Książka oparta na cennych źródłach (listy Brahmsa, Klary Schumann, Józefa Joachima i in.) łączy w sobie najlepiej rozumianą popularność ze ścisłością informacji; jest pasjonującą lekturą, a zarazem kompendium wiadomości o życiu muzycznym drugiej połowy XIX w. Z bogatego tła kulturalno-obyczajowego ówczesnych Niemiec i Wiednia wyłania się wyraziście sylwetka Johannesa Brahmsa - wielkiego kompozytora, "spóźnionego romantyka", twórcy dzieł symfonicznych, kameralnych, pieśni.
Wydawnictwo: b.d
Data wydania: 1984 (data przybliżona)
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 0
Język oryginału: polski
Przeczytane:2025-07-10, Ocena: 5, Przeczytałam, 2006,
Książka Ludwika Erhardta "Brahms" to dzieło wyjątkowe, łączy precyzję faktograficzną z elegancją stylu, co czyni ją zarówno rzetelnym kompendium wiedzy, jak i frapującą lekturą dla każdego miłośnika muzyki klasycznej. Autor, ceniony muzykolog i publicysta, z dokładnością odsłania przed nami życie i twórczość Johannesa Brahmsa, jednego z najwybitniejszych kompozytorów drugiej połowy XIX wieku.
Oparta na autentycznych i niekiedy wzruszających dokumentach epoki, listach Brahmsa, Klary Schumann, Józefa Joachima czy Hansa von Bülowa, książka oddaje nie tylko dzieje życia kompozytora, ale i atmosferę czasów, w których przyszło mu tworzyć. Autor z dużą empatią ukazuje złożoność charakteru Brahmsa, samotnika, perfekcjonisty, człowieka rozpiętego między wewnętrzną surowością a głębokim uczuciem.
Erhardt z właściwym sobie taktem i erudycją podkreśla, że Brahms był artystą ,,spóźnionym romantykiem", wiernym klasycznemu ładowi formy, a jednocześnie niosącym w sobie melancholię, charakterystyczną dla duchowego klimatu fin de si?cle'u. Jego twórczość, od monumentalnych symfonii po liryczne pieśni została omówiona przystępnym językiem.
Polecam tę książkę każdemu, kto pragnie nie tylko poznać biografię Brahmsa, ale również zanurzyć się w fascynującym świecie XIX-wiecznej muzyki i kultury. Jest to jedna z tych publikacji, do których warto wracać. Jestem wielbicielką muzyki Brahmsa i chętnie wracam do jego utworów fortepianowych, a zwłaszcza przepięknego II koncertu fortepianowego b-dur op.83.