Dlaczego warto? REJESTRACJA

Gustave Flaubert - cytaty

Lepiej upijać się atramentem niż wódką.
Autor: Gustave Flaubert
0
Co do mnie, żyję z dala od świata i jest to moja jedyna rozrywka.
Autor: Gustave Flaubert
0
Przesadna mowa zwykła kryć miernotę uczuć - myślał, jakby bogactwo ducha nie wyrażało się czasem przez puste zgoła metafory, gdyż nikt nigdy nie może dać dokładnej miary swych potrzeb, myśli i cierpień, a słowo ludzkie jest jak pęknięty kocioł, na którym wygrywamy melodie godne tańczącego niedźwiedzia, gdy tymczasem chcielibyśmy wzruszyć gwiazdy".
Autor: Gustave Flaubert
0
Demokracja potwornie poniżyła jednostkę, a niebawem ją unicestwi, jak to czyniły wielkie teokratyczne despotyzmy.
Autor: Gustave Flaubert
0
Serca kobiet są jak owe sekretarzyki, pełne szufladek zamkniętych jedna w drugiej; człowiek się wysila; łamie paznokcie i w końcu znajduje tylko zeschły kwiat, trochę kurzu albo i nic zgoła.
Autor: Gustave Flaubert
0
Najszlachetniejsze popędy, najczystsze sympatie są prześladowane, spotwarzane, a jeżeli dwie biedne pokrewne dusze spotkają się przypadkiem, wszystko wytęży swe siły, aby nie mogły się połączyć. Będą jednak próbowały, będą trzepotały skrzydłami, będą się nawzajem wołały. Ale prędzej czy później, za pół roku, za dziesięć la może, połączą się i będą się kochały do śmierci, bo los tak chce, bo są stworzone jedna dla drugiej!
Autor: Gustave Flaubert
0
W głębi duszy wyczekiwała jednak jakiegoś zdarzenia. Jak marynarze w niebezpieczeństwie rzucała zrozpaczone spojrzenie na swe samotne życie, wypatrując zjawienia się białego żagla na mglistym widnokręgu. Nie wiedziała, co by to mógł być za przypadek, jaki wiatr go przywieje i ku jakim wybrzeżom ją zaniesie, czy będzie to mała łódeczka, czy okręt o trzech pokładach naładowany niepokojem czy wypełniony szczęśliwością, aż po brzegi. Ale co rana, gdy się budziła, miała nadzieję, że nastąpi to właśnie tego dnia.
Autor: Gustave Flaubert
0
- Ależ ja sądziłam, że pan jest bardzo wesoły!
Autor: Gustave Flaubert
0
(...) każdy bowiem mieszczuch, w porywach młodości, choćby dzień jeden, chodźmy przez chwilę, czuję się zdolny do ogromnych namiętności, do najwyższych porywów. (...) każdy notariusz nosi w sobie szczątki poety.
Autor: Gustave Flaubert
0
(...) i serce jego, jak ludzie, co znoszą tylko pewną określoną dawkę muzyki, drzemało obojętnie w tym hałasie miłosnym, nie rozróżniając jego subtelności.
Autor: Gustave Flaubert
0
Kiedy przestanę być pożyteczna i przyjemna dla innych, pragnę odejść spokojnie, bez westchnień, czy też westchnąwszy jedynie nad nieszczęsnym rodzajem ludzkim, który nie jest zbyt wiele wart, ale którego jestem częścią, też pewnie niewiele wartą.
Autor: Gustave Flaubert
0
Spotyka się je pewnego dnia - powtórzył Rudolf - pewnego dnia, niespodzianie, gdy straciło się już nadzieję; otwiera się wówczas niebo i jakby głos jakiś wołał: 'Oto ono!'. Czujemy potrzebę zwierzenia się tej osobie z całego życia, pragniemy poświęcić jej wszystko. Porozumiewają się bez słów ci, co spotkali się niegdyś w marzeniach. Oto właśnie jest przed nami ów skarb, tak długo poszukiwany, mignie, lśni się. A jednak wątpimy jeszcze, nie śmiemy weń uwierzyć. Stoimy oślepieni jak ktoś, kto z ciemności wyjdzie nagle na światło
Autor: Gustave Flaubert
0
Trudno się odzwyczaić od szczęścia!
Autor: Gustave Flaubert
0
Gdzież się nauczyła tego zepsucia tak głębokiego i utajonego, że stawało się niemal nieuchwytne?
Autor: Gustave Flaubert
0
A kobieta jest wiecznie skrępowana. Bierna i zarazem ulegająca wpływom, ma przeciw sobie wraz z pokusami ciała i zależność prawną. Drży z każdym powiewem, jak jej własna woalka, przypięta do kapelusza. Zawsze jakieś pragnienie ją pociąga, a powstrzymuje jakiś wzgląd na pozory.
Autor: Gustave Flaubert
0
←pierwsza poprzednia 3 4 5 6 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy