Cień bogów

John Gwynne to brytyjski autor wielu książek z gatunku high fantasy, a także miłośnik rekonstrukcji historycznych. "Cień bogów", pierwszy tom "Sagi o Krwiozaprzysiężonych", musi być w takim razie ukochanym dziełem pisarza, ponieważ należy do fantastyki, a jego główna fabuła toczy się w świecie Wikingów.

Perspektywa w fabule należy do trójki wyjątkowych, głównych bohaterów. Orki, matki Breki i żony Thorkela, kobiety-wojowniczki, której lepiej nie wchodzić w drogę. A jeśli ktoś ma plan włamać się do jej domu, zabić męża i porwać syna, niech wie, że życie mu niemiłe, ponieważ Orka w okamgnieniu ruszy za nim w pogoń, by zabić. I ta śmierć wcale nie będzie należała do spokojnych i bezbolesnych.

Elvary, członkini bandy Zwiastunów Śmierci, kobiety, która marzy o walkach oraz o tym, by jej nazwisko zostało zapamiętane przez świat. Więc jeśli masz w planach zrobić z niej żonę siedzącą w domu i usługiwaczkę, to lepiej zastanów się dwukrotnie.

Oraz Varga, byłego niewolnika szukającego czarownicy, która pomoże mu odprawić specjalne, niezwykle trudne zaklęcie. Sęk w tym, że kiedy znalazł jedną, to należała ona do grupy Krwiozaprzysiężonych, toteż Varg musiał stoczyć bitwę z pewnym Półtrollem, by w ogóle móc z nią porozmawiać...

Każdy z nich jest różny. Każdemu przyświeca inny cel. A jednak zrobią wszystko, by zdobyć to, co sobie postanowili. I nie powstrzyma ich przed tym nic. Nawet dawni, martwi i zapomniani światu bogowie. Chyba?

"Cień bogów" to książka ciężka. Już od samego początku miałam lekki problem z prowadzoną narracją oraz z mocno rozbudowanym i skomplikowanym światem. Nie zrozumcie mnie źle, autor wspiął się na wyżyny kunsztu pisarstwa, by wykreować takie uniwersum, a jednak nie do końca mnie ono kupiło. Trudno było mi się wciągnąć w historię, zwłaszcza w tą prowadzoną z perspektywy Elvary, której nie polubiłam. Orka i Varg kupili mnie od razu. Z przyjemnością śledziłam ich losy i zmagania, dopingowałam i byłam po prostu ciekawa, jak potoczy się akcja. Niestety, ale do czasu. Jak jeszcze opowieść Varga jako-tako potrafiła mnie zainteresować, tak ta Orki od jakiejś połowy książki zaczęła mnie nużyć.

Czytałam jednak dalej z nadzieją, że zakończenie powali mnie na łopatki. Było w porządku, jednak oczekiwałam cudu i się po prostu zawiodłam.

W książce bardzo odczuwalny jest klimat rodem z Wikingów. Widać, że John Gwynne hobbistycznie zajmuje się rekonstrukcjami, ponieważ po przeczytanych treściach mogę z czystym sercem powiedzieć, że jest mistrzem w tej dziedzinie. Zbudowany świat, zwyczajna rzeczywistość, w której żyli bohaterowie, statki, którymi pływali, oręż, którą walczyli, i wyznawane zasady - całokształt wypadł niezwykle realistycznie.

Podsumowując, "Cień bogów" to dobra książka, która z pewnością znajdzie swoich fanów. Dla mnie, niestety, była zbyt ciężka. Nie potrafiłam zżyć się z bohaterami, choć z początku zapowiadało się odwrotnie. Mimo to ogromnie doceniam wiedzę autora w zakresie wikingów oraz umiejętności w kreacji rozbudowanego, zaawansowanego świata.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dołączcie do wojbandy i zasmakujcie sławy, a wasze wyczyny staną się kanwą pieśni śpiewanych przez bardów.

 

Przed wiekami doszło do starcia między bogami, podczas którego większość z nich poległa- jak Wąż Snaka, Wilk Ulfrir, Niedźwiedź Berser i Orlica Orna, zaś Smoczyca Lik- Rafa została uwięziona w korzeniach Wielkiego Jesionu. Pozostawili po sobie potomków- spaczeńców, na których zaczęto polować i sprzedawać jako niewolników. Wielu z nich wciąż ukrywa swoją prawdziwą naturę z obawy przed represjami.

 

W tym świecie kr3w leje się strumieniami, a zęby wypadają tak często, że Wróżki Zębuszki są bankrutkami. Na każdym kroku czai się niebezpieczeństwo. W tym brutalnym świecie trzech bohaterów ma własną rolę do odegrania. Orka musi odebrać porwanego syna, Varg szuka przyczyn śmi3rci siostry, a Elvara chce być panią swojego losu. 

