Kołysanka

"Specjaliści od antycznej kultury greckiej twierdzą, że w owych czasach ludzie nie uważali myśli za swoją własność. Kiedy starożytnemu Grekowi coś przychodziło do głowy, traktował to jak rozkaz boga czy bogini. Apollo nakazywał mu, żeby był dzielny. Atena polecała mu się zakochać. Dzisiaj, wysłuchawszy reklamy chipsów ziemniaczanych o smaku śmietankowym, ludzie pędzą po nie do sklepów, tyle że teraz nazywają to wolnością wyboru."

Zaiste, dziwna to była lektura, tak stwierdziłam po zakończeniu czytania. Jednak dopiero internety podpowiedziały mi, że Chuck Palahniuk jest specjalistą od właśnie takiej literatury. Takiej, czyli dziwnej i często kontrowersyjnej. Nie wiedziałam, nie znałam, nigdy wcześniej nie miałam z tym autorem do czynienia. Chyba jednak nie czegoś takiego się spodziewałam po opisie, chociaż właśnie dlatego ją kupiłam, że opis był właśnie taki, że zapowiadało się dziwnie, ale i ciekawie.

Nie bardzo potrafię się do tej książki ustosunkować, nie bardzo wiem, czy bardziej mi się podobała, czy bardziej mi się nie podobała. Ta książka była dla mnie jak.... nowe buty. Kupuję buty, ubieram, przyglądam się im. Piękne i śliczne, wydają się być wprost akuratne na moje nogi. Jednak kiedy zaczynam w nich chodzić, nagle dostrzegam, że którymś wycięciem wpadł mi do nich kamień i mnie uwiera, a na dodatek, zaczynają mi obcierać duży palec u stopy...

Reasumując, czy przeczytam tę książkę raz jeszcze? Raczej nie. Czy będę szukać innych literackich dokonań tego pisarza? Również nie sądzę. Jednak kilka ciekawych cytatów sobie z tej książki wynotowałam, do swojego kajecika, kompatybilnych z moimi spostrzeżeniami. Jak na przykład taki

"Nastawiamy muzykę głośniej, żeby zagłuszyć hałas. Inni robią to samo, żeby zagłuszyć nas.Więc znów podkręcamy decybele. Wszyscy kupują coraz to potężniejsze kolumny. Taki dźwiękowy wyścig zbrojeń. Samymi sopranami się nie wygra. Tu nie chodzi o jakość. Idzie o łomot. Nie ważne kto puszcza lepszą muzykę. Ważne kto zwycięży."