Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Vladimir Nabokov
Vladimir Nabokov - cytaty
Dziwna odmiana instynktu samozachowawczego każe nam się wyzbywać natychmiast, nieodwołalnie wszystkiego, co należało do ukochanej, a utraconej osoby. W przeciwnym razie przedmioty, których dotykała na co dzień, utrzymywane przez nią w odpowiednim kontekście, poczynają nabrzmiewać własnym szalonym życiem. Jej suknie noszą teraz same siebie, książki same się kartkują. Dusimy się w coraz ciaśniejszym kręgu owych potworów zagubionych, zdeformowanych, bo zabrakło tej, która mogłaby się nimi zająć.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Życie ludzkie może być porównane do osoby, która tańczy dokoła samej siebie przybierając najróżniejsze pozy: w podobny sposób jarzyny na obrazkach naszej pierwszej w życiu książki otaczają chłopczyka we śnie - zielony ogórek, fioletowy bakłażan, czerwony burak, ziemniak-pére, ziemniak-fils, dziewczęcy szparag i jeszcze wiele, wiele innych, kręcą się coraz szybciej i szybciej kołem tworzącym stopniowo przezroczysty wielobarwny pierścień dokoła zmarłej osoby czy planety. s.107.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Serce miałem jakby wszędzie naraz.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
wydał z siebie dźwięk, który niewybredni powieściopisarze oddają jako "hm".
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Cóż może być banalniejszego niż artysta bez grosza przy duszy?
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Skup się. Za chwilę umrzesz. Życie pośmiertne, o ile nam wiadomo, może być wiecznym bólem i obłędem. Swojego ostatniego papierosa wypaliłeś wczoraj. Skup się. Spróbuj zrozumieć, co cię spotyka.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Rozumiecie, kochałem ją. Była to miłość od pierwszego wejrzenia, miłość do ostatniego wejrzenia, miłość od każdego i każdego wejrzenia.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Dziwna jest ta chorobliwa skłonność do sprawiającego radość odkrycia (na ogół fałszywego i zawsze nieistotnego), że dzieło sztuki wyprowadzić można z jakiejś "historii prawdziwej". Skąd się to bierze? Czyżbyśmy wyżej cenili siebie samych, dowiedziawszy się, że pisarz, tak jak i my, nie był wystarczająco bystry, aby samodzielnie wymyślić jakąś historię? Czy może niewielka siła naszej wyobraźni wzmaga się, kiedy wiemy, że dotykalna rzeczywistość jest podstawą "fikcji", którą, nie wiedzieć czemu, pogardzamy? Czy też, biorąc rzecz
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Jedyny Czas, jaki mnie interesuje, to Czas przeze mnie zatrzymany.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Od początku dostrzegałem jej zaborcze skłonności, lecz nigdy bym nie pomyślał, że stanie się tak dziko zazdrosna o wszystko w moim dawnym życiu, co nie było nią. Tak zajadle, nienasycenie ciekawa mojej przeszłości. Żądała, żebym wskrzeszał wszystkie dawne ukochane, a potem znieważał je, deptał, odżegnywał się od nich odstępczo i bez reszty, unicestwiając tym samym ową przeszłość.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Wrażenia nie tworzą dobrych pisarzy; dobrzy pisarze sami je wymyślają w młodości, a potem wykorzystują, jakby były wtedy czymś rzeczywistym.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Kolejne pokoje zagracającego jego pamięć przypominały teraz wystawę foteli, łóżek, lamp i kącików przy kominku, które wbrew wszelkim granicom czasu i przestrzeni tłoczą się razem w przyćmionym świetle sklepu meblowego, podczas gdy za oknem pada śnieg, gęstnieje mrok i nikt właściwie nikogo nie kocha.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Jakiś nędzny dureń powiedziałby na moim miejscu: bądź dzielna. Lecz z drugiej strony wszystko, co mógłbym ci powiedzieć ku pokrzepieniu, na pociechę, musiałoby trącić mlecznym budyniem - wiesz, o co mi idzie.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Wymazać myślą myśl - wykwintne samobójstwo, rozkoszne rozpuszczenie się!
Autor:
Vladimir Nabokov
0
Musiałem jednak poświęcić niebezpieczną ilość czasu (czy ona aby czegoś nie broi tam na dole?), aby nadać łóżku pozór gniazdka opuszczonego przez ojca, co niespokojnie sypia, i jego córeczkę-ladaco, a nie legowiska, w którym świeżo zwolniony więzień urządził sobie saturnalia z paroma tłustymi starymi kurwami.
Autor:
Vladimir Nabokov
0
←
pierwsza
poprzednia
3
4
5
6
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy