Swojskie opowieści

„Swojskie opowieści” Ewy Albrzykowskiej to książka, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala oderwać się aż do ostatniego zdania. Autorka zabiera nas w podróż na miejskie peryferie, w miejsca, gdzie codzienność wciąż toczy się w zgodzie z naturą, a życie, choć proste i swojskie, ma swój własny rytm i niepowtarzalny urok. To opowieść o ludziach, którzy mimo zgiełku miasta próbują żyć w harmonii z otaczającym ich światem, dbając o relacje z innymi i z przyrodą, która staje się niemal współbohaterką książki. Fabuła książki nie jest typowym kryminałem ani powieścią sensacyjną – to raczej zbiór historii z życia mieszkańców tych swojskich zakątków, pełnych ciepła, humoru i codziennych perypetii. Każdy bohater jest inny, a jednocześnie w jakiś sposób podobny – zmagający się z własnymi problemami, troskami i radościami. Spotykamy tu zarówno osoby starsze, które całe życie spędziły w zgodzie z rytmem natury i tradycją, jak i młodszych, którzy próbują odnaleźć swoje miejsce w świecie, gdzie nowoczesność coraz częściej wchodzi w konflikt z prostym, swojskim życiem. Bohaterowie Albrzykowskiej są realistyczni, pełni wad, lęków, ale też ciepła, empatii i humoru. Ich historie są niezwykle przystępne, a jednocześnie skłaniające do refleksji nad własnym życiem i relacjami z innymi ludźmi. „Swojskie opowieści” emanują emocjami – jest w nich radość z drobnych codziennych przyjemności, wzruszenie

...
(czytaj dalej)