Dlaczego warto? REJESTRACJA

Bohumil Hrabal - cytaty

(...) był to też człowiek taki jak ja albo dyżurny ruchu, nie miał żadnych odznaczeń, żadnego stopnia, a jednak postrzeliliśmy jeden drugiego, jeden drugiego doprowadziliśmy do śmierci, chociaż z pewnością, gdybyśmy się spotkali gdzieś kiedyś w cywilu, być może polubilibyśmy się, porozmawiali. (...) Do ostatniej chwili, dopóty, dopóki nie zacząłem tracić z oczu samego siebie, trzymałem tego zabitego Niemca za rękę i do jego niesłyszących już uszu powtarzałem słowa kierownika pociągu: - Trzeba było siedzieć w domu na dupie...
Autor: Bohumil Hrabal
0
ten świat jest opętańczo piękny, nie dlatego że jest, ale że ja go tak widzę
Autor: Bohumil Hrabal
0
jeszcze nigdy nie byłem w kobiecie - nie licząc oczywiście tego, kiedy znajdowałem się w łonie swojej mamy, ale tego nie mogłem sobie przypomnieć
Autor: Bohumil Hrabal
0
Wydaje się nam, że wszystko zorganizujemy - nawet społeczeństwo i państwo - że wystarczy do tego sam rozum... Nie. (s.121).
Autor: Bohumil Hrabal
0
Kto wpadł na to, że czeskie drzewo to lipa? Bass ujął to trafniej. To, panowie, wierzba!
Autor: Bohumil Hrabal
0
a dzisiaj dowiedziałem się z gazet, że papież temu byłemu komendantowi Sachsenhausen udzielił błogosławieństwa
Autor: Bohumil Hrabal
0
dla tych badaczy Pisma Świętego Antychrystem numer jeden był papież a numer dwa - Hitler
Autor: Bohumil Hrabal
0
Pan doktor Vydra, kiedy dopijał ostatnie piwo "Pod Złotym Tygrysem" i była z nim jego wierna żona, nie omieszkał z gromkim śmiechem powiedzieć: Kiedy zejdę, proszę, żeby na moim nagrobku wyryćL: Tu leży Vladimír Vydra, który, zanim się ożenił, żył jak przyzwoity człowiek... I nigdy nie poznaliśmy całego tego tekstu na jego grobie, ponieważ jego żona także wołała ze śmiechem: Ty podły chłopie... I waliła go szczupłą piąstką w plecy.
Autor: Bohumil Hrabal
0
Tak więc całe popołudnie pracowałem bez wytchnienia, ładowałem stary papier widłami tak, jakbym pracował na Bubnach, lśniące grzbiety książek kokietowały mnie, lecz ja
Autor: Bohumil Hrabal
0
Jednakże On ani drgnął. Wisiał i z gwoździ ciekła mu rdza. Na biodrach jakiś litościwy mistrz lakiernik namalował mu coś w rodzaju gatek w barwach narodowej flagi, a On, poczciwina, godził się na to. Naprawdę zeskoczyłem, aby się z Chrystusem przywitać, ale te gatki, tam pod lipami, zaczęły mnie bawić, tak że wybuchnąłem śmiechem, a On, Syn Boży, nie mógł mi nawet dać parę razy po gębie ani kopnąć w twarz, bo był porządnie przybity.
Autor: Bohumil Hrabal
0
Nikt nie zdaje sobie sprawy, że sny umierają w chwili urzeczywistnienia, a rzeczywistość naprawdę nie jest snem (...)
Autor: Bohumil Hrabal
0
kiedy się tak koło siebie rozglądam, to właściwie wciąż widzę tylko takich, co to mylą sobie, czym by chcieli być z tym, czym są
Autor: Bohumil Hrabal
0
Liwiusz powiedział, że nie spotkał człowieka, który przynajmniej raz w życiu nie chciał popełnić samobójstwa. (s.69).
Autor: Bohumil Hrabal
0
..widziałem, jak z sąsiednich parcel i ogrodów zbiegają się moje koty,żeby w momencie,kiedy zatrzymam się przed bramą,już tam stać w komplecie i cieszyć się,że do nich przyjechałem..
Autor: Bohumil Hrabal
0
Najgorsze wszak jest, ze z życia znikają ludzie z charakterem. Kiedy już się taki narodzi, często nie wytrzymuje szturmu tych rozmaitych wychowawców, pośredników i przeciętniaków, napierających nań ze wszystkich stron. A jeśli nawet wytrzyma, już czai się na niego psychiatra ze strzykawką.
Autor: Bohumil Hrabal
0
←pierwsza poprzednia 9 10 11 12 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy