Arabska krucjata

Tej książki nie miałam czytać. Przypadek sprawił, że wpadła w moje ręce i nie wypadało odmówić. Po przeczytaniu wcześniejszych części przejadłam się zarówno bohaterami jak i tematyką. Zbyt wiele tu dla mnie odnośników do wcześniejszych części, co sprawia, że miałam wrażenie jakby ta książka była przeze mnie już przeczytana. Fragmentarycznie tylko następowały odsłony czegoś nowego. Odniosłam wrażenie, że to miało być ostrzeżenie przed zalewem islamskich emigrantów, że czytelnik poprzez poznanie tamtejszej kultury miał szerzej otworzyć oczy na sposób życia, który ci ludzie mogą nam, Europejczykom zafundować.Gdyby wspomnieniowych przebitek było mniej kosztem teraźniejszości zapewne odniosłoby to właściwy skutek. Niestety w zaserwowany przez autorkę sposób prowadzenia tej książki mój przesyt jej dziełami chyba osiągnął punkt szczytowy po którym przez długi czas nie sięgnę po kolejne. Nawet jeśli nie będzie wypadało odmówić.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gdy serce się myli Miłośniczką Arabskiej Sagi pióra Pani Valko jestem od kilku lat. Wyczekuję kolejnych tomów jej cyklu i gdy takowy znajdzie się w moich rękach przenoszę się do arabskiego świata by towarzyszyć głównym bohaterkom w ich przeżyciach. Czuję się częścią tamtej egzotycznej, choć nie zawsze bezpiecznej rzeczywistości, która jest zarazem tak pociągająca, tak wyjątkowa i magiczna. Kolejna książka z serii to niezwykle wciągająca powieść, której akcja powraca z Indonezji do Arabii Saudyjskiej i Syrii. Dorota jest w tym tomie nieobecna, na pierwszym planie znajdują się jej córki - Daria i Miriam. To ich perypetie sprawiają, że nie sposób oderwać się od czytania. Małżeństwo Marysi i Karima chwieje się w posadach. Ich związek wypala się, a oni sami oddalają się do siebie. Powrót na Półwysep Arabski nie ratuje małżeńskich relacji. W dużej mierze przyczynia się do tego sam Karim, który pcha żonę w ramiona jej byłego męża. Uśpione prawdziwe uczucie znów wybucha niczym gejzer mimo, że Miriam się go boi i przed nim się broni. Trudno bowiem nakazać sercu by słuchało głosu rozsądku. Daria lecąc samolotem z Indonezji poznaje mężczyznę z angielskim paszportem, który staje się jej obsesją. Skutecznie miesza jej w głowie i przesłania cały świat. Na próżno tłumaczyć młodej dziewczynie, że to nie dla niej partia. Otumaniona Daria trafia jak śliwka w kompot. Serce i zmysły prowadzą ją wprost do jaskini lwa. Młodej damie grozi śmiertelne niebezpieczeństwo, na szczęście ma kogoś, kto może jej pomóc w poważnych tarapatach... Tanya Valko kolejnym swoim dziełem mnie oczarowała. Zachwyciła i omamiła na tyle, że odłożyłam ważne sprawy by czytać. Co jest największym atutem "Arabskiej krucjaty"? Odpowiedź będzie się składała z kilku punktów. Po pierwsze pisarka świetnie poprowadziła dalsze losy swoich bohaterów, których przeszłość skrótowo przypomniała na początku lektury. Odświeżyło to doskonale pamięć i wprowadziło błyskawicznie w dalszą fabułę, która jest niezwykle dynamiczna, skomplikowana i wartka. Autorce udało się perfekcyjnie wpleść losy sióstr w burzliwą współczesną historię Bliskiego Wschodu. Na wielką pochwałę zasługuje rewelacyjne powiązanie zdarzeń z życia osobistego z faktami historycznymi, które dzieją się na naszych oczach. Dzięki lekturze lepiej zrozumiałam piekło jakim jest terroryzm, bezbłędnie odczytałam ideę Państwa Isis i jeszcze wyraźniej i głębiej spojrzałam na tragedię narodu syryjskiego. Pani Valko znów świetnie przybliża nam Europejczykom schematy myślowe oczywiste w arabskim świecie. Poprzez powieść ukazuje arabskie tradycje i kulturę, absurdy i zakłamanie od których nie jest wolny świat orientalny. Nie wszystko złoto, co się świeci, nie każdy muzułmanin jest terrorystą. "Arabska krucjata" to powieść pełna niespodzianek, trzymająca w napięciu do ostatniego zdania. Zakończenie może lekko zirytować zbyt ciekawskiego czytelnika, ale tym samym łatwo się domyśleć, że za jakiś czas znów ukaże się dalsza część cyklu. Sięgającym po tę lekturę gwarantuję moc naprawdę intensywnych wrażeń, ale i książkę o miłości oraz nienawiści, o mrocznej i dobrej stronie ludzkiej natury. Przez jej karty przewija się szereg przeróżnych postaci, czarnych i białych charakterów. Wszystko w najmniejszych szczegółach jest dopracowane, trudne pojęcia wyjaśniają przypisy. Gorąco polecam tę i inne powieści z tej serii. Przekonajcie się jak naprawdę wygląda życie wśród wyznawców islamu, jak trudne jest życie w kraju, gdzie rządzi szariat, jak okrutne bywa prawo koraniczne, jak uciążliwa bywa codzienność w złotej klatce, której pręty są wprawdzie ze złota, ale ono samo staje się bardziej tandetne od rdzy. Gorąco polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna część Arabskiej sagi za mną. Emocje opadły ponieważ wiem czego mogę się spodziewać. Kobiety z rodziny Doroty mają niezwykłe szczęście do pakowania się w kłopoty. Zawsze stawiają wszystko na mężczyzne któremu bezgranicznie ufają jednak zawsze się okazuję, że były naiwne. Tym razem swoją głupotą zaskakuję nas pyskata i bezmyślna Daria. Nie mogła chyba wpaść w neszcze gorsze bagno. Na ratunek rusza Marysia z byłym mężem Hamidem przez co odzywa się w nich dawne uczucie które nadal jest silne. 

Czystam tę serię z zainteresowaniem jednak podczas lektury ciągle mam wrażenie, że już czytałam tę historię a to za sprawą autorki, która cały czas wraca do poprzednich części i znaczną część tekstu po prostu przepisuję. Nie trzeba przypominać czytelnikowi co książkę co wydarzyło się w poprzednich. Gdyby nie te powroty do starych sytuacji to ta powieść liczyła by ledwie 200 stron. Moim zdaniem to takie sztuczne napychanie tekstu by książka wydała się grubsza.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejny i mam nadzieję nie ostatni tom Arabskiej Sagi. Poprzednier częśći czytałam jakiś czas temu więć dobrze, że autorka wplotła w treść wspomnenia z poprzednich części. Bohaterką tej części są córki Doroty: Marysia i Daria. Tym razem to łatwowierna Daria lekkomyslnie związała  się z nowo poznanym  w samolocie Johnem, który okazuje się człowiekiem be skrupułów i znanym dżihadystą.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)