Recenzja książki: Przyjaciółki z wirtualnego podwórka

Recenzuje: Danuta Awolusi

Naprawdę trudno zaskoczyć czytelnika w dzisiejszych czasach, ale Wandzie Siubieli się to udaje. Jej powieść Przyjaciółki z wirtualnego podwórka ma nietypową oprawę graficzną i zaskakującą treść. Całość oddziałuje mocno na zmysły. Kiedy otwiera się tę książkę, wzrok pochłaniają kolory, a umysł zatapia się w narracji głównej bohaterki, Zofii.

Zosia jest księgową. Jej najlepsza przyjaciółka, Beata, mieszka w Japonii. Dziewczyny utrzymują silną, wirtualną więź. Nagle Beata znika, a do Zofii dociera, że nie miała pojęcia o tajemnicach ukochanej koleżanki. Rusza więc do Tokio, by poznać prawdę. I tak zaczyna się śledztwo, które odsłania obraz osoby obcej, a jednak wciąż tak bardzo bliskiej.  

Tokio jest dla bohaterki kulturowym szokiem. Wiadomo, Japonia to dla nas, Europejczyków, inny świat. Wraz z Zofią próbujemy się w tym wszystkim odnaleźć.

Japonia tworzy wokół siebie yin i yang – harmonię przeciwieństw, które dopiero razem tworzą całość. Wysokie wieżowce, pokryte szkłem, odbijają światło neonów, tworząc hipnotyzujące efekty wizualne. Nowoczesne i futurystyczne kształty kontrastują z tradycyjnymi japońskimi domami, z ich drewnianymi konstrukcjami i pięknie zdobionymi dachami. Każdy budynek opowiada swoją własną historię.

To miasto, ten kraj, stają się dla opowieści niezwykłym tłem. Czy Tokio to siedlisko obłudy, gdzie ludzie żyją obok siebie i cały czas udają? Kolorowe, błyszczące strony książki mocno podbijają to wrażenie. A Zofia zostaje wrzucona do rzeczywistości, w której ze strzępków informacji musi stworzyć jasny obraz sytuacji. Czy Beata prowadziła podwójne życie? Czy zadawała się z bardzo niebezpiecznymi ludźmi? Czy ich wirtualna przyjaźń nie była na tyle silna, by Beata mogła zdobyć się na szczerość? Bohaterka, której dotychczasowe życie było dosyć stabilne, musi zmierzyć się z własnymi słabościami i nabrać pewności siebie, by to wszystko przetrwać. Na dodatek na jej drodze pojawiają się mężczyźni. Zofia nie myślała, że pisane są jej miłość i namiętność, ale – jak widać – nie do końca znała samą siebie.

Niezwykła powieść opiera się na emocjach, symbolice i niedopowiedzeniach. Wanda Siubiela snuje refleksje o przyjaźni, zaufaniu, samotności i funkcjonowaniu w świecie online. Lektura skłania do refleksji nad własnymi relacjami w sieci i nad tym, jak łatwo pomylić bliskość z iluzją.

Gatunkowo ocieramy się o obyczaj, sensację i thriller. Myślę, że neonowe Tokio naprawdę mocno oddziałuje na wyobraźnię czytelnika. Czasem wydaje się wręcz paranoiczne, nierealne. Z kolei Beata, która zniknęła, jest w tym świecie aż za bardzo obecna. Zaczynamy się zastanawiać, czy jej obraz nie jest tak naprawdę zlepkiem wyobrażeń i pragnień Zofii? Czy relacje wirtualne tak naprawdę są puste i nie mają znaczenia?

Przyjaciółki z wirtualnego podwórka. Lato to książka, która wymaga skupienia, ale w zamian oferuje historię angażującą emocjonalnie i bliską współczesnym doświadczeniom. Polecam – czytanie staje się tutaj przygodą! A sposób wydania książki czyni ją perełką, idealną także na prezent.

Tagi: obyczajowe Thriller psychologiczny