Wichrowe wzgórze - 145 odc. Halil i Zeynep spędzają noc pod gwiazdami! Streszczenie 145 i 146 odc.

Halil i Zeynep spędzają noc pod gwiazdami, nie mogąc spać po przyjeździe do wioski na ślub poprzednim odcinku serialu Wichrowe wzgórze. Między nimi pojawia się coraz więcej ciepłych uczuć. Hakan ratuje Ferihę z rąk opryszków, ta jednak wciąż pozostaje nieprzejednana. Streszczenie 145 odcinka serialu „Wichrowe wzgórze".

Wichrowe wzgórze – streszczenie 145 odcinka serialu

Halil i Zeynep idą po wodę. Nabierają jej. 

- Kiedy byłam mała, przychodziłam tu z ciocią po wodę. Przypomniałam sobie tamte czasy. Czasem tęskni się za przeszłością. Kiedy ciocia była młoda, wszystkie dziewczyny z wioski ustawiały się tu w kolejce, chłopcy po drugiej stronie. Patrzyli na siebie i tak rodziła się miłość. Nazywali to miejsce źródełkiem miłości. Powstały też wiersze. 

Halil prosi, by wypowiedziała jeden, a Zeynep się zgadza. 

Ujęcie źródła jest takie piękne, a kamień, na którym stoi solidny. Zostawiłem tu serce dla jej pięknych rzęs i brwi. 

Halil docenia urok wiersza. Zaangażowani w rozmowę, nie zauważają, że woda się przelewa. 

Babcia Zumrut kładzie się spać. Jej przyjaciółka chce odpoczywać w salonie, jednak staruszka zaprasza ją do swojego łóżka. Będzie tak jak za dawnych lat. 

– Starzejemy się. Najlepsze za nami. Teraz kolej na młodych - mówi Zumrut. Ciocia docenia, że Halill jest dobrym człowiekiem i przystojnym. Zumrut liczy, że do ślubu dojdzie jak najszybciej. 

Halil i Zeynep wracają, w pewnym momencie dziewczyna się potyka. 

– Jestem przyzwyczajona do potknięć - mówi. –  Bawiłyśmy się na tej drodze z siostrą. Często upadałam. Grałam tu w piłkę z chłopakami. 
– Ty i piłka nożna? 
– Tak. Uwielbiałam ją. Zawsze strzelałam gole. Rwałam się do piłki. Szkoda, że mnie nie widziałeś. Miałam nogi w siniakach. 
– Potrafisz wszystko. 
– A co? Ty nie grałeś w piłkę? 
– Grałem, oczywiście. Wybiliśmy nawet kilka szyb celnymi strzałami. Graliśmy na ulicy, a gdy któryś sąsiad ucierpiał, chowaliśmy się. Najbardziej lubiłem wcisnąć dzwonek i uciec. 
– Nie zgadłabym, że byłeś takim łobuzem. 
Chwaliłeś się, że wydawałeś rozkazy. Miałam mylne wyobrażenie. Poważny, autorytarny lider. Zagalopowałam się. 

W domu Zeynep orientuje się, że babcia i ciocia śpią. Zostały im dwie kanapy w salonie. Będą spali obok siebie. 

Halil i Zeynep ścielą, a ich ręce często się stykają. Długo w nocy Halil i Zeynep nie mogą zasnąć. 

– Jak mam zasnąć, kiedy jesteś tak blisko? Tuż obok - zastanawia się mężczyzna w myślach. Oboje spoglądają na siebie od czasu do czasu. 

– Pomyśl o czymś miłym, przyjemnym, co Cię uspokoi. Wtedy jest szansa, że zaśniesz - radzi Halil. 

Zeynep podkreśla, że spokój przyniosła jej historia Ahmeta i Bedriye, którzy odnaleźli siebie, choć byli wrogami. Napisali własny rozdział. Zeynep wspomina, jak wujek przynosił cioci kwiaty, gdy wracał. Nie ukrywał swojej miłości. Okazywał ją. Trzeba mieć odwagę, by to zrobić. Być w stanie chronić swoją miłość pomimo wszystko. 

Gdy Halil myśli, że Zeynep zasnęła, wstaje i patrzy na nią. Wspomina jej słowa o miłości Bedriye i Ahmeta. Przykrywa Zeynep kocem. 

– Ale nie każdy potrafi napisać swoją historię. Niektóre historie nie zmienią swojego biegu, Zeynep. Nie ma na to szans – mówi. 

Halil głaszcze ją po twarzy, a ona chwyta jego dłoń. 

Zeynep ma zły sen, że jej babci coś się dzieje. Troszczysz się o najbliższych. Czy możesz być zła do szpiku kości? Zastanawia się Halil. Gdy mężczyzna chce odejść, Zeynep przez sen chwyta go za rękę i prosi, by został z nią i poczekał. 

– Jestem przy tobie. Jestem tu. Nigdy cię nie opuszczę – mówi. 

Dzisiaj już nie zasnę - myśli Halil. Wychodzi przed dom. Spogląda w gwiazdy. W domu budzi się Zeynep i również wychodzi przed dom. Siadają razem na kanapie ogrodowej. Zeynep wyjaśnia, że miała koszmar i chwyciła coś za rękę. To jej pomogło. Ale potem ktoś puścił, a jej koszmar wrócił. 

– Kiedy nie możesz spać, dobrze jest popatrzeć w gwiazdy. Miliardy gwiazd. Wiszą gdzieś w przestworzach. Połyskują jakby czekały na coś w ciszy. Człowiek od razu robi się spokojniejszy – mówi Halil. 
– Fascynujące – stwierdza Zeynep. – Kiedy byłam mała, miałam gwiazdy przyklejone do sufitu w pokoju. Patrzyłam na nie. Czułam się jak jedna z nich i wtedy zasypiałam. 
– Teraz patrzysz na prawdziwe gwiazdy. Robią większe wrażenie. A przynajmniej powinny. Widzisz tamtą? To Gwiazda Polarna. Najjaśniejsza. 

Zeynep wspomina słowa babci, która opowiadała, że jest najjaśniejsza, bo to gwóźdź nieba. Łączy wszystkie gwiazdy i jest drogowskazem dla zagubionych. 

Te same słowa wypowiada Halil. 
– Od dziecka była moją ulubioną. 
– Znałaś tę opowieść, czemu nie przerwałaś? 
– Chciałam usłyszeć ją od Ciebie. Słowa potrafią mieć inne znaczenie zależnie od rozmówcy. I miałam nadzieję, że poczuję się senna. 
– Opowiedziałem Ci bajkę.
– Nie do końca. Noc jest taka spokojna. Dobrze mi to zrobiło. Uspokoiłam się. 

Halil opowiada jej historię innej gwiazdy. 
– Plotka głosi, że jeśli dwoje zakochanych spojrzy na nią jednocześnie… – zaczyna. – Dlatego ludzie w dawnych czasach układali datę ślubu na podstawie układu gwiazd. 

Zeynep zasypia i skłania głowę na jego ramieniu. Halil ją przytula, a Zeynep się budzi. 

– Przysnęłam, przepraszam. Pójdę się położyć. 

Halil ją odprowadza, by senna się nie przewróciła. 

Hakan interweniuje, gdy dwóch mężczyzn atakuje Ferihę. Szybko ich obezwładnia i odbiera im broń. Wygania ich sprzed herbaciarni. Kobieta jest rozstrzęsiona. Hakan prosi, by wcześniej wracała do domu i proponuje, że ją odprowadzi. 

Rano Hakan mówi Ferisze, że radzi sobie w herbaciarni lepiej od niego. Była dla dwóch mężczyzn miła, a w zamiast mogli jej coś zrobić. Martwi się o nią. 

– Nie przypisuj sobie wszystkich zasług. Rzuciłeś się na nich i myślisz, że wszystko załatwione? Czym się od nich różnisz? Dręczyłeś Gulce, bo byłeś silniejszy. Jeśli czekasz na podziękowania, to zapomnij. Odkupujesz winy za swoje występki z przeszłości. Nigdy nie poprosiłabym Cię o pomoc – mówi Feriha. 

– Sprawię, że o tym zapomnisz. Użyłem siły, by Cię chronić. Znajdę inny sposób – myśli Hakan i mówi, że przybędzie do herbaciarni jako klient. 

Cemil czuje się niezręcznie, że Merve mu dziękuję, ale to Halil płaci za jej szkołę .

Rano Halil się budzi. Okazuje się, że Zeynep już dawno wstała. 

– Zasnąłeś na kocu. Przykryłam Cię swoim, żebyś nie zmarzł. 

Zeynep zaprasza Halila na śniadanie, choć on chce wracać. 

– Najważniejsza jest Pani Zumrut. Ja się nie liczę – mówi Halil, skradając sobie serce dziewczyny. 

Czytaj również: Wichrowe wzgórze - 146 odc. Eren na randce z Selmą! Streszczenie 146 i 147 odc.

Wichrowe wzgórze – gdzie i kiedy można obejrzeć 145 odcinek serialu? 

145 odcinek serialu Wichrowe wzgórze zobaczymy w poniedziałek, 7 kwietnia 2025 o 14.00 na kanale TVP 1.

Odcinek dostępny będzie też na TVP VOD. 

Wichrowe wzgórze – opis 146 odcinka serialu

Wichrowe wzgórze – gdzie obejrzeć 146 odcinek serialu?

Premiera 146 odcinka serialu Wichrowe wzgórze zaplanowana została na wtorek, 8 kwietnia 2025 na 14.00 na TVP 1. Odcinek trafi też na TVP VOD.

Przeczytaj także:

Wichrowe wzgórze - 144 odc. Feriha zostaje napadnięta! Streszczenie 144 i 145 odc.

• Wichrowe wzgórze - 143 odc. Bulent oddany w ręce policji! Streszczenie 143 i 144 odc.
• Wichrowe wzgórze - 142 odc. Bulent mierzy z broni do Halila! Streszczenie 142 i 143 odc.
• Wichrowe wzgórze - 141 odc. Babcia Zumrut znika. Streszczenie 141 i 142 odc.
• Wichrowe wzgórze - 140 odc. Alper chce zniszczyć Zeynep. Streszczenie 140 i 141 odc.

^{Fot. Kadr z odcinka YouTube/TVP}