W tomie Felicja Kruszewska, Pisane wiatrem na skórze. Utwory wybrane z biografią w tle, Izolda Kiec opowiada historię autorki, zanurzonej w rodzinnej tradycji – kresowego ziemiaństwa, uosabiającego w dramatyczny sposób stygmat polskiego losu, a jednocześnie wytyczającej drogę Kobiety Nowej – jako jedna z pierwszych studentek Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Nauk Politycznych, profesjonalna tłumaczka i urzędniczka samodzielnie zarabiająca na życie, rzeczniczka dręczonych dzieci i kobiet, pacyfistka i zwolenniczka idei socjalizmu.
Odpomniane utwory Felicji Kruszewskiej, pisane w latach 1921-1943, w wyborze i opracowaniu Izoldy Kiec, obejmują w całości książki wspomnieniowe Błękitny Ogród i Braciszek, dramat Sen, obszerne wybory wierszy z tomików (Przedwiośnie, Stąd dotąd, Siano, Twarzą na zachód) i z czasopism oraz opowiadań i reportaży rozproszonych w prasie.
Książkę uzupełniają unikatowe dokumenty i fotografie pozyskane z archiwów i bibliotek oraz od osób prywatnych – spadkobierców rodziny Kruszewskich.
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2022 (data przybliżona)
Kategoria: Poezja
ISBN:
Liczba stron: 771
Język oryginału: polski
Książka nie jest typową historią kabaretu, lecz próbą ukazania istoty tej, powstałej na przełomie XIX i XX wieku, formy oraz jej ewolucji. Autorka przekonuje...
Monografia Zuzanny Ginczanki jest próbą połączenia opowieści o losach tragicznie zmarłej poetki z prezentacją i krytycznym omówieniem jej...
Przeczytane:2023-06-13, Ocena: 6, Przeczytałam, Mam,
,,Felicja Kruszewska. Pisane wiatrem na skórze. Utwory wybrane z biografią w tle" to wnikliwy portret zapomnianej Poetki, która mimo swych zasług... dla świata kultury jest niewidoczna, nie funkcjonuje w dyskusjach o literaturze. Teksty Kruszewskiej zostały przysypane gruzem niepamięci. Jednak dzięki Izoldzie Kiec pojawił się promyk nadziei na ocalenie.
,,Felicja Kruszewska była nieśmiała i milcząca. Pragnęła przezroczystości.
Ten jeden wszakże raz w książce, w której moim przywilejem jest reprezentowanie nieobecnej, nie podążę za głosem poetki, choć bliska mi jest jej postawa, zrozumiałe próby ucieczki. Wiele lat bowiem poprzez lekturę słów mojej bohaterki, wiele miesięcy w przeszukiwaniu zasobów bibliotek i archiwów, wydobywałam portret pisarki z zakurzonej ramy, z szarości, milczenia, nieśmiałości. By pozbawić go etykiety zapomnienia."
Mnie oczarowało pióro Poetki.
Opowieść Kruszewskiej o dzieciństwie to jak wejście do innego świata... świata subtelnych zachwytów, wspólnoty z przyrodą, niecodziennej codzienności, nienazwanych doznań i emocji. Z kart tej części książki wyziera niesamowita delikatność, zwiewność, ulotność. Czas sielanki niestety mija, nadciągają ciemne chmury... rewolucja w Rosji, pierwsza wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka i II wojna światowa. ,,Strata - jest w gruncie rzeczy prawdziwą bohaterką wspomnień Felicji Kruszewskiej. Jej pisarski wysiłek skupia się na tym, by wpisana w melancholijną świadomość figura nicości nie pochłonęła całkowicie jej błękitnego świata, by pozostał nienaruszony i choć na poziomie słów nie rozsypał się doszczętnie w szczelinach żalu."
,,Felicja Kruszewska. Pisane wiatrem na skórze. Utwory wybrane z biografią w tle" to niesamowity obraz wielkiej miłości do świata, lekcja uważności, ,,wyławiania szeptów, krzyków, zgrzytów i poruszeń, gładzenie powierzchni rzeczywistości i zatapiania palców w gęstości materii, aż do pełnego wzajemnego zanurzenia".
Gorąco polecam lekturę książki, gdyż to ważny głos wyłaniający z zapomnienia postać pokrytą milczeniem. Na uwagę zasługuje perfekcyjne dopracowanie tekstu, niesamowita dokumentacja zdjęciowa, rzetelny obraz przedwojennych Kresów, biografia napisana językiem niezwykłym, poetyckim, przepięknym.
Miałam wrażenie, że Izolda Kiec szepcze o Felicji Kruszewskiej z delikatnością adekwatną do delikatności wyłaniającej się z twórczości Kruszewskiej.
Wielkie słowa uznania. Gorąco polecam lekturę wszystkim wrażliwym duszyczkom.
We współpracy z Instytutem Kultury Popularnej.