Epicka powieść, w której akcja stale nabiera tempa. To wspaniale wykreowany świat rodem z dawnych sag nordyckich. Autor inspirował się Beowulfem oraz mitem o Ragnaroku, więc znajdziemy tu wiele znajomych wątków i postaci. Końcówka wgniata w fotel.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na początku ciężko wchodzi, ale później jest coraz lepiej. Kawał dobrej fantastyki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Epickie, nordyckie fantasy. Momentami fabuła bardzo prosta. Potrzebowałam dość dużo czasu, żeby się wciągnąć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ostatnie lata rozpieściły nas ilością opowieści o Wikingach, potężnych wojownikach z północy, szukających chwały w boju, a śmierci jedynie z orężem w dłoni. Historie te zazwyczaj krążą wokół bogów mitologii nordyckich takich jak Thor czy Loki, nierzadko w przypadku fantastyki manifestujących również swe moce lub obecność w postaci awatarów - humanoidalnych wyobrażeń.

Mnie to nigdy nie kręciło jakoś bardzo, powiem wam szczerze. Nie mam nic przeciwko takim historiom, ale nie zapałałam do tej kultury miłością na tyle, by godzić się pewną oczekiwaną powtarzalność.

A tymczasem ,,Cień bogów" daje nam coś zupełnie innego, co powinno zadowolić i fanów znanych, w pewnym sensie oklepanych motywów nordyckich i tych, którzy szukają świeżości.

 

Bogowie to animalistyczne bestie w dosłownym tego słowa znaczeniu i spłodzili w boski, znany sobie tylko sposób potomków, którzy przez swoją odmienność, zezwierzęcenie często zakuwani są w magiczne obroże, by czystokrwiści ludzie mogli okiełznać ich naturę i umiejętności. Ich cechy nie ujawniają się jednak zawsze, bo potomkowie bogów na co dzień przypominają zwykłego zjadacza chleba. Polowanie trwa i ma posmak krwi oraz słonych łez.

 

Czytelnik nie jest od razu wrzucany w konwencję fantastyczną. Z początku może zdawać się, że bohaterowie oscylują głównie wokół swoich wierzeń i tego co oni za magię uważają. Kolejne strony podbudowują metafizyczność opowieści.

 

Bohaterowie są wyraziści. Historię odczytujemy z perspektywy trzech postaci (choć treść jest zapisywana w trzeciej osobie). Najmniej zaciekawiła mnie z początku Elvara, ale jej wątek bardzo rozwija się wraz z kolejnymi rozdziałami powieści.

 

Język powieści jest bardzo dobry, dynamika zdarzeń trzyma w napięciu i dozuje nam takie dawki wrażeń, byśmy nie spalili zapału na rollercoasterze, a jednocześnie nie zanudzili się w spokojniejszych fragmentach. Weź czytelniku wdech - głęboki i równy, bo w każdej chwili twój spokój mogą zburzyć zwroty akcji.

 

 

Bawiłam się świetnie i poluję na drugi tom.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Cień Bogów" to fantastyka przez wielkie F! Jest to dość obszerna historia opowiedziana z trzech perspektyw. Każda z nich okazała się dla mnie ciekawa, a to, co bardzo mi się spodobało, to rozmieszczenie akcji w każdej z nich - kiedy u jednego z bohaterów następował jakiś przestój, to u innych sporo się działo ?

Orka, Elvara i Varg kroczą swoimi ścieżkami póki co osobno, lecz każda z nich spływa krwią i nikt nie ma łatwo! Uwielbiam surowe światy, w których bohaterowie ciągle muszą stawiać czoło trudnym wyzwaniom i niebezpieczeństwom - dlatego właśnie ta książka mocno mnie ujęła.

Oprócz tego, opisani tu bohaterowie, nie są idealni, każdy z nich ma swoje za uszami, lecz dąży do szczęścia, spłacenia długów, dokonania zemsty bądź działa pod wpływem innego motywu. Nie ma tu dobrych, ani nie ma złych. To nie jest łatwa rzeczywistość, nie każdy się w niej odnajdzie, ale ci, którzy chcą przeżyć muszą być twardzielami.

Kolejny ujmujący element to klimat tej powieści. Zdawać by się mogło, że autor nie poświęca szczególnie dużo miejsca na opisy czy budowanie nastroju, ale rany! To po prostu wszystko się czuje jakby się tam było ? Książka mocno działa na wyobraźnię i pochłania na maxa!

Cóż mogę powiedzieć, żeby jeszcze Was przekonać? Brutalne fantasy, sporo mroku nie tylko w świecie, ale też w działaniach i zakamarkach umysłu bohaterów, świetny, nordycki klimat, mnóstwo wikingów i wojowników, dużo krwi, fantastyczne potwory oraz stworzenia, dojrzała, angażująca historia, ciekawie przemyślana, przedstawiona, napisana przyjemnym stylem.

Nie jest to tytuł dla każdego, ale ja odnalazłam się w nim wyśmienicie i pozostaje mi tylko czekać na więcej ? zdecydowanie jedna z najlepszych książek tego roku, coś wspaniałego ?

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)