Bez ciebie nie ma lata

Niezależnie od tego, co robisz i jak bardzo się starasz, nie masz władzy nad swo​imi sna​mi.

Druga część letniej powieści Jenny Han, ; Bez ciebie nie ma lata ; w której to losy bohaterów splecione przeszłością, wspólnym dorastaniem w letnim domku, gdzie szczęście i beztroska wypisana na twarzach dorastających nastolatków, rysuje obraz strachu, choroba matki braci Fischer kładzie pokotem wszelką radość z upalnych, leniwych dni. Belly dorasta, zmienia się, kształtuje, staje się kobietą która bardzo pragnie zwrócić uwagę Condrada, ten jednak mimo iż pojawia się na ostatnim szkolnym balu, daje jej znak że wszystko co ich łączy i otacza to wielka pomyłka. Zrywają a kiedy matka przegrywa walkę z nowotworem, dom ma być sprzedany na życzenie ojca braci. Belly otrzymuje wiadomość od Jeremiaha że Condrad zaginął, rozpłynął się w powietrzu, jadą do Cousins Beach, by odnaleźć nie tylko zagubione ogniwo, ale przede wszystkim siebie. To tam przeżywają ostatnie lato przed sprzedażą domu, wiedząc ile dla nich znaczy, ile w nim zachowanych jest wspomnień, że ten dom to nie tylko ocean za oknem, szum fal, basen, igraszki, śmiech, ale oni dorastający od dzieciństwa razem. Relacje są gęste, Belly pomimo wszystko próbuje zrozumieć Condrada, jego zachowanie, ucieczkę, jego wstrzemięźliwość, bo przecież nigdy nie był wylewny, to był istny huragan, mówił jedno, czynił drugie, tak bardzo ją pociągał. Ale tego lata wydarzyło się coś co naprowadziło tę młodą istotę na nowy tor, na stabilizację, na silne ramiona, bezpieczny uścisk dłoni, słowa które pokrywały się z tokiem myślenia, były nie tylko wypowiedziane ale realne i namacalne. Matka Belly postanowiła zawalczyć o dom dla przyszłości chłopców i jej. Kto zawalczy o Belle? 

Przyszło lato, a w raz z nim upalne dni, można tyle zrobić, zwłaszcza że to najdłuższe dni w roku, leżąc na hamaku, kocu, gdzieś na plaży albo po prostu, na kanapie, znajdźmy chwile relaksu i odpłyńmy w letnie brzmienie lekkiej powieści obyczajowej o rodzinie w której pokazany jest obraz dziewczynki która dorasta etapami, dla której dom na plaży to epicentrum wszechświata, to tam skrywają się wszelkie pragnienia, marzenia, kłopoty z pierwszymi miłosnymi przygodami, traumą po rozwodzie rodziców, próba zrozumienia siebie i tych których uważa za najważniejszych. Po latach ten dom staje się wulkanem emocji, gejzerem hormonów, pierwszych motylich skrzydeł, upadków które ranią i kaleczą, wzlotów które dodają skrzydeł. Śmierć Susanny jednocześnie umocnił więzi, a jednocześnie rozdzielił bezpowrotnie relacje które miały trwać wiecznie. Kto powiedział że dorastanie to bułka z masłem? Wszystko jest nowe, nie banalne, nie sztampowe, nowe i posiada smak, nową paletę barw, to magia jaką jest miłość i piekło kiedy trafiamy tam całkiem niegotowi by zmierzyć się z tak wielkimi kłopotami. Emocjonalna, pełna zakrętasów i wątków, oplata czytelnika niczym bluszcz, narracja która staje się magiczną mgiełką, napięciem i strachem że to już koniec, i co stanie się z Bellą, jak ona sobie poradzi, co się stanie z chłopakami dla których oni wzdychają, a ona pewnego dnia na życzenie matki braci wybierze któregoś z nich, kogo? 

Książka pełna ciepła, lekka, przestronna, urządzona na miarę literatury młodzieżowej, wkomponowana w okres dojrzewania, buntu, pierwszych odruchów dorastania, nie winnych spojrzeń, pierwszych imprez, łez rozpaczy, walki o to co można stracić, po dziki taniec na plaży do upadłego z radości,  skacząc, śpiewając, mając władze nad życiem i być panem chwili. Książka dla każdej kobiety, matki która stara się zrozumieć poczynania swojego dziecka, w tym okresie które staje się trudne, niezrozumiane, a często bywa nie akceptowane. Tutaj wchodzimy z butami w dwie rodziny po rozwodzie gdzie dzieci ze sobą dorastają i spędzają czas przy plaży w domku letnim. Kiedy dorastają widzą i obserwują się jakby widząc siebie na nowo, jak zmienia im się ciało, jak ono reaguje, do kogo bije mocniej serce, kogo uważamy za przyjaciela, a od kogo należy trzymać się z daleka. Przyjemność czytania pochłania czas bez reszty, tutaj nie ma dramatów, to raczej letnie love story, bezsprzecznie należy przyznać książka nie wymagająca myślenia, wszystko podane na tacy, ułożone pięknie w obrazy, przejrzysta i barwna, przy niej z pewnością odpoczniesz. Polecam.

Wydawnictwo: Young

Minął rok od ostatnich wydarzeń. To lato ma być inne.  Co roku Belle wyjeżdżała z rodziną do letniego domku na plaży. Teraz wakacje ma spędzić w domu. Po śmierci Susannah przyjaciółki matki Belly, do której należał letni domek, nic już nie będzie takie samo. Jej synowie nie mogą poradzić sobie ze stratą. Dla Belly już nie ma lata. Pewnego dnia Jeremiah dzwoni do dziewczyny, by powiedzieć, że Conrad zniknął. Całą trójką spotykają się znowu w domku na plaży. Czy to lato na pewno będzie ich ostatnim latem? Czy stracą na zawsze ukochany letni domek?

Przyjemnie było znowu wrócić do tej historii. Tym razem jest opowiedziana przez Belly ale też przez Jeremiaha. Dziewczyna nie może połapać się w swoich uczuciach. Po tym jak zostaje odepchnięta przez Conrada załamuje się. Jednak nie potrafi o nim zapomnieć. Jest jeszcze i ten drugi brat, który chętnie stałby się jej chłopakiem. Jaką decyzje podejmie Belly? 

Książka wzruszy, rozbawi ale też przypomni co jest w życiu najważniejsze. To ciepła opowieść o pierwszych miłościach, złamanych sercach, bólu po stracie bliskiej osoby. Historię czyta się błyskawicznie i można przenieść się razem z bohaterami do domku na plaży, poczuć morską bryzę, zachwycać się widokiem z okna na ocean, popływać w przydomowym basenie. Myślę, że taki letni domek jest marzeniem każdego. 

Książka jest lekka, przyjemna, idealna do spakowania na wakacyjny wyjazd. A ja już czekam na część trzecią:)

Pierwszy tom serii ,,Lato" absolutnie mnie oczarował, dlatego z ogromnym entuzjazmem sięgnęłam po kontynuację. Tym razem opowieść wydaje się być jeszcze bardziej odurzająca i emocjonalna. Mamy tu do czynienia z ciężkimi dylematami, czy kierować się sercem, czy rozumem, czy pozwolić sobie na zakazane uczucie, czy próbować je stłamsić jeszcze w zarodku. Wszystko staje się o tyle trudniejsze, gdyż pierwsze skrzypce odgrywają żałoba, smutek, rozpacz. Nowa rzeczywistość przytłacza tak mocno, iż nie sposób normalnie funkcjonować. Każda z postaci radzi sobie na swój własny sposób, wszyscy potrzebują ukojenia i wsparcia. Ta część odkrywa również wiele kart, poznajemy sytuacje z życia Belly, Jeremiaha oraz Conrada, które ich do siebie zbliżyły bądź oddaliły, były źródłem ogromnej radości albo wielkiego rozczarowania i bólu. To otwiera czytelnikowi oczy, jak ciężką decyzję mają oni do podjęcia, gdyż relacja tej trójki jest wyjątkowo skomplikowana, a czasem sama miłość nie wystarczy, by być razem...

Drugi tom okazał się lekturą nadzwyczaj smutną i przejmującą. Fundamentem tej części są dotknięci żałobą i rozpaczą bohaterowie, którzy powoli oddają się w ręce ciemności, gubią sens i siłę, by walczyć o kolejne dni. Wspólna tragedia zamiast przybliżać, zaczyna oddalać, a kiełkujące uczucie i cały ten nietypowy trójkąt miłosny dodatkowo wszystko komplikuje. Czy dadzą sobie szansę na szczęście i jasno określą swoje uczucie? I kogo tak naprawdę powinna wybrać Belly? Bezsprzecznie, takie błyskotliwe, przesiąknięte skrajnymi uczuciami powieści pochłania się z zapartym tchem, a ciekawość, jak dale potoczą się losy bohaterów dosłownie spędza sen z powiek!

,,Bez ciebie nie ma lata" to odurzająca, poruszająca opowieść o zakazanej miłości, obezwładniającej żałobie, walce między sercem a rozumem, próbie zignorowania prawdziwych uczuć, lecz także o okrutnym losie, który potrafi z dnia na dzień odebrać całe szczęście, pozbawić życie sensu. Ta część nie tylko pochłonie Was bez reszty, ale także boleśnie poturbuje!Polecam gorąco!

Zdecydowanie lepsza niż pierwsza część. Wątek radzenia sobie z żałobą najciekawszy. Nadal trochę zabrakło mi emocji. Teoretycznie były, ale zostały słabo opisane.

??

Belly żyje od wakacji do wakacji. To właśnie wtedy, w letnim domu u zaprzyjaźnionej rodziny Fisherów, czuje się najszczęśliwsza na świecie. Zwłaszcza gdy może przebywać w pobliżu swojego przyjaciela Jeremiaha oraz jego brata Conrada, w którym skrycie podkochuje się od lat. 

To lato miało być takie, jak wszystkie poprzednie, jednak dziewczyna dostrzega zmiany zarówno w sobie samej jak i w dynamice relacji łączących ją z braćmi Fisher. 

??

Co znajdziecie w tej trylogii? 

? trójkąt miłosny 

? wakacyjny klimat 

? motyw found family

? utratę bliskiej osoby 

Po raz pierwszy sięgnęłam po tę serię trzy lata temu, więc wielu faktów już nie pamiętałam, dzięki czemu czytałam ją z podobnym zaciekawieniem jak za pierwszym razem. 

Najbardziej podoba mi się w tych książkach wakacyjny klimat letniego domu, z którego rozciąga się widok na rozległy ocean i gdzie słychać szum fal. Doceniam tę historię też ze względu na ciekawie wykreowane postaci i relacje. Moją ulubioną pozostaje chyba ta między Belly i Susannah. 

Choć nie są to szczególnie odkrywcze ani ambitne książki, mają w sobie coś takiego, że koniecznie chciałam się dowiedzieć, jak będą się dalej toczyć losy bohaterów. Szczególnie ostatni tom był bogaty w zaskakujące wydarzenia. Niejednokrotnie łapałam się za głowę, widząc postępowanie niektórych postaci, ale nie mogłam odłożyć tych książek, póki nie dotarłam do ostatniej strony. 

Polecam, choć moją ulubioną serią autorki niezmiennie pozostaje trylogia ,,Do wszystkich chłopców, których kochałam". 

??

[współpraca reklamowa z @wydawnictwoyoung]

"Bez ciebie nie ma lata" to drugi tom cyklu Lato od Jenny Han. Wszystkim jest ciężko z powodu choroby Susannah. Jednak najciężej przeżywa to Conrad, który po prostu znika. Mimo słabego kontaktu z chłopakami Belly wie, że tylko ona może go odnaleźć i sprowadzić do świata żywych.

W tym tomie mamy sporo nastoletnich rozterek, walkę (lub nie) ze stratą i próbę pogodzenia się ze stratą bliskiej osoby. Niektóre rzeczy mogły potoczyć się inaczej, ale czasu nie da się cofnąć. Belly wie o tym doskonale i pomagając chłopakom chciałaby częściowo naprawić to, co zepsuła. Niestety pewnych rzeczy i słów nie da się cofnąć...

Po "Tego lata stałam się piękna" byłam ciekawa dalszych losów Belly. Jednak drugi tom był słabszy od pierwszego. Nie przyciągnął mojej uwagi tak jak pierwszy. Słuchając tej historii w formie audiobooka i robiąc przy tym inne rzeczy była okej, ale gdybym miała ją czytać mogłabym się przy niej trochę nudzić.

Mimo wszystko ten tom był potrzebny. Przejście żałoby, "dorosłe" problemy- to znajdziemy w "Bez ciebie nie ma lata".

Myślę, że trzeci tom będzie ciekawszy i już nie mogę się doczekać poznania dalszej historii Isobel?

Recenzja na instagramie inkbound_journey. Zapraszam :D