Saharyjskie dni

Ocena: 5.21 (14 głosów)
opis

Sanmao to jedna z najbardziej znanych pisarek pochodzących z Tajwanu. Jej życie, choć krótkie, pełne było zachwytu nad otaczającym ją światem - a zwłaszcza Saharą, którą szczególnie sobie ukochała. Niezwykle czujna obserwatorka życia, skromna i nieco szalona, zachwycała ludzi swoją dobrocią i bezinteresownością. Zbiór jej zabawnych, czasami słodko-gorzkich wspomnień z czasów gdy mieszkała z mężem na Saharze, odkrywa nie tylko jej barwną osobowość, ale ukazuje trudy (i radości) życia codziennego w jednym z najmniej przyjaznych miejsc na Ziemi.

Postać Sanmao, choć zaliczana do klasyków literatury azjatyckiej, jest w Polsce raczej nieznana. Zmienić to postanowiło wydawnictwo Kwiaty Orientu wydając po raz pierwszy w naszym kraju zbiór wspomnień pisarki z Al-Ujun. Choć nie ułożone chronologicznie, tworzą one pewną spójną całość - czytamy o pierwszych dniach Sanmao na Saharze, o urządzaniu malutkiego domku z pomocą przypadkowych rzeczy (jak kanapa zrobiona z trumny), o szalonym ślubie, o życiu codziennym, w końcu o wojnie. Wszystko to w otoczeniu niezwykłych ludzi a także mocno zakorzenionego w miejscowych folkloru. To idealna pozycja by zapoznać się z postacią pisarki i... beznadziejnie w niej zakochać.

"Co tu dużo mówić, życie małżeńskie upływa nam na jedzeniu, a pozostały czas przeznaczamy na pracę, by zarobić na jedzenie. Nie ma w tym tak naprawdę żadnego głębszego sensu."


Sanmao była piękną kobietą. Zdjęcie na okładce nie oddaje jej sprawiedliwości, jednak nie mam na myśli tylko piękna zewnętrznego. Z "Saharyjskich Dni" wyłania się obraz osoby życzliwej i empatycznej, a jednocześnie skromnej, a wręcz nieświadomej swych pozytywnych cech. Wielokrotnie Sanmao rwie włosy z głowy z powodu sąsiadek, które pożyczają bez pytania jej ubrania, przywłaszczają sobie inne przedmioty, nie mają pojęcia co to prywatność - a jednak nie waha się ani chwili gdy któraś z nich potrzebuje pomocy. Nie ma dla niej znaczenia kim jest drugi człowiek, jest serdeczna zarówno dla wrednych sąsiadek i sprzedawcy w pobliskim sklepie, jak i dla kobiety wytykanej palcami z powodu nieobyczajności a nawet niewolnika. Ma w sobie wielką odwagę, która pomaga jej wspierać i chronić przyjaciół, ale ma też ogromne pokłady dobrego humoru - nie zliczę ile razy zrobiła coś niewłaściwego czy wręcz psotnego, a potem śmiała się w głos uciekając (czasem dosłownie) przez konsekwencjami. Te fragmenty były tak rozbrajające, że nawet teraz uśmiecham się na ich wspomnienie.

Sanmao ma dar, to nie ulega wątpliwości. Nie lubię czytać ani biografii czy też pamiętników, nie przepadam również za zbiorami opowiadań. Podobnie nie bardzo interesuje mnie Afryka, jeśli mam być szczera. Ale od "Saharyjskich Dni" nie mogłam się oderwać. Nie chodzi nawet o to, że są napisane dobrym acz przystępnym stylem, ale o to, że Sanmao jest po prostu doskonałą gawędziarką. Rzadko komentuje poruszane w swych wspomnieniach kwestie polityczne czy kulturalne, ale żaden absurd życia codziennego przed nią nie umknie. Najlepszy przykładem jest tutaj opowieść o wizycie u teściowej, spisana w formie ociekającego sarkazmem poradnika dla żony idealnej. Śmiałam się w głos podczas czytania, a nieczęsto mi się to zdarza. Oczywiście nie brakuje tutaj także opowieści poważnych, a wręcz ciężkich i przygnębiających, jednak są one tak wyważone, żeby całość mimo wszystko pozostawiła w sercu czytelnika pozytywny obraz.

"Człowiek to takie zwierzę, które najbardziej boi się, że pozna samego siebie."

Przyznam się, że po lekturze "Saharyjskich Dni" jestem absolutnie oczarowana postacią Sanmao. Następnego dnia po skończeniu książki spędziłam długie godziny czytając artykuły o jej życiu i twórczości. Jeśli uda mi się znaleźć polskie wydanie innych jej dzieł, z pewnością natychmiast zabiorę się za lekturę. Póki co cieszę się, że miałam szczęście zapoznać się z tym niezwykłym zbiorem, który z pewnością zostanie w mojej pamięci na długo, i do którego nie raz jeszcze wrócę. Piękne opowieści, cały wachlarz emocji, wspaniale lekkie pióro. Czy można chcieć czegoś więcej? Gorąco Wam polecam "Saharyjskie Dni" i zapewniam, że nie zapomnicie czasu spędzonego z Sanmao.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję portalowi czytampierwszy.pl

Informacje dodatkowe o Saharyjskie dni:

Wydawnictwo: Kwiaty Orientu
Data wydania: 2018-12-15
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-951590-1-5
Liczba stron: 344
Język oryginału: chiński
Tłumaczenie: Jarek Zawadzki
Dodał/a opinię: RosemaryCzyta

więcej

POLECANA RECENZJA

Zobacz opinie o książce Saharyjskie dni

Kup książkę Saharyjskie dni

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

" - Proszę pana, chciałabym się udać na pustynię, ale nie wiem, jak to zrobić. Czy mógłby mi pan pomóc?
- Na pustynię? A to nie jest pani na pustyni? Proszę podnieść głowę i spojrzeć. Co jest tam, za oknem?"


Więcej

"Nauka jazdy była niezwykle popularna na pustyni. Przed niejednym obdartym i dziurawym namiotem na Saharze stała przecież jakaś limuzyna. Liczni saharyjscy ojcowie, sprzedawszy ładną córkę, kupowali sobie samochód. Dla wielu Sahrawi jedyną oznaką tego, że zrobili krok ku cywilizacji, było siedzenie za kierownicą własnego samochodu. A to, czy ktoś śmierdział, czy nie, nie było już takie istotne."


Więcej
Więcej cytatów z tej książki
REKLAMA

Zobacz także

Recenzje miesiąca
Paderborn
Remigiusz Mróz
Paderborn
Fałszywa królowa
Mateusz Fogt
Fałszywa królowa
Kolekcjoner
Daniel Silva
Kolekcjoner
Między nami jest Śmierć
Patryk Żelazny
Między nami jest Śmierć
Miłość szyta na miarę
Paulina Wiśniewska
Miłość szyta na miarę
Zagraj ze mną miłość
Robert D. Fijałkowski ;
Zagraj ze mną miłość
Ktoś tak blisko
Wojciech Wolnicki (W. & W. Gregory)
Ktoś tak blisko
Róża Napoleona
Jacobine van den Hoek
Róża Napoleona
Serce nie siwieje
Hanna Bilińska-Stecyszyn ;
Serce nie siwieje
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy