Wtorki z Morriem

k powstrzymać łzy płynące nieprzebraną rzeką, jak uspokoić dygot wzruszonego serca? Jakich klawiszy klawiatury dotknąć i jakie wybrać słowa, by wyrazić bezmiar tego co czuje wezbrane emocjami serce? Oto opowieść dla której warto szukać i błądzić. Kierunkowskaz, drogowskaz, znak, przesłanie. Choć niewielkich rozmiarów, nie może pomieścić życiowej mądrości, bo ulatuje ona z każdej strony. Tę książkę chłonie się jak tlen. Broniłam się przed tym wszystkim- nieufna, wroga amerykańskiej filozofii keep smiling...Myślałam, że właśnie taki głodny kawałek zaserwuje mi Albom. Jakże się myliłam. Spotkanie z profesorem Morriem jest jak duchowa strawa, która dodaje sił ciału i umysłowi. Jak gwiazda wskazująca drogę do domu. Autor nie używa wielkich słów. Wszystko co najprostsze najtrudniej jest wyrazić, ale jemu się udało: "Okazujcie współczucie- szepnął Morrie.- I przyjmijcie na siebie odpowiedzialność za innych. Gdybyśmy tylko przestrzegali tych zasad, świat byłby lepszy.- Złapał oddech, po czym dorzucił swoją mantrę: -Bez miłości zginiecie." I ja spotkałam Kogoś, kto był dla mnie takim nauczycielem, dobrym aniołem.. Zrozumiałam to zanim odeszła, choć nigdy nie zdążyłam Jej powiedzieć, jak jest dla mnie ważna i jak bardzo Ją kocham. Myślę, że wiedziała. Moja dobra Ciocia Alinka :) Morie pokazuje jak mądrze odchodzić, jak pogodzić się ze śmiercią, łagodzi lęki skrywane najgłębiej. Posłuchajcie Go... To autentyczna historia. Żaden myślący człowiek nie powinien pominąć tej książki!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Kiedy uczysz się jak umierać, uczysz się jak żyć." Opowieść Mitcha Alboma o spotkaniu z jego dawnym nauczycielem Morrim Schwartzem porusza do łez.Rozmowy o życiu, śmierci, rodzinie, małżeństwie, miłości i o tym co jest na prawdę w życiu ważne.Jest te zdecydowanie jedna z lepszych książkę jakie kiedykolwiek czytałam.Polecam każdemu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciężko mi opisać co czuję po przeczytaniu książki. Na początku po prostu dobrze mi się ją czytało, im bardziej poddawałam się całej historii tym więcej rozmyślałam nad życiem, ogólnie mówiąc. Nad samym sensem istnienia, nad postacią ludzką i całą jego otoczką, bo jak się okazuje- ta książka to prawdziwy skarbiec wiedzy. Przejmująca i smutna. Książka, po przeczytaniu której okaże się, że nic już nie będzie takie samo.

Dopóki myślałam, że to fikcja, przyjmowałam "na klatę", odnosiłam się do swojego życia  i mojej osoby lecz w momencie gdy doszłam do końca i okazało się, że Morrie to prawdziwa postać , ogarnął mnie ogromny smutek , że jego historia tak sie zakończyła.

Książka warta przeczytania i wędruje do półki" polecam".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)