nie tylko na fasadach swoich czynszówek, ale również w głowach mieszkańców, jedynie dlatego, że klasyczne gimnazja i humanistyczne uniwersytety namaściły Grecją i Rzymem miliony czeskich głów. I podczas gdy w ściekac
Autor: Bohumil Hrabal
0
Chrystus, doktor wszystkich narodów, podpora nędzarzy, już wówczas wiedział, że człowiek zdolny jest do najgorszych łajdactw, a po chwili znów do najszczerszych łez
Autor: Bohumil Hrabal
0
Gdzie nie ma słońca, tam i ja nie zachodzę. Z wyjątkiem gospody.
Autor: Bohumil Hrabal
0
Moje szczęście polegało na tym, że zawsze spotykało mnie jakieś nieszczęście.
Autor: Bohumil Hrabal
0
...nie każdy może zostać artystą, ale zato każdy ,komu przyjdzie ochota, może dorysować sobie to, co zobaczy wśród plam.
Autor: Bohumil Hrabal
0
my dwaj daliśmy radę nawet atanabusowi
Autor: Bohumil Hrabal
0
Popatrzyłem mu w oczy i w obu ujrzałem dziesięć stojących jedna na drugiej szklanek, grożących lada chwila upadkiem.
Autor: Bohumil Hrabal
0
(...) zawsze bałem się pięknych ludzi, nigdy nie umiałem normalnie rozmawiać z pięknymi ludźmi. Pociłem się, jąkałem, tak bardzo podziwiałem piękne twarze, tak byłem olśniony, że nigdy nie mogłem spojrzeć w jakąś piękną twarz.
Autor: Bohumil Hrabal
0
Mam wrażenie, że płacz pojawia się dopiero wraz ze zmianą transcendentalnych niebios, kiedy podmiot bierze odpowiedzialność za swój los i innych. Jego los więc nie zależy od woli bogów, ale od niego samego. (s.113).
Autor: Bohumil Hrabal
0
nikt na świecie nikomu nie wybaczy, że chce żyć w pokoju kosztem pijaństwa, a zatem całego świata...
Autor: Bohumil Hrabal
0
←pierwsza poprzednia 10 11 12 13 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy