Dorosłość. Wyznania

Po lekturze Młodości nakłaniałam innych do jej przeczytania: Proponuję wam abyście wrócili do swoich wspomnień. Jestem przekonana, że lektura Młodości wam w tym pomoże (…) Wróćcie do wspomnień. Zrozumcie swoje dzieci. Sprawdźcie z czym przychodzi im się mierzyć codziennie. To nie jest łatwe dopóki się do tego nie przywyknie. A to jest sprawa indywidualna i każdy radzi sobie z dorastaniem na swój własny sposób.

Teraz w moje ręce trafiła druga książka, która wraz z Młodością tworzą parę, ale w oryginale została wydana także trzecia książka Til oss - fra de eldste (okładkę możecie zobaczyć na stronie Goodreads), i być może będzie miała taki tytuł, jaki podaje translator Do nas – od starszych. Jednak mam nadzieję, że nasz będzie oryginalniejszy, bo że będzie wydana o to się nie martwię.

Przedstawiam wam Dorosłość. Chyba wypadałoby odpowiedzieć sobie na pytanie: co to jest dorosłość? Myślę, że ile osób wytypowalibyśmy do odpowiedzi, otrzymalibyśmy inne odpowiedzi, bo dla każdego z nas może oznaczać to co innego. Już zadziwiające wydaje się to, że każde źródło określa wiek dorosłego inaczej. Dla mnie dorosłość równa się dojrzałość. Przede wszystkim dojrzałości podejmowanych decyzji. To także niezależność i samodzielność. To z nich wypływają dalsze stany. Czy na podstawie tego da się określić wiek dorosłego? Nie da się. Znam „dorosłych”, którzy nigdy nie dorośli. Mieszkają z rodzicami i są przez nich utrzymywani. Nigdy nie podjęli samodzielnie żadnej ważnej decyzji.

Ale znam również całkiem młodych dorosłych, którzy byli zmuszeni dorosnąć zbyt szybko. Stali się dorośli omijając zapewne jakiś inny etap po drodze. Czyli z tego wynika, że faktycznego wieku nie da się określić, bo jest elastyczny. Może to być 18 lat (ale także wcześniej); a znalazłam źródło, które dzieli dorosłość na trzy etapy: 1) wczesna dorosłość – 21-40 lat; 2) średnia dorosłość – 40-60 lat; 3) późna dorosłość – po 60 roku życia. Z tego wynika, że dorosłość to najdłuższy etap w życiu człowieka i nie ma się co dziwić, że tak często to w nim właśnie dochodzi do tzw. „kryzysu wieku średniego”, w którym tak bardzo chcielibyśmy wrócić do swoich najlepszych młodych lat i przeżyć je na nowo. Niestety nie da się.

Linn Skåber w trzydziestu trzech króciutkich tekstach przedstawia nam swoją wizję dorosłości. A może nie swoją, bardziej swoich rozmówców. Dzięki temu otrzymaliśmy książkę oryginalną i ogromnie ciekawą. Dla mnie ciekawą szczególnie, bo znajduję się wśród osób dorosłych i mogłabym być jednym z głosów w tej książce. Zachwycałam się Młodością, stylem Norweżki i tym, że potrafi z taką łatwością dotrzeć do czytelnika. Teraz wraz z dojrzewaniem to nie uległo zmianie. Styl Skåber jest ciągle przystępny i odkrywanie kolejnych rozdziałów stanowi nieprawdopodobną przyjemność.

Linn Skåber, autorka bestsellerowej, wielokrotnie nagradzanej „Młodości”, z czułością i uwagą pochyla się nad kolejnym etapem życia – dorosłością. Historie inspirowane prawdziwymi doświadczeniami zilustrowała Lisa Aisato.
 

Właśnie Lisie Aisato należą się ogromne brawa za tak piękne, wspaniale harmonizujące z tekstem ilustracje. Już wcześniej pisałam, że te obrazy mogłyby spokojnie stworzyć samodzielny twór, którym można by się zachwycać. Mnie zachwycają. A w połączeniu z tekstem Linn Skåber tworzą małe dzieła sztuki.

Nie bez znaczenia jest również i należy zwrócić uwagę na świetne tłumaczenie Mileny Skoczko-Nasielskiej. Wspaniale oddany tekst, którego przyswojenie nie nastręcza żadnych kłopotów.

Dorosłość. Wyznania zdecydowanie polecam na pewno wszystkim, którzy mieli okazję zapoznać się z wcześniejszą książką Młodość. Wyznania nastolatków, ale także innym czytelnikom. Zapewniam, że warto i nie będzie to czas stracony. Czeka was podwójna uczta, bo świetny tekst i przepiękne, cieszące oczy obrazy. Zapraszam was więc do czytania i do oglądania/podziwiania.

Informacje dodatkowe o Dorosłość. Wyznania:

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2023-05-17
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: 9788308081112
Liczba stron: 300
Tytuł oryginału: Til de voksne
Ilustracje:Lisa Aisato
Dodał/a opinię: Monika Piotrowska-Wegner

Tagi: wspomnienia