Dlaczego warto? REJESTRACJA

Barbara Mujica - cytaty

Zawsze twierdziła, że jest milczący jak cień, cichy jak zapadający zmierzch.
Autor: Barbara Mujica
0
,,Kochałam ją. Diego też ją kochał. Kochaliśmy ją oboje. Kochaliśmy ją bardziej niż siebie nawzajem. Diego przysparzał jej cierpień, ale potem szczerze rozpaczał. Naprawdę. Nienawidziliśmy się za to, że ją ranimy. Ale nie mogliśmy przestać."
Autor: Barbara Mujica
0
- Poczułam jakby mrowienie stóp - opisywała później. - Miałam wrażenie, że rój biedronek łaskocze mnie w podbicie. Postukałam w bucik. Musiałam się ich pozbyć! Ale wtedy poczułam, że biegną wzdłuż stopy do kostki, wchodzą pod kolana i wbiegają mi po udach prosto do cipki!
Autor: Barbara Mujica
0
- Kiedyś wrzucę te cukiereczki do ćwiartki wódki i wypiję ją duszkiem - mówiła mi niejednokrotnie. - I adiós, Frida, żegnaj, mała suczko! Niewielka to strata dla świata.
Autor: Barbara Mujica
0
Sztuka trzymała ją przy życiu. Przetwarzanie bólu w piękno pomagało jej znaleźć sens, nadawało cel cierpieniu.
Autor: Barbara Mujica
0
Kiedy chcą lokom twym dorównać złotym /
Autor: Barbara Mujica
0
W rozmowie posługiwała się swego rodzaju szyfrem, zmuszając słuchacza, by nieustannie weryfikował tok myślenia. O ptakach mówiła ,,pierzaste kwiaty", o rybach - ,,naczynia". Zamiast ,,wiatr wieje", wołała ,,bogowie kichają". Kwiaty nazywała ,,osiadłymi motylami", zwierzęta - ,,czworonogami w wielobarwnych płaszczach", sen - ,,spotkanie z Morfeuszem", umieranie - ,,przepłynięciem Lete". Czytała wszystko, co wpadło jej w ręce, znała całą literaturę hiszpańską, od Cyda po Unamuna. Sporo wiedziała o filozofii, studiowała zarówno sta
Autor: Barbara Mujica
0
..., Frida chciała ukryć właśnie te rzeczy, które czyniły ją inną. Czasem myślę, że nie bardzo lubiła sama siebie, więc udawała, że nie obchodzi jej, czy inni ludzie darzą ją sympatią. Ale ta lekcewarząca postawa stanowiła jedynie maskę.
Autor: Barbara Mujica
0
Kiedy Frida obudziła się, przy jej łóżku siedziała Śmierć. Tak przynajmniej mówiła do Maty:
Autor: Barbara Mujica
0
3.47 nad ranem. Jak długo jeszcze do świtu? Każdy mięsień w moim ciele drży. Mój umysł wrze niczym garnek mole.
Autor: Barbara Mujica
0
Jestem czystą elektrycznością. Dzisiaj zadośćuczynię za grzechy.
Autor: Barbara Mujica
0
A ja pytam: czego, mianowicie, uczyli się ci Indianie? Hiszpańskiego, czyli języka konkwisty? Czy też sposobów uprawiania roli wymyślonych przez Europejczyków? Teraz ludzie zadają sobie pytanie, czy oświata Indian to istotnie był taki dobry pomysł, czy może doprowadziła ona jedynie do zniszczenia resztek ich kultury, ale wówczas nikt się nad tym nie zastanawiał.
Autor: Barbara Mujica
0
Kiedy boimy się, że umrze ktoś bliski, oczekiwanie ciągnie się bez końca. W powietrzu roi się od demonów. Anioły zmagają się z nimi co sił, ale czasem ponoszą klęskę - prawdę mówiąc, przegrywają dość często.
Autor: Barbara Mujica
0
- Robi się późno, mi amor - westchnęła Frida. - Muszę się zbierać. /
Autor: Barbara Mujica
0
Mientras, por competir con tu cabello, /
Autor: Barbara Mujica
0
←pierwsza poprzednia 2
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy