Dobre uczynki czyni± ten paskudny ¶wiat troszeczkê lepszym.
Z rozkosz± wyrywam siê z domowego zacisza, odpalam moje ukochane cztery ko³a, pakujê weñ cztery litery i w drogê. Do ¶wiata, do ludzi, do moich cudownych czytelników.
Z czasem, jak¿e to by³o ¿a³osne, zapomnieli, ¿e istnieje jaki¶ inny ¶wiat poza tym, w którym byli¶my zamkniêci.
Mogliby¶my zdecydowaæ, ¿e bêdziemy zu¿ywaæ mniej energii, je¶æ mniej miêsa i wycinaæ mnie lasów. A jednak tego nie robimy. W konsekwencji dla wielu istot ¿ywych ludzko¶æ jest apokalips±.
Przez ca³e swoje dotychczasowe ¿ycie zakochiwa³em siê w ¶wiecie, ale zacz±³em tê mi³o¶æ odczuwaæ dopiero parê lat temu. Zakochaæ siê w ¶wiecie to nie znaczy zignorowaæ czy przeoczyæ cierpienia ludzi i innych istot.
Czego madziarscy ¿o³nierze szukali w Rosji, na co Rosjanom ten ma³y skrawek podkarpackiej krainy, i bez niej maj± du¿y kraj, niemal na pó³ ¶wiata, widzia³am na mapie w szkole
Dobre uczynki czyni± ten paskudny ¶wiat troszeczkê lepszym.
Ksi±¿ka: Zamknij wszystkie drzwi
Tagi: dobre uczynki, ¦wiat