Dlaczego warto? REJESTRACJA

Johann Wolfgang von Goethe - cytaty

Wszystko w świecie jest ostatecznie marnością, a za głupca uważam człowieka, ubiegającego się o majątek czy zaszczyty tylko ze względu na innych, jeśli nie jest to jego własną potrzebą ni namiętnością.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Otóż nic nie jest mi tak przykre, jak kiedy ludzie dręczą się nawzajem, zwłaszcza jeśli młodzi ludzie w kwiecie wieku, gdy powinni być najbardziej choinki na wszelkie radości życia, psują sobie tych kilka dobrych dni kwaśnymi minami i dopiero gdy jest za późno, rozumieją niepowetowane swe marnotrastwo.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Nie wiem, jak Wy, ale ja uwielbiam jesień. Za grzane wino, gorącą czekoladę, pachnący cynamonem dom. Za ciepłe koce i zaparowane okna. Za mgłę, która wita mnie rano. Za świeczki, rozpalane nocą. Ale jesień to też smutek i rozpacz.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Jedynie tam, gdzie wzrokiem toniesz w niebie,
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Mimo owej niewoli przyrodzonej, żywi on w sercu słodkie uczucie swobody i wie, że opuścić może, gdy zechce więzienie.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Ujrzała w Nim ziszczenie wszystkich swych nadziei, zapomniała o otaczającym ją świecie, przestała słyszeć, widzieć, czuć, przed oczyma ma tylko Jego jedynie, jako wyłączny przedmiot tęsknoty i pożądania.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Jestem tym duchem, który zawsze przeczy!
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Gdy się ktoś sam zatraci, brak mu wszystkiego.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Nic mnie bardziej nie martwi, jak widok ludzi dręczących się wzajem, nie mogę zwłaszcza znieść, gdy ludzie młodzi w rozkwicie samym życia będący, najwrażliwsi na wszelkie radości, psują sobie te kilka dni wesela, jakie mają przed sobą, grymasami, a dopiero, gdy minie to, czego nie sposób powetować, przekonują się, że byli marnotrawcami.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Pew­nym swo­jej wie­dzy jest się tyl­ko wte­dy, kiedy się wie mało; ra­zem z wiedzą rosną wątpliwości.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Więc takim jest los człowieka, że czuje się szczęśliwym, póki nie dojdzie do rozumu, a potem musi go stracić, by na nowo pozyskać szczęście. Biedaku, jakże zazdroszczę ci twego obłędu i nieświadomości, w której żyjesz.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
To przecie pewne, że nic na świecie nie czyni człowieka potrzebnym, jeno miłość.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Jestem tu, aby się dziwić.
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Jakże możemy mówić, że... coś jest... gdy wszystko przemija, gdy z chyżością błyskawicy przesuwa się, gdy wszystko niezdolne jest jeszcze rozwinąć całej swej siły żywotnej, a już porwane prądem, tonie i rozbija się na skałach?
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
Budzę się rano z przerażeniem i bliski płaczu wiem na pewno, że ani jedno znów marzenie, nie spełni mi się, ani jedno!
Autor: Johann Wolfgang von Goethe
0
←pierwsza poprzednia 16 17 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy