Polesie - po³owa szalonych lat dwudziestych dwudziestego wieku. Polska odradza siê w zawrotnym tempie. Trzeba zagospodarowaæ rozleg³e tereny na Kresach, odzyskane po pierwszej wojnie ¶wiatowej. Grupa polskich osadników przyby³ych z Kielecczyzny od sze¶ciu lat w nowym miejscu buduje swój Eden. W stworzonej od podstaw polskiej kolonii Krymno staj± kolejne domy, m³odzi zak³adaj± rodziny, rodz± siê dzieci, ziemia z roku na rok daje lepsze plony. Za nimi trudne, chude lata, w perspektywie dobre, godne ¿ycie.
Wokó³ tygiel narodów, religii, wierzeñ, ró¿norodno¶æ tradycji i ¶wiadomo¶ci. Nie³atwo zjednoczyæ ludzi pod wspólnym sztandarem. Potrzeba czasu, ¿eby wszystkich ze sob± pogodziæ.
Wreszcie wy³ania siê ¶wiate³ko w tunelu, jest nadzieja, ¿e to ju¿ stabilno¶æ, a nie kolejny etap tu³aczki. Codzienne ¿ycie splata siê z histori±, daj±c z³udne wra¿enie ci±g³o¶ci i bezpieczeñstwa...
Z fabularnym rozmachem opowiedziane dzieje trzech rodzin z trzech ró¿nych grup spo³ecznych. Lata 1926-1953 to czas, w którym los dla wszystkich okaza³ siê jednakowy, raz okrutny, a kiedy indziej ³askawy. Dawa³, a potem odbiera³ - bez wzglêdu na status i maj±tek. Jest wiêc historia Jana i Wiktorii, osadników z kolonii Krymno, i ich dzieci. Prze¿ywamy radosne i smutne chwile z rodzin± Katarzyny i Micha³a, przedwojennego oficera z ¯ó³kwi. Poznajemy tragiczne dzieje ziemiañskiego rodu Wolañskich, hrabiny Julii i jej mê¿a W³adys³awa. A wszystko na tle krajobrazów, które dzi¶ wydaj± siê tylko wizjami ze snów, tworami wyobra¼ni przepe³nionej mi³o¶ci± do idyllicznej krainy dzieciñstwa. To podró¿ w czasie, koñcz±ca siê dla wszystkich podobnie.
Krystyna Januszewska - z wykszta³cenia biolog. ¯yje intensywnie miêdzy ¶wiatem codziennej rutyny a magi± fabu³y, któr± kocha nad ¿ycie. Inspiracji i natchnienia szuka w codzienno¶ci. Zajê³a siê zawodowo pisarstwem po zdobyciu nagrody w pierwszej edycji konkursu ,,Twojego Stylu" na pamiêtniki Polek (1998), debiutuj±c opowiadaniem ,,Odwiedzi³ mnie mój m±¿" opublikowanym w zbiorze ,,Historie prawdziwe". Wyda³a dotychczas kilka powie¶ci: ,,Przytulaæ kamienie" - wyró¿nion± w konkursie na najlepsz± polsk± powie¶æ, ,,Niebo ma kolor zielony", ,,Rozbitek@brzeg.p" - nominowan± do Nagrody Mediów Publicznych ,,Cogito", ,,Ostatnia kwadra ksiê¿yca", "Dziedzictwo" oraz dla m³odszych Czytelników: ,,Dolina Motyli" i ,,Trzy ¶wiaty czyli Mary¶ka, Anio³ i szalona Muneguita" - wyró¿nion± w konkursie ,,Uwierz w si³ê wyobra¼ni".
Od 2010 roku jest cz³onkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Wydawnictwo: Prószyñski i S-ka
Data wydania: 2018-06-19
Kategoria: Literatura piêkna
ISBN:
Liczba stron: 752
Maria, znakomita specjalistka w dziedzinie starodruków, oddaje siê bez reszty swojej pracy. ¯yje zamkniêta w ¶wiecie ksi±¿ek, ale z czasem zaczyna têskniæ...
Ostatnia kwadra ksiê¿yca to powie¶æ, której akcja ma swoje pocz±tki w pó¼nych latach siedemdziesi±tych ubieg³ego stulecia. Na ¶wiecie dobiega koñca rewolucja...
Przeczytane:2020-03-05, Ocena: 3, Przeczyta³em, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba ksi±¿ek w 2020 roku, Insta challenge. Wyzwanie dla bookstagramerów 2020,
Wraz z autork± wracamy na Polesie, gdzie rodzina Ku¶mierczyków zaczyna nowe ¿ycie. Po odzyskaniu przez Polskê niepodleg³o¶ci w 1918 roku zaczê³o siê tworzyæ nowe pañstwo na nowych terenach. Nie s± to urodzajne ziemie, ale powstaj± nowe miejscowo¶ci. W³o¿ona praca przynosi³a powoli rezultaty w postaci zbiorów. Tak jak w wielu rodzinach i u Jana i Wiktorii przybywa³o dzieci, choæ nie omija³y ich tragedie. Pochowali kilkoro i dochowali siê tak¿e gromadki. W ogóle przez wiêkszo¶æ powie¶ci odnosi³am wra¿enie, ¿e w tej rodzinie czas up³ywa tylko i wy³±cznie na p³odzeniu kolejnych potomków.
Akcja trochê siê rozkrêca w momencie gdy wybucha II wojna ¶wiatowa. Pocz±tkowo nie dotyka mieszkañców bezpo¶rednio, wydarzenia dziej± siê gdzie¶ tam daleko, ale w koñcu wp³ywaj± na emigrantów. najwiêcej problemów sprawiaj± nie Niemcy czy Rosjanie, ale wcieleni do s³u¿b Ukraiñcy. Oni to nachodz± wsie, pl±druj±c je niszcz±c dobytek i krzywdz±c ludzi.
Ogólnie czyta³o siê ¶rednio, akcja by³a nierówna czasem zbyt rozwlek³a, czasem wydarzenia przedstawiane nie wi±za³y siê ze sob±. Jedyna pociecha to obraz rodziny wspieraj±cej siê, kochaj±cej i ciesz±cej siê z ka¿dego choæby najmniejszego promyczka nadziei w trudnych czasach