Wielka ofensywa piwna

Akcja książki rozgrywa się w trakcie wojny w Wietnamie.

Znajomi z dzielnicy Inwood (w Nowym Jorku) w trakcie spotkania w knajpie  rozmawiali o protestach przeciwko wojnie w Wietnamie. Chcieli jakoś pokazać swoją solidarność z chłopakami z dzielnicy, którzy akurat walczyli w Wietnamie.

Może nie byłto zbyt mądry pomysł - ale wymyślono, że trzeba im dostarczyć dobre, nowojorskie piwo ;)

A John "Chicki" Donohue podejmuje się zadania.

Chick to były żołnierz, do tego marynarz floty handlowej - i to właśnie na pokładzie statku dostał się do Wietnamu.

To był szalony pomysł i podróż na wariackich papierach (Chick nie ma nawet paszportu, co potem będzie dla niego sporym kłopotem).

Początkowo wszystko szło dobrze, nawet szybko udawało się mu odnaleźć kilku znajomych z Inwood.

Ale potem wszystko się skomplikowało, kiedy John nie zdążył wrócić na swój statek i statek odpłynął bez niego.

Załatwianie paszportu, próba powrotu do Stanów trwały tak długo, że Chikci "załaoał" się na ofensywę Tet, w której trochę wbrew swej woli wziął udział. Był naocznym świadkiem przejęcia amerykańskiej ambasady przez żołnierzy Wietkongu a potem odbicia jej przez Amerykanów.

John miał mnóstwo szczęścia i udało mu się wyjśc z przeróżnych opresji bez szwanku.

Nie wszystkich znajomych odnalazł, chociaż większość z nich tez szczęśliwie wróciła do domu po zakończeniu swoich misji.

Wg mnie bardzo ciekawa jest przemiana autora - kiedy zaczyna dostrzegać bezsens tej wojny, dyletanctwo wojskowego dowództwa i szastanie ludzkim życiem.

Dopiero pod wpływem tego, co zobaczył na własne oczy, zaczyna rozumieć protesty przeciw wojnie i to, że protestujący w ten sposób demonstrują swój patriotyzm. 

   Muszę przyznać, że książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest bardzo dobrze napisana i świetnie przetłumaczona. Jest w niej dużo informacji na różne, nie tylko wojenne tematy. Autor to fascynujący człowiek, który ciągle coś robił dla innych, związkowiec z powołania. Do tego z ogromną dozą dystansu do siebie i z ogromnym poczuciem humoru.

W książce są też fotografie, w większości wykonane przez autora.

Na początku pragnę zaznaczyć, że historia przedstawiona w książce jest prawdziwa. Jeśli jesteście ciekawi to zachęcam aby poznać historię Johna Donohue.

,,Pewnego wieczoru w 1967 roku dwudziestosześcioletni John Donohue, znany jako Chick, spędza z kolegami wieczór w jednym z nowojorskich barów. Każdy z nich stracił w Wietnamie kogoś bliskiego. Wieczór się rozkręca i nagle pada absurdalny pomysł: ktoś powinien wybrać się do Wietnamu, odnaleźć przyjaciół, przekazać słowa wsparcia i pośmiać się z nimi przy puszce piwa."

Po tym opisie wahałam się czy sięgnąć po ,,Wielką ofensywę piwną", jednak w końcu stwierdziłam, że skoro dotyczy wojny w Wietnamie, muszę ją przeczytać. I nie żałuję!

Zarys historii z tyłu okładki wydaje się być prosty. Chick jedzie do Wietnamu i zawozi kolegom piwo. No właśnie, wydaje się być. 

Johnowi, mimo tego że jest cywilem, udaje się odszukać kilku kumpli i dać im piwo. Dociera nawet ma front, jest ostrzeliwany. Bierze udział w wydarzeniach kluczowych, jak atak Wietkongu w sylwestra. 

Bierze udział, obserwuje, jest w centrum wydarzeń. Opisuje swoje uczucia i spostrzeżenia. Zauważa, że ta wojna jest w rzeczywistości inna niż pokazują, że Amerykanie nie mają wszystkiego pod kontrolą. 

Prosta z pozoru historia, a dzięki niej dowiadujemy się jak wyglądało życie żołnierzy i cywili w Wietnamie. A wszystko okraszone jest małą dawką humoru oraz przemyśleniami głównego bohatera.