Dlaczego warto? REJESTRACJA

Virginia Woolf - cytaty

Ponieważ była kobietą, dzieci przychodziły do niej cały dzień i stale czegoś chciały- to tego, a tamto owego; dorastały; często miała wrażenie, iż jest gąbką nasiąkniętą uczuciami innych ludzi.
Autor: Virginia Woolf
0
Człowiek zagłębia się w studnię i nic nie uchroni go przed doznaniem prawdy. Tam, na dole, nie mogę pisać ani czytać. A przecież istnieję. Jestem. I zadaję sobie pytanie: czym jestem? i bardziej niż na powierzchni bliska jestem znalezienia odpowiedzi, która okazuje się jednak mniej pochlebna - bo, prawdę powiedziawszy, na powierzchni chwalą mnie o wiele bardziej niż na to zasługuję.
Autor: Virginia Woolf
0
Na wszystko to - drzewa, sarny i murawę - spoglądała z najwyższą radością, jakby jej umysł stał się cieczą, która opływa przedmioty i całkowicie je w sobie zamyka.
Autor: Virginia Woolf
0
Ludzie zawsze czegoś chcą
Autor: Virginia Woolf
0
When I cannot see words curling like rings of smoke round me I am in darkness -- I am nothing.
Autor: Virginia Woolf
0
The history of men's opposition to women's emancipation is more interesting perhaps than the story of that emancipation itself.
Autor: Virginia Woolf
0
Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.
Autor: Virginia Woolf
0
Prawdziwie bowiem, choć ich znajomość była tak krótka, jak to zawsze z kochankami, domyslili się wszystkiego w przeciągu niespełna dwóch sekund, a teraz pozostawało jedynie dopełnić różnych błahych, szczegółów: jak się zwą, gdzie mieszkają, czy są żebrakami...
Autor: Virginia Woolf
0
Nigdy nie mówi się dokładnie o tym, co jest najważniejsze. Celownik rozmowy nie jest precyzyjnie nastawiony i słowa nigdy nie trafiają w środek celu. Więc się daje za wygraną i znika chęć wypowiedzenia swej istotnej myśli; człowiek staje się taki, jak większość ludzi w średnim wieku: ostrożny i skrywający swe uczucia; marszczy mu się czoło, a twarz przybiera taki wyraz, jakby się bez przerwy spodziewał czegoś niedobrego. Bo jak można wyrazić w słowach to, co czuje nasze ciało? Jak wyrazić panujące tam uczucie pustki?
Autor: Virginia Woolf
0
To ciekawe, że w każdym krytycznym momencie jakieś nieodpowiednie sformułowanie koniecznie chce przyjść na ratunek - to kara za życie z notesem w starej cywilizacji.
Autor: Virginia Woolf
0
Ale raptem przychodziła myśl: gdyby był ze mną, co by powiedział? Niektóre dnie, niektóre widoki zwracały go jej łagodnie, bez dawnej goryczy, co może jest nagrodą za to, że się ludzi kochało; wracają nagle w środku St. Jame's Park jakiegoś pogodnego ranka, naprawdę wracają.
Autor: Virginia Woolf
0
Kiedy odjęty jej został na chwilę ciężar życia, możliwości doznania zdawały się nie mieć granic.
Autor: Virginia Woolf
0
Przyznać należy, że słowa te same w sobie nie były piękne, mądre czy istotne, lecz w owej chwili tak pulchne znaczeniem, iż spadły jak dojrzałe orzechy z drzewa, dowodząc, że pomarszczona skóra codzienności jest tak napęczniała znaczeniem, iż cudownie zaspokaja zmysły.
Autor: Virginia Woolf
0
Ja, które się ciągle zmienia, to ja, które żyje.
Autor: Virginia Woolf
0
Marmaduke Bonthrop Shelmerdine!
Autor: Virginia Woolf
0
←pierwsza poprzednia 4 5 6 7 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy