Wydawnictwo: Świat Książki
Data wydania: 2006-01-01
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 368
Tytuł oryginału: Pride and Prejudice
Tłumaczenie: Anna Przedpełska-Trzeciakowska
Ilustracje: -
Powieść uważana za arcydzieło w dorobku tej angielskiej pisarki, głównie dzięki zabawnym, zgoła dickensowskim opisom postaci głupich i niesympatycznych. Znajdujemy tu także melancholijną refleksję nad władzą pieniądza i znaczeniem pozycji społecznej, decydujących o życiu młodej panny, a przede wszystkim znakomity, powściągliwy styl, doskonale oddający harmonię opisywanego świata...
Książka genialna, zabawna, bardzo wciągająca. Zaraz po przeczytaniu musiałam obejrzeć film. Język dość przystępny, a postać ojca głównej bohaterki przezabawna
Od dawna planowałam przeczytać tą książkę, jednak zawsze coś stawało mi na przeszkodzie i nie mogłam się do tego zabrać. Początkowo trudno było mi wciągnąć się w losy Bennetów - XIX-wieczny język i styl mi tego nie ułatwiały. Od momentu balu w Netherfield czytało się już dużo lepiej.
Bardzo poruszyła mnie historia Lizzy i Darcy'ego - można byłoby pomyśleć, że to zwykłe romansidło, jednak bohaterowie zostali nakreśleni w bardzo realistyczny sposób, każde z nich miało w sobie coś ujmującego w taki sposób, że po pierwsze - nie dało się ich nie polubić, po drugie - można było wynieść morał: nie oceniaj po pozorach i nie unoś się ponad innych.
W "Dumie i Uprzedzeniu" podobały mi się relacje siostrzane, w szczególności troska Lizzy o Jane. Austin niewątpliwie przekazała w książce pewne wartości, choć i bez krytycyzmu, i elementów prześmiewczości się nie obeszło.
Myślę, że nie wrócę już do tej książki, jednak jestem zadowolona, że w końcu mogłam ją przeczytać.
Książka ta jak najbardziej sprostała moim oczekiwaniom. Pięknie napisana, byłam niezwykle oczarowana tym stylem, eleganckim, pełnym klasy, wprost cudownym. Nie przynudzała, nie zawierała zbędnych opisów otoczenia, których tak nie lubię. Skupiła się na miłości i perypetiach z nią związanych. Pan Darcy to postać, którą obdarzyłam wielką sympatią, a także Eliza w moich oczach uchodziła za bohaterkę, szczera, mówiąca to co myśli, zawsze postępowała tak, jak serce jej podpowiadało, bez względu na szczególne czasy, w których żyła. Bardzo przyjemna i lekka, można liznąć trochę obyczajów, które w tamtych czasach obowiazywały!
Nie jest to gatunek, w którym gustuję, jednak niektóre dzieła po prostu trzeba znać. Tak więc przyszła kolej i na Jane Austen. Tyle już słyszałam o Panu Darcy'm, że wstydem byłoby nie zapoznać się z nim i jego ciężkim charakterem.
Klasyka zawsze ma w sobie coś ujmującego, a Austen idealnie oddała klimat tamtych czasów. To wychowanie, te relacje międzyludzkie, obyczaje z tamtych czasów. Aż chciałoby się wrócić do czasów prawdziwych dżentelmenów, do ugrzecznionego, pełnego szacunku wypowiadaniu się o/do innych.
Dużym plusem jest to, że Elizabeth jest bardzo wyrazistą i stanowczą postacią. Nie jest głupiutką panienką jak jej młodsze siostry, nie jest naiwna i dobroduszna jak jej starsza siostra Jane. Jest kobietą, która poniekąd nie da sobie w kaszę dmuchać, a swoją bezpośredniością i inteligencją byłaby w stanie oczarować niejednego mężczyznę. No i oczarowała - uważanego za największego buca i impertynenta pana Darcy'ego.
Piękna historia, świetne tło obyczajowe, różnorodne postacie. Austen zdecydowanie zasłużyła na tak pochlebne opinie na temat swojej twórczości.
Jane Austen - popularna powieściopisarka, zajmująca poczesne miejsce wśród klasyków literatury angielskiej (1775 - 1817), jest autorką dwunastu powieści...
Lady Susan, Watsonowie, Sanditon to trzy nowele, w tym dwa niedokończone szkice, w których autorka z właściwym sobie kunsztem eksperymentuje z formą literacką...
Jest prawdą powszechnie znaną, że samotnemu a bogatemu mężczyźnie brak do szczęścia tylko żony.
Przeczytane:2019-02-15, Ocena: 6, Przeczytałem,
(czytaj dalej)