Thousand Autumns: Qian Qiu Vol. 4

Trochę taki leniwy był ten tom. Zaczyna się od Sekty Bixia, potem jest ta cała konferencja/turniej mistrzów miecza, która wstawka z kimś i już koniec. Tak faktycznie to za dużo się nie działo, może pyskówki na tym zjeździe, też przekomarzanie się Shena i Wushi, ale nic bardziej treściwego. No chyba, że seks, ale... nieee. Za to nieliczną ilość stron osładzają relację naszych bohaterów.

Bo no w końcu te relacje... się ociepliły. Shen Qiao podpuszcza rozmówcę, wciąga w gierki słowne i chociaż po swojemu okazuje zniesmaczenie działaniami Yan Wushi, to tam w serduszku jednak tak troszkę mu się to podoba. To całe "moje A-Qiao". I w jego towarzystwie zaczyna czuć się swobodniej i na więcej sobie pozwala. Także idzie ku dobremu.

A Yan Wushi zaczyna zachowywać się jak człowiek. Z uczuciami. I z zakochaniem się, bo miłością tego (jeszcze!) nazwać nie mogę. Chociaż nie żałuje poprzednich złych rzeczy, jakie zrobił Shenowi, to ojejku jej, przejrzał na oczy i już rozumie, jakie to skurwysyństwo zrobił. No i pół tomu stara się pokazać, że jest godnym zaufania, a dalsze pół flirtuje i ratuje z opresji. A jego teksty.... są typowo jego ;-)

Na konferencji pojawia się też postać, którą cały czas wspominali i tutaj debiutuje. Tak po cichu myślę, że w piątym tomie będzie to główny złol, tuż obok aktualnego cesarza Yuwena. Zapowiada się finał, gdzie poleje się krew, bo innego wyjścia po prostu nie ma. A ja, ja idę czytać już ostatni tom serii.