Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Vladimir Nabokov
Vladimir Nabokov - cytaty
(...) skądinąd inteligentny recenzent przejrzawszy część pierwszą podsumował "Lolitę" jako "Uwiedzenie młodej Ameryki przez starą Europę". (...) Natomiast wydawca Y z żalem stwierdził, iż w mojej książce nie ma ani jednego dobrego człowieka. Wydawca Z przewidywał, że gdyby opublikował "Lolitę", obaj trafilibyśmy do więzienia. (Nabokov o Lolicie)
Autor:
Vladimir Nabokov
0
samotność jest igrzyskiem Sztana
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Muzyka (...) w każdym razie dobra muzyka wyraża to, czego nie da się wyrazić w słowach. W tym kryje się sens i sekret muzyki.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
(...) była to wesołość osobliwie dyskretna; ot, cichy zachwyt własnym istnieniem, z leciutką nutką rozbawionego zdumienia faktem, że w ogóle się żyje; owszem, taki właśnie miała ton: wesołości śmiertelnej.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Moje polityczne przekonania pozostały od młodości twarde i niezmienne jak odwieczne skały. Są aż banalne w swej klasyczności. Wolność mowy, wolność myśli, wolność sztuki. Społeczna i ekonomiczna struktura idealnego państwa mało mnie interesuje. Mam skromne pragnienia. Wizerunki głowy państwa nie powinny przekraczać rozmiarów znaczka pocztowego. Żadnych tortur ani egzekucji. Muzyka tylko przez słuchawki albo w filharmoniach.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Mój Boże, jakże nienawidzę tego wszystkiego, sklepików, przedmiotów za szkłem, tępej fizjonomii towarów, a zwłaszcza ceremoniału transakcji, wymiany mdłych uprzejmości przed i po niej! A te opuszczone rzęsy przystępnej ceny... szlachetność opustu... życzliwe zatroskanie reklamy... całe to niesmaczne naśladownictwo dobroci i życzliwości, dziwnie wciągające ludzi poczciwych: Aleksandra Jakowlewna wyznała mi na przykład, że kiedy idzie po sprawunki do znajomych sklepów, przenosi się moralnie do szczególnego świata, w którym upaja
Autor:
Vladimir Nabokov
0
(...) komunizm naprawdę stworzy piękny kwadratowy świat jednakowych osiłków, mikrocefalów o potężnych ramionach (...)
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Myślę tu o turach i aniołach, o sekretach
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Była muzykalna, a przy tym słodka jak jabłko.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Zwracając się do męża w towarzystwie, stosowała - z pobudek niezależnych ton ironiczny i ogólnie niemiły.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Jakąkolwiek ewolucję przeszedł ten czy inny popularny bohater między pierwszą a ostatnią stronicą, los jego raz na zawsze utrwalił nam się w pamięci; w podobny sposób oczekujemy, że nasi znajomi dostosują się do tej czy innej logicznej, konwencjonalnej kliszy, którą dla nich naszykowaliśmy. A zatem X nigdy nie skomponuje nieśmiertelnej muzyki, byłaby ona bowiem dysonansem w zestawieniu z drugorzędnymi symfoniami, do których nas przyzwyczaił. Y nigdy nie popełni morderstwa. Niepodobna, żeby Z nas zdradził. Wszystko to mamy pouk
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Łatwo dowieść, że Bóg nie istnieje. Nie sposób przecież na przykład przyjąć, że poważny Jahwuś, taki mądry i wszechmogący, może tracić czas na podobnie obłąkańczą namiętność, jak gra w ludzików, że - co jeszcze bardziej niedorzeczne - ujął tę grę w przepisy potwornie trywialnych praw mechaniki, chemii oraz matematyki i że nigdy - proszę zauważyć, nigdy! - nie ukazał swojej twarzy, pozwalając sobie tylko na ukradkowe spojrzenia, mętne aluzje i wstydliwe szeptanie (też mi objawienie!) spornych prawd zza pleców jakiegoś nieszkodl
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Gdy jestem niezadowolony, milknę, i ten mój zwyczaj, a raczej łuskowaty chłód mojego niezadowolonego milczenia, Walerię przerażał do obłędu. Skomląc i zawodząc, oświadczała: "Ce qui me rend folle, c'est que je ne sais a quoi tu penses quand tu es comme ca". Spróbowałem pomilczeć przy Charlotcie - a ona dalej szczebiotała albo smyrała moje milczenie po gardziołku.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Nim skończyli mówić, zorientowali się, że ci zupełnie go nie poznają. Przyjrzeli się przepustce. Wzruszyli ramionami, jakby pozbywali się ciężaru wiedzy. Nawet podrapali się w głowy, bo według powszechnej w tym kraju, acz osobliwej opinii, metoda ta miała spowodować bogatsze ukrwienie komórek myślowych.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
(...) biada wyobraźni, której nie towarzyszy dowcip.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
←
pierwsza
poprzednia
8
9
10
11
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy